Sinner - Hyunin

4.2

"Kendimde n-nefret ediyorum." dedi Jeongin titreyen sesiyle karşısındaki Hyunjin'e bakarken.

Dolu gözlerini Jeongin görmesin diye kafasını aşağıya eğen Hyunjin yutkunarak küçüğüne dönmüştü.

"Ben diğer insanlar gibi yaratılmadım. Ben Şeytan için yaratılmışım. Tanrı'nın beni sevdiğini sanıyordum." Duygusuz bir ses tonunda konuşmuştu.

"Jeongin sana yemin ederim ki hiçbir şeyden haberim yoktu." Hyunjin elini yavaşça küçüğünün yanağına koymasıyla Jeongin gözlerini yummuştu ve göz yaşlarının akmasına izin vermişti.

"Söylesene Hyunjin." Yavaşça gözlerini açıp büyüğüne bakmıştı ve eklemişti. "Beni sevdiğin için mi aşık oldun yoksa Tanrı istediği için mi?"

"Sana çok aşığım." Kalın dudaklarını yalayarak küçüğüne yaklaşmıştı. Jeongin gözlerini kapatmıştı tam dudakları buluşacakken dudaklarının arasından küçük bir hıçkırık çıkmasıyla geri çekilmişti.

"Ah bu böyle olmayacak. Taehyung ile konuşacağım sana her şeyi anlatsın." Jeongin kafasını sallamıştı.

Son zamanlarda yaşadıkları şeyler üst üste geliyordu ve çoğu aklının almayacağı tarzdaydı. Birden bire hayatına giren adam ile darmadağın olmuştu.

Tek yapması gereken Hyunjin'e inanmaktı çünkü ona aşıktı fakat korkuyordu. Kendisine zarar gelmesinden korkuyordu.

Aklına Hyunjin'in annesinin söyledikleri gelince dudaklarını yalayıp konuşmak için ağzını aralamıştı ama kelimeler boğazına düğümleniyordu.

"Ben Melek miyim?" Elleri ile yüzünü saklamıştı.

"Ben, ben bilmiyorum."

"Sen bir Şeytan'sın ve ben eğer bir meleksem bu b-bu affedilemez." Jeongin panik halinde konuşuyordu.

"Bir melek ve bir Şeytan birbirine aşık olamaz. Bunun cezası." Cümlesini yarıda kesip Hyunjin'e bakmıştı ve yutkunmuştu.

"A-arafta kalmaktır." Hyujin göz temasını kesip zorla tamamlamıştı Jeongin'in cümlesini.

"Sonsuza kadar arafta kalacağız." Sonlara doğru sesi kısılmıştı. "Kanatların kırılacak, bizi karaya boyayacaklar." Yutkunmuştu.

"Benden uzak durmalıydın Hyunjin. Seni bir daha asla göremeyeceğim." İkisinin de göz yaşları akıyordu.

"Söylesene Hyunjin. Şimdi ne yapacağız?" Hyunjin sessizce oturuyordu. Verebilecek tek bir cevabı bile yoktu.

Jeongin hırsla Hyunjin'in iki yakasını tutmuş ayağa kaldırmıştı. Sanki Hyunjin'in tüm gücü gitmiş gibiydi.

"Sana ne yapacağız dedim!" Öfkeden alnındaki damarları çıkmıştı. "Gözlerimin içine bak nasıl Şeytansın sen?" Jeongin'in lafıyla Hyunjin gözlerini küçüğüyle birleştirmişti.

"Senin için her şeye razıyım."

***