Bugün de bir şarkıya aşık oldum çok şükür 🙏🤲
-------------------------
'alo! Anne, eve geldim ve yoksun. Yine hastanedesin değil mi?? Aish!'
'm-merhaba. Ben Doktor Lee. Annenizin telefonunda rehberden bulduk sizi. M-maalesef annenizi kaybettik'
'bir dakika. N-ne? Ne diyorsu-sunuz siz???'
'çok üzgünüz. Elimizden geleni yaptık. Fakat hastalığı yüzünden ameliyatta kaybettik annenizi.'
Sadece sustum ve saldık gözyaşlarımı. Sessiz sessiz ağlıyordum. Annem duyarsa kızardı bana. Ağlama der okşardı başımı.
'sizden bir izin almak için aramıştım. Organları bağışlansın mı bayım?'
Ne kadar saçma bir soru. Annesinin ölüm haberini alan birine sorulabilecek en iyi soru falan mı bu size göre?
Dilim gözyaşlarıma ve aklıma ters hareket ediyordu. Kontrol tamamen benden çıkmıştı. Ne ağlamamı kesebildim, ne de dilimden çıkan sözcükleri...
'a-annemin organları bağışlansın'
Neredeydi şimdi annemin beyaz tenli bedeni? O ölü bedeni neredeydi? Belki şimdi moraran ama bir gül kadar kırmızı dudakların sahibi, neredeydin annem? Şimdi neredesin?
'pekala bayım, size burayı konum olarak atacağım. Gelip görmeniz iyi olabilir'
Dondum. Tamamen dondum. Hareket edemiyordum. Dilimi oynatıp minik bir 'tamam' sesi çıkarmayı bile çok istedim. Ama olmadı. Tek yapabildiğim dolmuş gözlerimin serbest kalmasına yardım etmekti.
Taehyung yavaşça havada kalmış elimin arasından hala açık olan telefonu aldı ve benim yerime konuşmaya başladı. Yanımdan kalkıp bana olabildiğince uzak bir odaya girdi. Duyulmamak için...
Ben de duyulmak istemedim. İçimde bağırdım 'anne' diye. İçimde ağladım 'özledim' diye. Sen hiç avazı çıktığı kadar sessizce 'anne' diye bağıran gördün mü?
'jungkook, hadi kalk. Gidelim annenin yanına. Hm?'
'h-hayır'
Ne dediğimi bilmiyordum ama düşündüklerimi döküyordum. Gitmek istemiyorum annemin yanına. Onu öyle görmek iyi gelir mi ki bana? Solmuş ten rengi, morarmış ve büzüşmüş dudakları... Göremeyeceğim göz rengi... Bana iyi gelir misin anne? Seni böyle görsem, bana iyi gelir misin?
'jungkook biliyorum. Kendi içinde savaşıyorsun. Ama yapma ve gel görelim anneni. Hadi sevgilim'
Sevgilim lafı hem sevinç hem de acıyı nasıl bir arada tutabilirdi? Tutuyordu demek...
-------------------------
'anneee!!'
Sesimi yükselterek sarılmıştım anneme. Özlem ve öfke barındırıyordu bu sesim.
Taehyung ve odada bulunan birkaç kişi yalnız kalmamız için çıkmıştı odadan. Ya da yalnız kalmam için...
'anne... Neden? N-neden beni düşünmeden r-rahatça bırakıp gidiyorsun? Her şeyi geçtim anne. Se-sen bana neden her gün yalan söylüyorsun? Kapını kapatsana duyuyorum seni anne. S-sen kapını kapattığında ve içeride acıyla inlediğinde, kapının ardındaki bu çocuk seni dinledi. Bu ç-çocuk senin her ağlayışında kapının ardındaydı. Peki neden biliyor musun? Çünkü sesin kesildiğinde ölmediğinden emin olmak. Birkaç d-dakika sonra uyuduğundan emin olduğunda içeri girip nefesini kontrol etmek için, her ağzına i-iğrenç kan tadı geldiğinde, su uzatıp o tadı ağzından uzaklaştırmak için... B-bu bencil çocuk, o kapının ardında sadece s-seni düşündü anne. Ama sen böylece bırakırken... D-düşünmedin. Öylece yalan s-söylerken... Düşünmedin anne... N-neden?? '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
save me | taekook
Fiksi Penggemar"yardımına ihtiyacım var..bu kadar kötülüğü hak ettiğimi düşünmüyorum." uyarı : şiddet,argo,zorbalık,küfür içerir❗️ bxb rahatsız olanlar okumasın lütfen❗️ Başlangıç : 1 Nisan 2021 Bitiş : 24 Haziran 2021 #37-fanfic /20.07.21 🎉 #18-hayrankurgu /18.0...