volcanic disaster twilight.

het centrum.

Binnen was het een drukte van jewelste. Iedereen keek bewonderend rond. Ik liep naar een groot bord waarop stond de kaart van yellowstone, de grondlagen van het park en hoe de lava erin zat. Ik liep verder en Edward kwam naar me toe. He. He. We stonden voor een grote vitrine waar stenen in lagen. Ze waren duizenden jaren geleden uit de vulkaan gespoten toen ie uitbarsten. Er moet veel kracht in gaan zitten om dit eruit te krijgen. Die lava moet verschrikkelijk heet zijn. Er staat hier dat het wel 11.00 graden heet kan zijn. Het moet vreselijk zijn geweest om toen te leven. Dat deed me ergens aan denken. Ik draaide me om naar hem en vroeg: heb jij dit meegemaakt? Vroeg ik op fluister toon. Als mensen dit hoorde , dan hadden we een groot probleem. Maar gelukkig was het nogal luidruchtig dus niemand behalve de Cullens konden me horen. Edward schudde z’n hoofd. Ik zuchtte opgelucht. We kwamen bij een gigantische vitrine waar een de grootste steen in stond. Ik keek schuin. Ik snapte het niet. Waarom een gigantische steen in een vitrine stoppen zodat mensen ernaar konden kijken? Het is lava gestold. Wooo. Echt? Ja. kijk maar. Edward wees naar een plaatje waarop stond
Gestold lava van de super vulkaan yellowstone.
Afkomstig van een eruptie zes duizend jaar geleden.

Wauw. Dat vulkanen zo oud zijn. Ze zijn ouder dan ik. Ik lachte zacht. ja. klopt. We liepen verder en kwamen Alice en Jasper tegen. Hoi. Hoi. Je lijkt nu een stuk vrolijker. Ja. Weet niet waarom ik stil was vanmorgen. Wat is dit? Een lijst met alle erupties erop. Het zijn er veel. De laatste is een paar duizend jaar terug. Er zit een systeem in. Kijk maar. Alice wees naar de datums erboven. He ja. om de zoveel duizend jaar. Dus… Waar zitten we nu? Aan het einde van de laatste cyclus. Ik slikte hoorbaar. Geen zorgen Bella, hij barst niet zomaar uit. Er gaat heel veel aan vooraf en negen van de tien keer kalmeert ie weer. Ik zuchtte opgelucht. Ik zag een andere vitrine staan en liep ernaar toe. Er lagen platen in waarop stond wat voor stoffen in een vulkaan zaten. Zwavel dioxide, Metaan. Heet gas, en nog veel meer stoffen. Er stond bij wat er gebeurd als zwaveldioxide vermengd raakt met water. Er stond een plaatje van een klein ijzeren bootje waar een groot gat in zat. Wat erg. Plotseling voelde ik dat er iemand achter me stond. Ik draaide me om en zag Alice, Jasper, en Edward achter me staan. Ik schrok me rot. Oeps sorry, zeiden ze in koor. Daarom moesten we hard lachen. Waar keek je naar? Vroeg Alice toen we een beetje bijgekomen waren. Naar deze vitrine. Ik wist niet dat er zoveel stoffen in een vulkaan zaten. En naar dit bootje. Kijk. Dat is zwavelzuur. Het sterkste zuur te wereld. Dat zie ik, zei ik vriendelijk in een poging niet aanvallend te klinken. Het is goed, Bella ik ben niet boos. Mooi. Ik hoop het nooit mee te maken. Het lijkt me vreselijk. Ons ook. We lachte weer. Plotseling kwam de leraar naar binnen toe. Komen jullie jongens, we moeten weer terug naar school. We komen eraan meneer. Oke. Hij liep weer naar buiten en we liepen hem achterna. Toen we in de bus zaten, was ik weer stil. Ik had nooit iets met vulkanen gehad, maar dit was toch wel iets om over na te denken. Waar denk je aan? Het centrum. Je krijgt een hoop te zien in een keer. Ja, das waar. We waren weer bij school. We stapte uit en gingen weer naar huis toe.

Ik kon gewoon niet geloven dat ze niks hadden gehoord. De cullens konden voor duidelijke redenen veel beter horen dan ik en ze zeiden niks. Morgen zou ik het vragen. Die nacht sliep ik vroeg.