Müzik birden durdu. Telefonuma bildirim gelmişti.
"Armoni uygulamasından bir yeni bildiriminiz var."
Girip baktım. Şuan dinlediğim müziği bir başkası dinliyordu.Otobüste benimle biri aynı şarkıyı dinliyordu.. Ne,ne ve NE?!
Efekan ile buluşacaktık ve ben uyuyuyakaldığım için biraz geç kalmıştım. Vakit geçsin diye mesaj yerinden çıkıp instagrama girdim. Efekan hikaye atmıştı, ne attığına bakmak için profilinin üstüne bastım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikayesine yanıt vermek için yanıt vere bastım.
Melili_-
"This is so cuteee!"
Efekan0_0:
"Biliyorum sjsnsnsnd"
Efekan'a görüldü atıp otobüsün duracak butonuna bastım. Oturduğum yerden kapıya doğru ilerleyip otobüsün durmasını bekledim. Kapı açılınca inip kütüphanenin oraya doğru yürümeye başladım. Tek omuzu duvara yaşlanmış Efekan'ı görünce hızlı adımlarla arkasına gidip sırtına dokundum. Yavaşça bana dönüp gülümsedi.
Efekan:
"Biraz geciktiniz sanki güzel bayan."
Ecmel:
"Çok üzgünüm uyuyakalmışım. Kendimi affettirmek için ne yapabilirim."
Efekan:
"Hmmm! Bana bir kahve ısmarlayabilirsin."
Ecmel:
"Kolay bir affettirme yolu sevdim."
Efekan:
"Biliyorum çok affedici bir insanım küçük hanım."
Ecmel:
"Hahaha sensin küçük hanım!"
Efekan bu dediğime gülüp elinde tuttuğu mor çiçek buketini bana uzattı.
Efekan:
"Bunlar senin için."
Ecmel:
"Eğer seni reddedememem için yol yapıyorsan doğru yolda olduğunu bildirmek isterim."
Efekan:
"Zaten beni reddedebileceğini düşünmüyorum."
Elimi alnıma koyup birini arıyormuşum gibi etrafı kolaçan etmeye başladım.
