ballı pankek.

ballı pankek ☘︎ 6

Sabah geç kalktım. Hafta sonu olduğu için annem evdeydi. Babamın ise hafta sonları da dahil işi vardı. Her zaman çalışıyordu. Başka bir şehirde görevi olduğu için orada bir evi vardı. Annem de meşguldu fakat bugün işinden izin almıştı ve evde kalıp rahatlayacaktı. Annem evde olsa bile onu göremiyordum çünkü tamamen odasında kalıyordu. Beni pek umursamazdı.

Oturduğum yerden kalktım. Annemin odasına gidip biraz zaman geçirip geçiremeyeceğimizi soracaktım. Onu uzun zamandır görmüyordum.

Odasının kapısına geldim ve kapıyı tıkladım.

"Kim o?"

"Anne, benim."dedim.

"Ah,jisoo. Üzgünüm,çok işim var. Sonra gel." dedi. Yine aynısını yapıyordu. Bir kere bile beni umursamıyordu. Azıcık zaman istiyordum sadece...

İşim var demesini umursamayarak kapıyı açtım ve hızla içeri girdim. Artık bir şekilde onunla konuşmalıydım.

"Hey, sana işim olduğunu söylemiştim. Ne cüretle girersin odama!" dedi ve bana kızgınca baktı.

"Ben senin kızınım , anne. Bunu biliyor musun?"

Cevap vermedi ve başını eğdi.

"Sen benimle ne zaman ilgilendin ? Hiçbir zaman. Sanki senin kızın değilmiş gibi davranıyorsun! Senin yüzünden içimdeki sevgi duygusu kalmadı artık! Sen yaptın! Beni sen kötü yaptın. Senin yüzünden arkadaşlarıma iyi davranamıyor ve herkes ile kavga ediyorum. Bana kızılıyor. Bunların hepsi senin yüzünden! Sadece tek istediğim şey seninle gerçek bir anne-kız gibi vakit geçirebilmekti." dedim. Hepsini bir anda söylemiştim ve içimdeki dökmüştüm.

"Sana her imkanı sağlıyorum. Zenginsin ve her şeyin var. Beni rahat bırak!" deyince cevap verdim.

"Al elimden şu zenginliği. Her şeyimin olmasını istemiyorum! Hiçbir şeyim olmasın tamam mı ? Bıktım!"

İçini çekti.

"Müdür benimle konuştu."

"Konumuz bu değil!" dedim yüksek bir sesle.

"Ne istiyorsun benden!"

"SEVGİ! SADECE SEVGİ!"

Umursamadı ve bilgisayarda yaptığı işine devam etti.

"Çık." dedi sakince.

Kapıyı kapattım ve çıktım. Bana neden böyle davrandığını anlayamıyordum. Bir şekilde berbaer vakit geçirmek istiyordum.

Odama geçtim ve kendimi yatağıma atıp uyudum.

****

Kapı tıklandı.

"Gir!" dedim kim olduğunu bilmeden. Zaten genellikle hizmetçilerden biri gelirdi.

Ama bu sefer annem idi! Hiç odama ayağını basmazdı. Girdiği an etrafa baktı. Her yer çok dağınıktı.

"Etrafı topla ve odama gel." dedi.

Ayağa kalktım ve odamı toplamaya başladım. İşim bitince de odasına çıktım.

İçeri girdim ve bir yere oturdum.

Annem konuşmaya başladı.

"Bak, madem benimle vakit geçirmek istiyorsun. O zaman kendime boş bir zaman bulmaya çalışacağım." dedi ve telefonunu cebinden çıkardı.

"Programıma bakmalıyım."

Bu gerçekten annem miydi ? Bana vakit mi ayıracaktı ?

Başımı salladım.

"Hmm...Sanırım yarım boşum." dedi ve telefonunu kapattı.

Çok mutlu olmuştum. Hiç konuşmadan kapıyı açtım.

Döndüm.

"Teşekkürler." dedim ve odadan çıktım.

Çıkar çıkmaz telefonum titremeye başladı. Biri arıyordu. Ekrana baktım.

Taehyung...

Bekletmeden açtım.

"Alo!"

"Alo, taehyung. Neden aradın?" dedim. Hala sevgilim olmasına alışamamıştım.

"Yarın boş musun diye soracaktım."

"Aslında annem ile zaman geçirecektik." dedim.

"Ha tamam. O zaman görüşürüz."

"Hayır,bekle! İstersen sen de bizimle gelebilirsin. Belki de seni annemle tanıştırabilirim." dedim. Annem sevgilim olmasını nasıl karşılayacaktı hiçbir fikrim yoktu.

"Peki. Yarın saat kaçta?"

"10:00' da." dedim ve hoşçakal deyip telefonu kapattık.

Yarın saat 10:00' da annem ne tepki verecekti merak ediyordum.

Odama geçtim ve telefonuma baktım. Biraz telefonda takıldıktan sonra saate baktım. Akşam olmuştu. Hizmetçilerden biri akşam yemeğini getirdi ve ben de yedikten sonra yatağıma geçtim. Uyudum.

Yarın uzun bir gün olacaktı.