~Armoni/Texting~

11

Ecmel:

"Sonunda inebildik bir an bu yol hiç bitmeyecek sandım."

Merve:

"Selam Mel!"

Ecmel:

"Niye beni bekledin saf girseydin eve."

Merve:

"Çok olmadı geleli. Hava güzeldi ben de bekleyeyim dedim."

Ecmel:

" Ay durun sizi tanıştırma faslı falan yapıcam. Bu Barış bu da ikizi Atakan Mericim. Bu da Merve ya da Barış'ın değişi ile Mahmut, murat, mustafa falan."

Barış:

"Kusura bakma ya Ecmel biraz kasıntı kasıntı konuşunca bize erkek arkadaşı olduğunu söylemedi falan sandım."

Merve:

"Önemli değil bizim kızın emin ellerde olması hoşuma gitti."

Atakan ile karşımızda dönen saçma konuşmayı izliyorduk.

Ecmel:

"Bu arada yarın okula gitmiyoruz Merve bizde kalacağı için AVM ye gitme kararı almıştık size de sözüm vardı hep beraber gidelim."

Merve'ye dönüp olur mu tarzında bir bakış attım.

Merve:

"Bana uyar size de uygunsa."

Barış:

"Olur o zaman haberleşiriz."

Bizimkilere veda ettikten sonra Merve'nin koluna girip bizim binaya doğru sürümeye başladım.

Ecmel:

"Ne yaptın maman yemekte?"

"Soran yemez yaptım Ecmel!"

Merve annemin dediğine gülüp mutfağa doğru geçti.

Annem:

"Hoşgeldin kuzum. Kız sen ne kadar büyümüşsün."

Ecmel:

"Anne kızı görmeyeli ya bir ya iki hafta olmuştur ne büyümesi! Dur tabi enine büyüyor onu kastetmiş olabilirsin!"

Merve:

"Hoşbuldum Zerrin teyzecim müsadenle kızını iki kaşıyıp hemen geliyorum."

Annem:

"Tabi yavrum müsade senin."

Evin içinde ciyaklayarak Merve'den kaçmaya başladım. Tabi başarı oranım sorgulanır çünkü Merve şuan üstüme oturmuş kafama yastıkla bastırıyordu.

Ecmel:

"Meri kulun köpeğin olayım bırak. Tövbe tövbe kendimi şirk koşuyormuşum gibi hissettim."

Merve:

"Acıma duygun ağır bastığı için şimdi bırakıyorum fakat bir daha böyle bir şey dersen yastık değil yüzüne ben oturucam."

Ecmel:

"Tamam apla."

Yattığım yerden kalkıp üstünü düzelttikten sonra Meri ile odama gidip üstümüzü değiştirdik sonra da anneme yardım etmeye mutfağa gittik.

Annem:

"Ecmel sen salata yap. Merve sen de sofrayı kur."

~~