ballı pankek ☘︎ 18

300 45 6
                                    


Bu Taehyung idi!

"Sevgilini ne güzel koruyorsun!" diye bağırdı Ha eun.

Taehyung ellerini sıktı ve bana baktı.

"Sana gitmemeni söylediğimi hatırlıyorum, jisoo." dedi.

Başımı eğdim. Evet, bunu söylemişti. Ama yaptıklarını öğrendiğim anda beni korumaya çalışmasının da bir yalan olduğunu düşünmüştüm. Bu yüzden bir korkak gibi davranmayacak ve ha eun ile kavga edecektim. Etmiştim de... fakat sonu pek beklediğim gibi gitmemişti. Yalancı ve aptal ha eun yüzünden!

Taehyung tekrar Ha eun'a döndü.

"Jisoo'yu rahat bırak!" diye bağırdı.

Ha eun saçını arkasına attı ve konuşmaya başladı.

"Bıraksam mı acaba?" dedi ve yapmacık bir tavırla elini çenesine koydu.

Taehyung sinirle beni tutanlara baktı.

"Bırakın ve şu sürtüğün sözünü dinlemeyin!" dedi onlara Ha eun'u göstererek.

"Hmm...Bırakın!" diye bağırdı Ha eun ve beni tutanlardan birine göz kırptı.

Beni bir anda bıraktıkları zaman sertçe zemine düştüm ve başımı tuttum. Basketbol sahasının zemini çok sertti. Başım çok fena acıyor ve dönüyordu.

Kafamı yana çevirdiğimde bana doğru koşmakta olan Taehyung'u gördüm. Ha eun ise kenara çekilmişti ve gülüyordu.

"Ha eun!" diye bağırdı Taehyung ve ona doğru koşmaya başladı. Gözlerimi aralayarak ona baktım. İlk önce beni tutan kişilerin yanıma gitmişti ve her birini yakasından tutmuş, dövmüştü. Hatta birinin kemikleri bile kırılmış olabilirdi. Onları hallettikten sonra Ha eun'a baktı. Ellerini sıktı ve ona bir tekme attı. Ona çok vurmadı fakat Ha eun'un yüzünden çok korktuğu anlaşılıyordu. Basketbol sahasından hızla uzaklaşmaya başladı.

Başımı tuttum ve derin bir nefes aldım. Her yerim ağrıyordu.

"Neden gittin?" Taehyung'un sesiyle başımı kıpırdattım.

"Nereye neden gittim?" dedim.

"Ha eun ile kavga etmeye neden gittin!" diye bağırdı.

"Çünkü beni rahatsız ediyordu." dedi kısık sesle. Ona neden hesap veriyordum ki?

Konuşmaya devam ettim.

"Hem ben sana hesap vermek zorunda mıyım? Neyim oluyorsun sen?" dedim.

"Seni kurtardım ve bana dediğin ley bu mu yani?" dedi.

"Hala beni yerden kaldırmadın ama." dedim ve ondan başımı çevirdim.

Taehyung içini çekti. Bir süre sessizlik oldu.

Beni o kadar kurtarmıştı. Bir teşekkür etmeliydim.

"Teşekkür ederim." dedim.

Cevap vermedi.

"Bir rica ederim diyebilirdin en azından." dedim ve başımı o tarafa tekrar çevirdiğimde şok oldum.

Gitmişti! Beni yerden kaldıracağını düşünmüştüm ama o hiçbirşey demeden gitmişti! Nasıl bir insandı bu? Daha dün bana 'seni seviyorum' demişti ve şimdi de yerde başım kanarken beni burada bırakmıştı. İki yüzlü olmakta bir numaraydı.

ballı pankek. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin