PROXY OLMAK

KANAT

  Sık bölüm yazmaya çalışıyorum. Ayrıca 1K okuma olmuş çok teşekkür ederim! Destekleriniz benim için çok değerli biliyorsunuz!

Müzik: Little Mix; Always Be Together

Jessica'nın artık kanatları var! Onlara alışabilecek mi yoksa...

İçeri girdiğimde 3 kişi de aynı anda bize baktı. Aralarında bir kız vardı. Gözleri sim siyahtı. Bana baktığı anda gözleri açıldı ve hemen ayağa kalktı. Bana doğru geldi ve sert bir şekil de beni dışarıya yönlendirdi. Bir şey yapmadım. Zaten yorgundum. Hoodie arkamızdan koştu. Kız beni çimenlik alana çıkarmıştı. Bana kızgın bir şekilde baktıktan sonra Hoodie'ye döndü.

" Onu bu halde içeri almayı düşünmedin değil mi Hoodie?" Konuşma şeklini sevmediğim için kaşlarımı çattım. Hoodie ona kızgın bir bakış attı."Temizlenmesine yardım edeceksiniz. Bu nedenle buraya getirdim. Ayrıca artık bizimle beraber yaşayacak. " Kızın gözleri açıldı ve suratına alaycı bir gülümseme yerleştirdi. "O mu? Katillerin yaşadığı bir evde mi?" Daha fazla gülümsedi. " 2 Gün sonra bağırarak kaçmazsa benim adım da Jane değil, tamam mı?" Bende sırıttım. 2 gün mü? Yemin ederim seni öldürmeden ölmeyeceğim! Kendini beğenmiş sürtük!

Hoddie iç çekti. Heceleyerek;" Sa-de-ce yar-dım ed-e-cek-sin!" Dediğinde kahkaha koparmamak için kendimi sıktım. Ona salak muamelesi göstermişti. Kardeşim benim!

Jane de iç çekti ve bana döndü." Gel hadi." İçeriye geçerken onun arkasına takıldım. Kapıdan Jeff piçi bizi izliyordu ve sırıtıyordu. İçeri girerken Jane bilerek ayağına basınca sırıtması yok oldu. "Sırıtmayı bırak yoksa sonsuza kadar uyursun." Deyince o kadarda kötü biri olmadığını anladım. Jeff'in yanından geçerken sırıttım ve tekrar Jane'nin peşine takıldım.

Banyoya geçince kapıyı kilitledi ve suyu açtı. Kapıyı neden kilitledin anlamında kapıyı gösterince;" Jeff gibi sapıklara güvenemem." Kaşlarımı kaldırdım ve gülümsedim. O da gülümseyince acaba yeminimi geri alsam mı diye düşündüm. Bence kalsın. Ne olur ne olmaz.

"Üzerindekileri çıkarmana yardım edebilirim" Hayır anlamında başımı salladım ve Kapşonlumu kavrayıp havaya kaldırdım. Zor olmamıştı. Kantlarımı biraz daha sıkıştırınca kolaylıkla çıkmıştı. Üzerimde ilk çamaşırlarım kalınca Jane

'e baktım. Başını çevirdi ve akan suyun sıcaklığını kontrol etmeye başladı. Son kalanları da çıkardım."Hadi,gel" Dediğinde yavaşça küvetin içine girdim. Jane dolapları karıştırdı ve duş jeli çıkardı. Nedense canım acıyacakmış gibi hissediyordum.

Jeli,banyo lifinin üzerine sıktı ve kanatlarımın çıktığı yeri ovalamaya başlayınca gözlerim acıyla kapandı. Sabun yaralarıma değiyordu ve bu yanma hissi veriyordu. Sonra omuzlarımı ovaladı ve kolumu düm düz açtı. Dudak büzdüm. Bebek gibi hissediyorum. Hatta utanmasam "annecim,banyo yapmayı sevmiyorum." diye bağırırdım.

Jane dudak büzdüğümü görünce "Biliyorum. Tuhafına gitti ama Hoodie kesin emir verdi." Gülümsememe engel olamadım. Sabunlu bir el kafamı karıştırınca "Kapa çeneni. Sadece bir seferlik. Annen değilim ben senin." dedi şakayla karışık bir sesle. "Tamam, bir şey demedim!" Dedim gülümseyerek. Jane o kadarda kötü biri değildi sanırım.