Yapamam

Oldu mu yani?

Canım, mükemmel, muhteşem ben anlatıyorum

Hafifçe yağan yağmurun altında ikimizde ıslanıyorduk. Kafası hâlâ boynumdaydı. Elimi saçına götürüp okşadım. "Küçüğüm, yağmur artmadan evine mi gitsen? Hasta olacaksın." Omuz silktiğinde gülümsedim. Islanmayı seviyordu. Hemde fazlasıyla.

Hava soğuktur diye yanıma aldığım ceketle üstünü kapattım. "Bir de basketbol oynadın. Cidden hasta olacaksın." diye söyleniyordum ama umursamıyordu.

Bir şey mi oldu diye yüzüne baktığımda mırıldanarak konuştu. "Şaka gibi gelmiyor mu sana da?"

"Ne şaka gibi gelmiyor mu?"

"Tanışalı çok zaman olmadı ama birbirimize şey-"

"Aşık."

"Evet ondan olduk." Utanınca acayip tatlı oluyordu. Yanaklarını ısırmak istesem de bu isteğime engel oldum.

"Her şeyin bu kadar hızlı gelişmesi gerçekten tuhaf ama olsun. Sonuç olarak ben seni seviyorum."

Kafasını eğip parmakları ile oynamaya başladığında kendime çekip saçlarını öptüm. "Bebek gibi kokuyorsun küçüğüm."

Ayağa kalktığımda şaşkın gözlerle bana baktı. "Her ne kadar burada sana sarılıp saatlerce durmak istesem de hasta olmanı da istemiyorum." Oflayarak ayağa kalktı. "Ama iyi be gidiyorum. Bir daha yüzümü zor görürsün."

Arkasına dönüp gideceği zaman kolundan tutup kendime yaklaştırdım. Nefesini tutmuş bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Eğilip dudağını öptüm ve geri çekildim. "Yapmazsam içimde kalırdı." diyip kolunu bıraktım.

Utançtan yanakları kızarmıştı. Daha fazla utandırmamak için hiçbir şey demedim. "Evine götürme-"

"Hayır. Ben şey yaparım. Yani kendim giderim."

"Peki dikkat et."

Çantasını alıp uzaklaştı. Bende mal gibi arkasından bakıyordum. Daha fazla ıslanmadan eve gittiğimde kapıyı Ufuk açtı.

"Bu ne hâl kızım? Yerde mi yuvarlandın?"

"Evet siz öyle yapmıyor musunuz yoksa?"

Elinde cips ile Ece mutfaktan çıktı. Beni görünce gözlerini devirip "Çabuk banyoya gir. Hasta olunca hiç çekilmiyorsun." dedi. Sağ ol Ece başkan...

Banyo yapıp kıyafetlerimi giydim. Elime tarağı alıp aşağıya indim. Ece, abim, Ufuk ve Arda buradaydı. Tarağı göstererek "Kim tarayacak?" diye sordum. Arda "Ben" diyince inadına Ufuk da "Ben" dedi.

Normalde asla uğraşmazlardı ama bu sefer yapıyorlardı. Bir tarağı Ufuk'a diğer tarağı da Arda'ya verdim.

Abimin telefonu çalması ile yanımızdan ayrıldı. Bende o ara instagramda geziniyordum. Gelen bildirim ile gülümsedim.

kaos: Ceketin bende kalmış

kaos: Vereceğimi sanıyorsan yanılıyorsun çünkü artık benim.

Tam cevap vermek için parmaklarımı klavyede gezdirecekken Ufuk ve Arda aynı anda bağırdı. "Shiiiipppp"

Bağırmaları ile irkilmiştim. Kafalarını uzatıp telefonuma bakıyorlardı. Telefonun ekranını kapatıp onlardan uzaklaşacağım zaman beni tutup oturttular. Arda "Anlat çabuk sevgili mi oldunuz?" dediğinde tekrar kaçmak için hamle yapmıştım ama yine başarısız olmuştum.

Son çare olarak Ece'ye baktım ama film izler gibi bizi izliyordu. Satıldım! Bu ihaneti unutmayacağım.

Ufuk konuştuğunda ona döndüm. "Nasıl sevgili oldunuz? Yada ne zaman?"

Üst üste soru soruyorlardı ama cevap verememe izin bile vermiyorlardı. Bağırarak onları susturdum. "Yeter artık."

Donup suratıma baktılar. "Size ne benim hayatımdan? Evet ona onu sevdiğimi söyledim. Sonradan o da söylerdi. Neysek neyiz, size ne bundan? Hayatıma burnunuzu sokmaktan vazgeçin arık."

Bunların hepsini duyan, sonradan fark ettiğim abimi bile umursamadan odama çıktım.

Biraz fazla yükselmiştim ama umurumda değildi. Tekrar bildirim gelmesi ile telefona baktım.

kaos: Görüldü?

pandora: Kusura bakma salaklarla uğraşıyordum da.

kaos: Salaklar dediğin kim oluyor?

pandora: Ufuk ve Arda

kaos: Ha anladım. Kolay değil onlarla uğraşmak. Ben birkaç saat zor dayandım.

pandora: Cidden kolay değil.

pandora: Neyse

pandora: Şu ceketi vermeme konusunda ciddi misin?

kaos: Tabi ki evet.

kaos: Benim oldu.

kaos: Güzelmiş zaten

kaos: Hemde sen kokuyor

kaos: Lan

kaos: Utandım

pandora: Senin olsun bakalım...

pandora: Ve her boka utanma lan

kaos: Bana ne utanırım.

pandora: Of of

kaos: Uğraş benimle kıvırcık :)

pandora: Sonsuza kadar uğraşırım küçük.

Eğer gece okuyorsanız yorumlara sabah cevap veririm. Neredeyse bir haftadır uyku diye bir şey kalmadı da biraz uyuyayım.

Seviliyorsunuz galp.