Karşımdaki aynaya bakıp takım elbisemin yakasını düzelttim. Saçlarıma elimi götürdüm ve son kez aynaya bir bakış attım.
Cebimdeki kırışık kağıdı çıkardım ve yazdığım şarkının sözlerine baktım. Jisoo için yazdığım şarkı tamamlanmıştı ve bugün o mikrofonun karşısına geçecektim. Herkesin gözleri benim üzerimde olacak iken sevdiğim kız için şarkı söyleyecektim.
Çok heyecanlıydım ve meraklıydım. Jisoo beni affedecek miydi?
Aynaya gülümsedim ve kendi kendime mırıldandım.
"Seni seviyorum, Jisoo." dedim.
Heyecanla güldüm ve dışarıda arabanın sesli kornasının sesini duyunca hızla dışarı fırladım.
Araba gelmişti.
İçine binip kutlamanın yapılacağı yere doğru gitmeye başladım.
***
Jisoo'dan...
Bugün bir kutlama olacaktı ve ben hala yatağımda dönüp duruyordum. O kutlamaya gitmek isteyeceğim son şeydi.
Çünkü hala birlikte gideceğim biri yoktu.
Lisa, jungkook ile gidecekti. Barışmışlardı ve çok güzel bir çift olmuşlardı.
Rose ve Jennie de benim gibi birilerini bulamamışlardı fakat rose birkaç gün önce yaralandığı zaman Jimin onunla çok ilgilenmişti bu yüzden konuşmaya başlamışlardı.
Rose o gün doğruluk mu cesaret mi oynarken camdan dışarı "Jimin sana aşığım!" diye bağırmıştı ve muhtemelen jimin bunu duymuştu çünkü karşı evde oturuyordu.
Jennie ise diğer sınıftan bir çocuk ile konuşuyordu ve çok iyi anlaşmışlardı. Jennie , Kai ile bir kaç gündür buluşuyordu.
Sanırım ondan hoşlanmaya başlamıştı.
Herkesin konuşacak veya birlikte gidecek bir yakını vardı. Bir tek benim yoktu.
Bu yüzden o kutlamaya gitmeyi istemiyordum.
Ama zorundaydım. Müdür herkesin gelmesini istemişti.
Yatağımda biraz daha oyalandıktan sonra kalkıp dolabımdan bir elbise çıkardım.
Hafif bir makyaj yapıp saçımı açık bırakacaktın. Etkilemem gereken bir sevgilim yoktu. O kadar özenle hazırlanmaya gerek yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbisemi giyip makyajımı yaptım. Kısa süre içerisinde hazırlanmıştım. Orada annem ve babam bile olacaktı. Normalde her an her yerde işleri çıkan o iki insan aptal bir kutlama için izin almışlardı.
Dışarı çıkıp arabayı bekledim. Annem ile babam erken hazırlanmışlardı. Muhtemelen şu an herkes oraya varmıştı. Çünkü biraz gecikmiştim.
Araba gelmeyince biraz yürüdüm. İkide bir saate bakıyordum. Geç kalmak istemezdim.
Ne kadar beklesem de araba gelmedi bu yüzden yürümeye karar verdim.
Koşarak 25-30 dakikada giderdim. Uzun bir süre koştum fakat daha sonra nefes nefese kaldım.
Elimi dizlerime koydum ve derin bir nefes alıp eğildim.
Karşımda birini hissettiğim zaman başımı kaldırdım ve gelen kişiye baktım.
