~Armoni/Texting~

28

Ecmel:

" Kalkın lan!"

Merve:

"Çap!"

Ecmel:

"Çap ne alaka?"

Merve gözlerini ovuşturup bana baktı.

Merve:

"Matematik sorusu cevaplıyordum tam!"

Ecmel:

"Hahaha harika. Hadisenize kalkın diyorum!"

Sevde:

"Geldik mi?"

Gözde:

"Biri şu lonet alarmı kapatsın!"

Ecmel:

"Sensin lonet alarm. Benim uyanık olduğum ortamda uyumaya utanmıyor musunuz?"

Bizim kızlara biraz daha bağırıp zorlada olsa kaldırmıştım. Bizimkiler ile Daha fazla görüşmek için -gerçi daha ne kadar görüşeceksek-  ailelerimizi de tanıştırmıştık sonrasında ilk işimiz birbirimizde kalmak olmuştu kızlar bizde erkekler de Atakan'larda kalıyordu.

Gözde:

"Ooo Ecmel her şeyi tek başına yapmışsın keşke bizi de uyandırsaydın."

Ecmel:

"Kaldırana kadar döktüğüm ecel terinden haberiniz var mı?"

Merve:

"Biz misafiriz bir de iş mi yapacaktık?"

Ecmel:

"Sizde kaldığımız zaman oturduğum yerden kalkarsam namerdim."

Sevde:

"Çocuklar buraya mı gelecek?"

Tam Sevde'ye cevap verecektim ki kapı çaldı. Sevde de cevabını almış oldu. Gözde kapıyı açıp bizimkileri içeri alırken Merve'yle Sevde de  sofraya tabakları yerleştiriyorlardı.

Efekan:

"Sana simit poğaça aldım Ecmelim!"

Turgut:

"Bunu kaçırma bacım bu eve ekmek getirir."

Tuna:

"Biz de Ecmel'lerde yaşayalım la!"

Atakan:

"Aynen biri yiyecek getirir öbürü aş eder."

Gözde:

"Ben bununla yaşamam sesi hiç çekilir gibi değil."

Ecmel:

"Aman ben sana çok meraklıydım."

Gözde ile birbirimize dil çıkarttık.
Mutfağa girdiğimizde Merve ve Sevde sofraya oturmuş yemek yiyorlardı.

Barış:

"Afiyet olsun hanımlar."

Merve:

"Ooo yiğidim gel beraber olsun."

Sevde tek eliyle gelin gelin işareti yapıp tek eliyle de sucuklu yumurta yiyordu.

Tuna:

"Aç köpekler bizede bırakın."

Merve:

"Gelon yor!"

Turgut:

"Ne konuşmadan vazgeçiyor ne yemekten."