SENİ SEVİYORUM

21

Uzun bir bölümle sizi başbaşa bırakıyorum. Siz okurken yorumlarınızı okuyor olacağım,umarım beğenirsiniz.❤️

21.bölüm

Uzaktan seviyorum seni!
Kokunu alamadan,
Boynuna sarılamadan.
Yüzüne dokunamadan.
Sadece seviyorum!
Cemal Süreya

Sezen Aksu 'Tutuklu
Çağan Şengül 'Papatya

____________________________

Issız bir sokağın sokak lambası gibiydim. Karanlık yolları aydınlatıp kimsenin girmediği o sokaktım. O kadar karanlık içinde aydınlık olmayı bile becerememiştim. Oysaki benim aydınlanmaya ihtiyacım vardı. Karanlıktan çıkıp gözlerimdeki geçmişi göstermeye ihtiyacım vardı. Issız,karanlık bir sokakta aydınlatılmaya ihtiyacım vardı. Geçmiş dudaklarımın arasından çıkmazken aklımdan çıkmıyordu. Bildiğim her doğrunun yalan olduğunu ne zaman öğrenecektim bilmiyordum ama o gün benim yıkılışım olacaktı. Doğru bildiğim her yalan beni yerle bir edecekti.

Sen yerle bir oldun da Nil bir onunla olamadın.

Geçmiş hayatımı yerle bir ediyordu. Kâbuslar görüyordum. Ve bu hiç iyi bir yere gitmiyordu. Uzun süredir kâbus sandığım sanrılar beni rahat bırakmıyordu. Kafamın içinde tilki gibi dönüp dolaşan sorular vardı. Sürekli çocukluğumu görüyordum. Anne ve babam yoktu sanrılarımda. Küçük Nil gözlerimin önünden gitmiyordu. Geceleri zorla uykuya daldığımda Ateşin huzurlu sesiyle uyuyordum. Onun sesi gittiği an sanrılar başlıyordu. Gerisi kâbustu zaten.

O geceden sonra Ateşle eve gelmiştik. Tuhaftı ama onun kolları arasında huzurlu bir şekilde uyuya kalmıştım. Her ne kadar birkaç saatlik uyku olsa da uyumayı başarabilmiştim. Her ne kadar sabah çok sevdiğim kuzenimin yüzüme su dökmesiyle uyansam da sakin bir gün geçiriyordum. Arası dövmeme az kalmıştı! Sabahtan beri beni sinir edip duruyordu. Başımın etini yemişti. Aşık bir kuzen hiç çekilmiyordu! Sabah sabah evimize gelen yüzsüz olan kuzenimi defalarca kez kovsamda gitmemişti. Üstüne birde bizimle kahvaltı etmişti. Ateşin onu dövmesi için uğraşıyordu da haberi yoktu.

Ateş ve Arasın laf sokmaları ile bir kahvaltı geçirmiştik. Benim uyuşuk hareketlerimle Ateş daha da sinirlenmiş Arası sonunda evden kovmayı becerebilmişti. Ama Aras beni şaşırtmamış evin önünden ayrılmamıştı. Bu çocuk yüzsüz derken ciddiydim! Okula geç kalmıştık büyük ihtimalle ama bu benim çokta umrumda değildi. Okulda da uyuyacaktım sonuçta... Ateşte antremana geç kaldığı için bütün sinirini Arastan çıkarmıştı.

Çok sevdiceğim bana kıyamıyordu...

Güzel bir araba yolculuğundan sonra ben derse girmiş hocayla tartışmıştım. Geç kağıdı getirmeme rağmen kabul etmeyen hoca benim de sinirlerimi bozmuştu. Öğretmenlere karşı ayrı bir saygım vardı. Ama bazı hocaların yaptığı saygısızlık beni deli ediyordu. Ateş yanımda da olmadığı için beni sakinleştiren biri de yoktu. Bütün ders boyunca bütün soruları bana soran hocayı sinir etmek için elimden geleni yapmıştım. Genimde vardı,sakin kalamıyordum!