volcanic disaster twilight.

aardbevingen.

goedemorgen tortelduifjes. ;) 

Ik werd met een glimlach op me gezicht wakker. Goedemorgen. Hallo. Lekker geslapen? Ja hoor. Vanwaar die vrolijke stemming? Ik kreeg rode wangen toen ik het zei. Ik dacht aan gister avond. Oh. Ik rekte me uit en kleedde me aan. Ging naar beneden toe om te eten en daarna gingen we naar school. Er gebeurde niks , tot aan de middag pauze. We zaten gezellig te kletsen, toen ineens iedereen stil viel en elkaar aankeek. Wat is er? Vroeg ik zacht. Niks, vertel ik wel bij jou, oke? Oke. De rest van de dag vroeg ik er niet meer naar. Toen we bij mij thuis waren, en we op bed zaten, vroeg ik, wat was dat nou vanmiddag op school? Waarschijnlijk niks aparts, maar een kleine aardbeving deed de grond schudden. Hier in forks?! Ja. dat is dan waarschijnlijk de eerste die forks ooit getroffen heeft. Maar hoe kan het dan dat ik en de rest van de school niks voelde. Edward zei niks, maar keek me alleen maar aan. Toen viel het kwartje. Oh. Juist we zijn mensen. Toen keek ik naar buiten toe. Bella? Ssst. Ik liep heel langzaam naar het raam toe en deed hem toen dicht. Hadden we weer eens bezoek? Ja, zuchtte ik. Maar die aardbeving, was dat er maar een of meerdere? Nee maar eentje heel licht. Er zijn er heel veel op een dag , maar die merken jullie nooit op. Omdat we mensen zijn. Soms haat ik dat. Ik mis zoveel. Nou het is niet altijd leuk. Je moet je heel erg inhouden rond jullie. Dat is waar. Maar ik bedoelde meer de leuke dingen. Jullie horen en zien veel meer. Dat is jammer ja. ik weet wel een manier om toch een beving te kunnen zien. Hoe dat? Met een glas water. Ik ging naar beneden toe en pakte een glas water en ging weer naar boven toe. Zette het op me nachtkastje en ging op bed liggen. Net toen ik wilde gaan slapen, trilde het glas. Kijk. He het werkt. Het water trilde licht. Een min later was het water stil. En viel ik in slaap.

Reacties