ORION'S STAR (Orion Montegrande)

Chapter 12

-Bellatrix-

Mahal ko pa rin siya.

Aminado naman ako na si Orion parin ang laman ng puso ko hanggang ngayon. Kung pwede lang siyang tanggalin sa sistema ko ay ginawa ko na. Kung kaya ko lang gawin iyon ay hindi na sana ako nasasaktan sa tuwing naiisip kong may ibang nagmamay-ari na sa kanya.

Ang unfair . . .

"I'm sorry that it turns out to be like this. I didn't mean to interrupt your business here" napapitlag ako ng marinig ang baritonong tinig niya. Nilingon ko siya at nagtama ang aming mga mata.

Damn!

"A-ahm -" tanging nasambit ko. Wala akong masabi. Dapat ay galit ako pero hindi ko iyon maipakita dahil sa nerbyos.

Being near him makes me nervous. Baka bigla ko nalang siyang yakapin dahil sa sobrang pananabik ko sa kanya.

"How have you been?" casual na tanong niya na para bang hindi lumipas ang twelve years na hindi kami nagkita. Nakakaasar na parang wala lang sa kanya samantalang halos di na ko makahinga.

Napaismid ako.

"The nerve!" bulong ko saka umirap sa hangin.

"Bellatrix , can we talk?" masuyong tanong niya.

"Aren't we already talking?" I gave him a 'duh' look.

"I just want to ---"

"Say sorry?" I cut him off and gave him a plastic smile. "It's been twelve years Orion. Kalimutan na natin ang nakaraan"

I'm trying my best to forget you bastard kaya makisama ka sana . . .

"B-but ---"

"Come on Mr. Santillan. Let's not make a  fuss about our past. Masyado pa tayong mga bata noon" nakangiti paring wika ko saka dinampot ang bag at naglakad patungo sa pinto. Hiindi ko na kayang magtagal dito. Mababaliw ako.

Pero pagpihit ko ng doorknob ay ayaw nun bumukas. Ilang beses ko pa itong pinihit  pero nakalock talaga ang pinto!

"I-is this door broken?" nagtatakang tanong ko.

"What's wrong?" nakita ko sa perepheral vision ko ang pagtayo ni Orion. Bumilis ang pa lalo ang tibok ng puso ko ng marinig ang mga hakbang niya palapit sakin.

"Ayaw bumukas?" nahigit ko ang paghinga ng ipatong niya ang kamay sa ibabaw ng kamay kong nakahawak sa knob at sinubukan ding pihitin ito.

Parang napasong hinila ko ang aking kamay at umatras.

Shit! Wrong move! sigaw ko sa isip ng maharang ang pag-atras ko ng matigas na dibdib ni Orion. Narinig ko ang mahinang pagsinghap nito. I was literaly leaning on his chest kaya ramdam ko ang malakas na tibok ng puso niya.

Damn! Why does this man smells so freaking good?

Seconds have past pero nanatili lang kami sa ganong posisyon. Pinakikiramdaman ang isa't isa. Walang gumagalaw at walang nagsasalita.

Bumalik lang ako sa tamang huwisyo ng tumunog ng malakas ang telepono na nasa ibabaw ng mesa ni Eryx.

Mabilis akong dumistansya mula sa katawan nito saka nagmamadaling bumalik sa upuan at nanghihinang napaupo. Ito naman ay nagtungo sa mesa ni Eryx at sinagot ang telepono.

"Eryx steps out for a while so" bungad nito aa caller pero dagli ring natigilan. Kapagkuwa'y matamis itong napangiti.

"Yeah , it's me. My phone?" wika nito muli habang kinakapa ng isang kamay ang bulsa ng pantalong suot. "I think I left it in my office. I'm sorry for not answering your call. Yeah yeah , don't forget to eat okay? see you later princess. I love you too"