Jungkook...
Nolursun sesin olayım🥺
Vallahi gıkım çıkmaz, nolur sesin olayım 😇----------
'boynunda ki morluk, o ne?'
Kafasını önüne eğdi ve bir süre konuşmadı. Bir şey olduğunu anlamayacak kadar mal değilim henüz bayım.
'tae. Cevap verir misin lütfen?'
Tişörtüyle boynundaki morluğu kapatacak şekilde düzeltti. Boğazındaki gıcıklığıda temizledikten sonra sessizliği sonunda bozmayı başarmıştı.
'babam... Mingyu'dan o şeyleri duyduktan sonra baya sinirlenmişti. Ben yanına gittiğimde baya öfkeliydi bana zaten.'
Dövmüştü... Babası, Taehyung'a küçüklüğünde de yaptığı gibi şiddet uygulamıştı. Neden peki? Birinden duyduğu (o zamana göre konuşursam 'saçma') bir şeye inandığı için mi?
Yakasını hafif açıp morluğa tekrar dokundurdum elimi. Her elimi gezdirdiğimde içim daha çok sızlıyor ve aynı anda yüzüm buruşuyordu. Eminim çok acıyordu...
'hayır, gerçekten acımıyor.'
'Tae, yalan söylemene gerek yok. Gerçekten...'
Hızla yerinden kalkıp, zemine düşmüş olan örtüyü aldı. Ardından tekrar yatağa geçip üstüne örttü.
'tamam, sabah konuşmaya devam ederiz. Ama şimdi geç oldu ve yarın okula gidiceğiz beyefendi. Hadi uyu hemen'
Parmağıyla burnuma dokunduktan sonra uzanıp sırtını dönmüştü bana.
--------
'tamam, yakında bir görüşme sağlayacağım. Ama henüz size kesin bir bilgi veremem. Pekala, iyi günler öyleyse'
Gözümü açmama sebep olan bir telefon konuşması... Neden uyandım ki?
Açtığım gözlerimi Taehyung'u görür görmez geri kapattım. Tabi bunu görünce sesli gülmüştü, haliyle ben de gözümü açtım. BAŞARAMADIK ABİ.
'günaydın uyuyan güzel!'
'hm?'
Bir anlığına şüphe duymuştum. Gerçekten Taehyung burada, yanımda ve o dün geldi. Değil mi?
'hadi hemen kalk ve üstünü giyin. Kahvaltı yapıp çıkmalıyız'
'annem gibi davranıyorsun Tae!'
Kıkırdamakla yetinmişti.
Yataktan kalkıp esnedim ve gözlerimi ovuşturup lavaboya girdim. Çıktığımda beni elibdekilerle karşılamıştı. Formaları bana uzatıp gülümsedi.
'Ben kahvaltıyı hazırlıyorum, hemen giyin ve gel'
'hm hm'
Başımla da onaylayıp odadan çıkmasını bekledim.
İlk önce yatağı toparladım ve etrafta dağınık gördüğüm her şeyi düzenleyip yerlerine yerleştirdim. Kendimi aç hissetmiyordum. Aynı zamanda yorgun da hissetmiyordum. Garip ve farklı gelmişti bugün bana.
--------
'Too'
Kahvaltı yaptığımızdan dolu ağzımla konuşmaya çalışmıştım. Kafasını kaldırıp bana baktı ama ne dediğimi anlamamıştı. NE BEKLİYORDUN JUNGKOOK?
Ağzımdakileri bitirip konuşmaya baştan başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
save me | taekook
Fanfiction"yardımına ihtiyacım var..bu kadar kötülüğü hak ettiğimi düşünmüyorum." uyarı : şiddet,argo,zorbalık,küfür içerir❗️ bxb rahatsız olanlar okumasın lütfen❗️ Başlangıç : 1 Nisan 2021 Bitiş : 24 Haziran 2021 #37-fanfic /20.07.21 🎉 #18-hayrankurgu /18.0...