~Armoni/Texting~

27

Tatilin ikinci ayını bitirmek üzereydik ve her zaman ki gibi yine bir aradaydık.

Tuna:

"Uno!"

Sevde:

"Biri şuna dört kart döşesin!"

Gözde:

"Uno!"

Ecmel:

"Bu ne ya herkes bana döşemiş kartları şimdi ona çektirin buna çektirin derdi çekiyor, adamlar uno dedi ben hala ohooo! destenin yarısı benim elimde!"

Efekan:

"Sen üzülme cano ben şimdi halledicem!"

Efekan elini kalbine koyup kafasını sen telaş etme dercesine eğdi ve istediğin cezayı ver kartını attı bizim kurallarımız da o kart en fazla sekiz çektiriyordu ve istediği kişilere bölüştürebiliyordu.

Efekan:

"Bacımsu ve anamsu dört kart çekin."

Ecmel:

"Sağol Efekan gardaş!"

Efekan:

"Ne demek bacı her zaman."

Bizim bu diyaloğumuza herkes gülmüştü. Sıra Barış'taydı ve kendisi dört eldir sustur atıyordu.

Barış:

"Kusura bakma yavrum seni susturmak durumundayım."

Merve:

"Barış bir dedin iki dedin anladım dört eldir susturuyorsun beş oldu beş! Her seferinde de kusura bakma diyorsun bakıyorum artık kusura!"

Bu arada Merve ile Barış bariz flört aşamasındalardı ve biz sabırla çıkmalarını bekliyorduk. Oyun yirmi dakika daha böyle sürdükten sonra Gözde bitmişti biz de bitmiştik.

Turgut:

"Bir saattir aynı eli dönüyoruz sonunda bitti!"

Sevde:

"Saçma bir oyun oynasak."

Atakan:

"Parkta veletler olmayaydı yere basmamaca oynardık."

Tuna:

"Dilensek mi la?"

Merve:

"Şurada gitar çalanlar vardı gidip onlara eşlik edelim!"

Ecmel:

"Keşke ukulele gitar falan getirseydik ortaya çantayı koyar para toplardık."

Barış:

"Yıllardır metro altında bunu yapalım Ecmel diyorum dalga geçiyorsun şimdi de aynı fikri sen sunuyorsun."

Ecmel:

"Şerefsizlik böyle bir şey."

Gözde oturduğu yerden kalkıp ileride gitar çalan elemanların yanına gitti. Beş dakika sonra yüzünde gülücükler açarak geri döndü.

Efekan:

"Ne konuştun?"

Gözde:

"Abiş ciddiyet hiç yakışmıyor. Dedim ki gitarı biraz ödünç alabilir miyiz? Onlar da yemek almaya gideceklerini yemek yiyene kadar bize verebileceklerini söyledi."

Tuna:

"Bu kızın zekası bana çekmiş."

Sevde: