PROXY OLMAK

GERÇEK

Yorum lütfen! Yıldız lütfen!
Müzik: Three days grace ; Get Out Alive

Vicudumu kontrol etmeye çalıştım. Sanki uyuşturulmuştum. Bana yaşlı gözlerle bakan Lisa dokunsan daha fazla ağlayacakmış gibi duruyordu. Parmaklarımı hareket ettirebiliyordum. Vicudum çözülüyordu. Sonra boğazımdaki düğüm çözüldü.

" Lisa? " Gözlerindeki yaşlar çoğaldı ve daha fazla ağlamaya başladı. Kollarını belime sardı ve yüzünü boynuma sakladı. Çok kısık ve ince bir sesle;

" Onu öldürüyordun Jess. "

Göz bebeklerimin gereğinden fazla küçüldüğünü fark ettim. Lisa ' ya sarılmak istiyordum ama bunu yapamayacak kadar uyuşmuş hissediyordum. Lisa'nın göz yaşları boynumdan aşağı sürülüyordu.

Gözlerim sol tarafa kaydı. Ağlayan kız. Sürtüğün adı Lola. Kendini beğenmiş bir kız. Onu ağlarken ilk defa görüyorum. Ve garip bir şekilde içime gülme hissi doldu. Bana neler olmuştu. Az daha bir kızı öldürüyordum ve bundan sonra gülme isteği mi doğmuştu? Çizdiğim resimler benliğime işlemiş olmalıydı. Ruhum buna göre biçimlenmiş olmalıydı. Ama ben böyle olmak istemiyorum. Ben çizerim ama asla uygulamayı düşünmem. Düşünmemiştim. Kendimi çözemiyordum. Karışık. Kafam allak bullak olmuştu.

Lola'nın gözleri beni bulunca gözleri küçüldü ve daha fazla ağlamaya başladı.

" Lisa tam olarak....ne oldu? "Lisa başını kaldırdı ve kızarmış gözleriyle bana baktı.

" H-hatırlamıyor musun Jess? Ne yaptığını hatırlamıyor musun? " Sesi o kadar narin çıkmıştı ki dokunsan kırılacakmış gibiydi. Ve evet hatırlamıyorum.

" Hayır. L-Lisa tam olarak ne oldu? Ne yaptım? " Lisa'nın gözleri irileşirken bana şaşkınlıkla bakıyordu. Kollarını belimden çekti. Elimi iki eliyle tuttu. Anlatmasını istiyordum. Ben ne yapmıştım bilmek istiyordum.Ama duyacaklarım beni nasıl bir duruma sürüklerdi bilemiyorum. Lisa'nın ağzından çıkacak olan her kelime benim kaderimi belirleyecek ve yaptıklarımın, baygınken gördüklerime belkide bir anlam kazandıracaktı.

" Sen.." dedi. " Sen onun nefes almasını engelledin. Lola az daha..." sustu. Devam etmek istemiyordu.

" Lisa. " diyerek devam etmesini işaret ettim. Gözlerini çevirdi ve Lola'ya baktı. Tekrar gözleri beni buldu ve anlatmaya başladı.

" Lola nefes alamadığı için mos mor kesilmişti. Seni durdurmak için yanına geldiğimde..." sustu. Gözleri yaşlarla dolmuştu. Ve gözünden süzülen iki damla arası şunları söyledi;

" Gözlerin...parlıyordu. Ama koyu bir parlama. Gözlerin yok olmuştu ve gözünün içinde parlayan bir şey vardı. Seni sarsınca gözündeki parlak şekil veya her neyse...yok oldu ve sen sıkıca gözlerini kapattın ve sonrada bayıldın." Lisa'nın anlattıklarını ağzım açık ve gözlerim fal yaşı gibi açılmış gözlerimle dinlemiştim. Lisa neler söylüyordu? Onun gördüğü şekil benim gördüğüm şekil miydi? Yani gördüğüm şeyler gözlerimden belli mi olmuştu?

Vicudumun hakimiyetini kazandığımı fark edince doğrulmaya çalıştım. Lisa fark edince kolumun altına girdi ve bana destek vererek benim kalkmama yardım etti.

Eve gitmek istiyordum. Eve gidip erkek kardeşime peluş bir bebek gibi sarılmak istiyordum. Evime gitmek istiyordum. Evim... Babam, kardeşim, ben.

Ben bunları düşünürken çoktan bahçeye girmiştim. Lisa sanıyordum ki beni eve kadar götürecekti.

Hayatım berbat bir yola girmişti.

Yarın çok daha kötü bir kaderin başlangıcı olacaktı.

   BİTTİ!
Bölümü beğendiyseniz altta gördüğünüz küçük yıldıza basabilir, hikayemle ilgili düşüncelerinizi yorum olarak atabilirsiniz!

Sonraki bölümde görüşürüz!