save me | taekook

37

Lütfen oy verip öyle okumaya başlayın 🥺
Okunma sayısı ne kadar iyi olsa da oy sayısı okunmaya göre baya baya kötü
Zaten oy veren 4 5 kişi var 🥺🥺

Bu arada ben bu bölümü yazmaya başlarken bu ficimiz 15k ficin arasında 18.oldu hayran kurgu etiketiyle 🥳(yemin ederim kafayı yedim. Bu kadar iyi yükseleceğini bilmiyordum. Hepinize çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok teşekkür ederim. 🥺Neredeyse 1k yorum, 300 oy ve 3k okunma olmak üzereyiz 🥺. En başta sadece 1 kişi okuyordu. O da zaten arkadaşım ve onun sayesinde yazmaya başladım. Ama şimdi her ne kadar çok az kişi oy verip yorum yapsa da, bu kadar güzel bir yerde olmak onur verici 🥺.)

Bu arada bir önceki bölümde belirlediğim hedefi bekleyemedim slsmğsösğsmsğdöşc

Neden oy vermiyorsunuz 🥺

Taekook etiketiyle 229 olmuştuk fakat 334 e düştük 😪
Umarım bu bölümden sonra onu da toparlarız ✊

Neyse hadi bölüme geçin

-------------------------

Taehyung'un yanından uzaklaşmış ve onun odasına gitmiştim. Merdivenlerden gelen minik tıkırtılar ve adım sesleri ellerimin ve ayaklarımın daha çok dolanmasına sebep oluyordu.

Git gide yaklaşan adım seslerinin hızına eş değer şekilde tüm çekmeceleri tek tek açıyor ve her birine bakıyordum. Nerede olduğunu söylememişti. Ama bulmam gerekiyordu.

Tüm çekmecelerde göz gezdirmiş ve hepsine bakmıştım. Ya boştular, ya da gereksiz eşya ile doluydular.

Ayağa kalkıp tekrar tüm odaya baktım. Gözlerimle her bir dolabı süzüyor ve açılmamış bir çekmece arıyordum.

Neredeyse tüm çekmecelere bakmış olduğumu farkedince yatağın yanına çömeldim. Gelen ayak sesleri bitmek bilmiyor ve her saniyesinde ayrı bir gerginlik katıyordu.

Yavaş yavaş anın farkına varıyordum. Ne yaptığımın, neden burda olduğumun ve yarın neler olacağının, yeni farkına varıyordum...

Son günüm müydü yani bugün? Son nefes alabildiğim gün, tadını çıkarabileceğim son gün, öyle miydi?

Cebimde titreyen telefonla, neredeyse düşmek olan gözyaşımı elimin tersiyle silmiş ve cebimden çıkarmıştı telefonu. Taehyung'tandı mesaj.

Taehyungie:
Yatağın diğer tarafındaki çekmece
Çabuk ol

Telefonu bir kenara koymuş ve ayağa kalkmıştım. Yatağın etrafında dolanıp açmadığım çekmeceyi arıyordum, tekrar ve tekrar.

Gardrop ile yatağın arasında kalan çekmece takılmıştı gözüme, açmadığım tek çekmece...

Hızla açıp içindekileri olabilecekmiş gibi daha da hızlı cebime sıkıştırmıştım. Sığmayanları elime, ufacık olacak kadar buruşturup sıkmıştım.

'jungkook. Napıyrosun?'

Sırtımın dönük olduğu kapıdan gelen sesle yerimde donmuş ve hareket edememiştim. Ayağım yere yapışmış gibi, biri sıkıca beni tutuyor gibi...

'e-efendim'

'jungkook elinde ne var? Ve bana döner misin?'

Sesinden anladığım kadarıyla Yoongi hyungtu gelen. Ayaklarımı, kafamla birlikte kapıya döndürdüm. Evet, Yoongi hyung...

'e-efendim yoongi'

Korkudan titreyen ellerim ve bacaklarım, birisi dokunsa anında yere yıkılacakmış gibiydim.