16 latka, żyjąca w domu z niekochającą jej matką z problemami alkoholowymi. Dobrze wie, że była wpadką, bo jej matka ją urodziła mając 15 lat. Ojca nigdy nie poznała, jednak któregoś dnia, postanowiła zmienić swoje życie.
Art z okładki od Mangoshark...
Co się stało Tubbo? Nie mam pojęcia, ale sie o niego martwię. Może jakis atak paniki? Nie wiem, ale wiem, że muszę posprzątać całą krew z domu. Najpierw zajęłam się ścianą w moim pokoju. Przetarłam wilgotną szmatką plamę, która zeszła razem z kawałkiem farby.
Ty: Kurwa... - szepnęłam do siebie widząc prześwitujący, żółty kolor spod szarej farby.
Nastepnie poszłam do łazienki, aby sprawdzić, czy wszystko po Ranboo było posprzątane. Weszłam, a obok zlewu leżała jedna, mocno zakrwawiona chusteczka. Podniosłam ją i wywaliłam do kosza. Czemu ja się w ogóle dla niego staram? Widzę w nim wartościowego człowieka, który po prostu wpadł w złe towarzystwo. Jednak nie wiem czy dam radę mu pomóc. Nie mam tyle mocy w sobie. Chciałabym, ale nie umiem, nie wiem jak.
Położyłam się w salonie i włączyłam jakiś głupi serial, aby się zrelaksować. Oglądałam, jedząc jabłko, kiedy dzwonek do drzwi zadzwonił.
Ty: To pewnie Ranboo. - szepnęłam do siebie, niechętnie wstając z kanapy.
Nie chcę z nim rozmawiać po dzisiejszych kłótniach. Po prostu chciałam leżeć i o niczym nie myśleć, to jednak nie jest proste. Cały czas po głowie latały mi myśli. "Czy jemu zależy na mnie, jak mi na nim?", "jak go z tego wyciągnąć" czy "Dlaczego dalej się staram?" Nie znałam odpowiedzi na żadne z nich.
Usłyszałam ponowne pukanie do drzwi i zorientowałam się, że stoję w miejscu na przedpokoju. Genialnie, zamyśliłam się.
Ty: Idę! - krzyknęłam w kierunku drzwi.
Otworzyłam je na ościerz pewnym ruchem, a w drzwiach ujrzałam wysokiego chłopaka, którego się spodziewałam. Nawet mu się nie przyglądałam. Nie umiałam.
Ranboo: Hejka.- przywitał się ciepło.
Zignorowałam jego entuzjazm i z kamienną twarzą po prostu odeszłam od drzwi w głąb domu, zostawiając je otwarte.
Za plecami usłyszałam, że się zamknęły. Nie wiedziałam czy wszedł do środka czy został na zewnątrz. Ruszyłam do mojego pokoju i zamknęłam za sobą drzwi do niego. Położyłam się na łóżku i 2 minuty później, usłyszałam pukanie do mojej drzwi. Czemu to pukanie tak bardzo mnie bolało?
Ty: Proszę. - wykrztusiłam cicho i usłyszałam skrzypnięcie drzwi.
Ranboo: Możemy pogadać? Normalnie, a nie się kłócąc. - zapytał nerwowo.
Ty: Bo co? Bo się naćpałeś i już jesteś spokojny? - spojrzałam na chłopaka.
Przeraziłam się. Pod okiem miał pojawiającego się siniaka, a pod nosem wyraźne ślady krwawienia, które niedokładnie zatamował.
Ranboo: Spokojnie, nic mi nie jest. - zapewnił, widząc zmartwienie na swojej twarzy.
Ty: Ale krew-
Ranboo: Aż tak? - zapytał. - zaraz przyjdę. - powiedział i udał się do łazienki.
Kilka sekund, lub minut później wszedł ponownie do pomieszczenia.
Ty: Wyjaśnisz mi co się stało?
Ranboo: No bo chuj nie chciał mi sprzedać po cenie na jaką się umówiliśmy, tylko chciał więcej.
Ty: To powód, żeby zacząć bójkę?
Ranboo: Nie zrozumiesz.
Ty: Masz rację, nawet nie chcę zrozumieć! - lekko wybuchłam. Mieliśmy się już nie kłócić... - Coraz bardziej przypominasz mi matkę! - podniosłam się się z łóżka i złapałam za włosy. - Czemu każdy w moim otoczeniu-
Ranboo: Spokojnie. - próbował mnie uspokoić.
Zrobił kilka kroków w moim kierunku i stanął przedemną.
Ty: Nie będę spokojna! Ja się o Ciebie-
Ranboo: Ciii...
Przerwał mi, kładąc swoją ciepłą dłoń na moim policzku, próbowałam coś powiedzieć, lecz nie mogłam, bo poczułam jego usta na moich. niepewnie mnie pocałował.
![Unwanted daughter /// Ranboo x Reader [ZAKOŃCZONA]](https://img.wattpad.com/cover/268334406-64-k973647.jpg)