ballı pankek ☘︎ 12

348 50 24
                                    


Kolumda bir serum vardı ve ben Taehyung'un suçu olduğunu öğrendiğim an düşünmeden onu kolumdan atmıştım. Nereye gittiğimi bilmeden koşmuştum. Neden herkes beni kandırıyordu? Niye kimse beni önemsemiyordu?

Serumu çıkarırken canım yanmış ve kolum kanamaya başlamıştı ama önemli değildi. Benim kalbim kanıyordu. Çok güvendiğim Taehyung beni kandırmıştı.

Peşimden koştuğunu görmüştüm ama artık umrumda değildi. Onunla ayrılmıştık. Yüzünü bir daha görmek istemiyordum.

Bir taksi tutmuştum ve beni her zaman gittiğim sahilin oraya götürmesini istemiştim. Orada çok yüksek bir uçurum vardı ve denize uzanıyordu. Biraz da olsa rahatlarım diye düşünmüştüm.

Hala taksideydim. Camdan kafamı çıkarıp etrafa baktım. Burası neresiydi? Şoföre döndüm.

"Şey..Burası değil , yanlış geldik." dedim.

Pek umursamadı.

"Burası." dedi.

Ama burası değildi. Kumsala çok uzaktaydık. Neden buraya gelmiştik?

Taksiyi tenha bir yerde durdurunca gerilmiştim. Tahta bir evin önüne gelmiştik. Kapıyı açtı.

"Lanet olası kız! Arabadan in!" deyince kalbim duracak gibi olmuştu.

Beni kandırmıştı. Diğer herkes gibi...

"Beni neden buraya getirdin!" dedim bağırarak.

"İn!" diye bağırınca camın kenarına doğru çekildim.

Sinirlenmişti. Yaklaştı ve kollarımı sıktı.

"Ne yapıyorsun sen! Yardım edin!" diye bağırsam da burada tek bir insan bile görünmüyordu.

"Sus! O ağzını keserim senin!" dedi. Sustum.

Çok korkmuştum. Arabadan indim.

Beni tahta evin içine doğru sürükledi. İçerisi berbat kokuyordu ve eski bir yatak ve sandalye vardı.

Bir anda ağzımı sıktı ve sonra yere yığıldım.

Taehyung'dan

Ne kadardır Jisoo'yu arıyordum. Kendimi çok suçlu hissediyordum. Karnıma ağrılar gitmişti.

"..Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor , lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.."

Bu onu kaçıncı aramamdı bilmiyordum. Defalarca kez aramıştım ama bir kez bile açmamıştı.

"Kahretsin!" dedim kendi kendime.

İçimi çektim ve telefonumun ekranına baktım.

Lisa arıyor...

Hemen telefonu açtım.

"..Senin yüzünden! Hala onu bulamıyoruz. Kaç saattir arıyoruz yok! Umarım mutlusundur. Yoksa şuanda Sana ile sinemada mısınız? Rahatsız etmeyeyim.."

"..Lisa , lütfen.." dedim. Evet , suçluydum ama Lisa bunu hep yüzüme vuruyordu. Haklıydı da...

"Ne lütfeni ya! O şuan yaşıyor mu onu bile bilm-

Telefonu kapattım. Hiçbir şey duymak istemiyordum. Sadece Jisoo'ya sarılmak istiyordum. Ama onu çoktan kaybetmiştim. Onu seviyordum. Yalandan değil... Gerçekten...

Ben ona aşık olmuştum.

Ama şansımı kaybetmiştim. Onun duygularıyla oynamıştım.

"O zaman ben de seni seviyorum , Kim Taehyung..."

Jisoo'nun sözleri kafamda yankılanıyordu. Karnımda bir ağrı hissettim.

Onu ben bulmalıydım.


ballı pankek. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin