Ruhum Sana Emanet

2.Bölüm -Herşeyi Gördüm-

#Bölüm Şarkısı#
No.1 feat. Melek Mosso - Hiç Işık Yok

Bu bölüm atynrkc0603 İthaf ediyorum.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

6 Yıl Önce

Ela'nın Ağzından

Eve doğru yürürken bütün gün yaşadıklarımı düşündüm. Gerçekler hayaller, hayaller gerçeklere karışmıştı. Odama çıktım, üzerimi değiştirirken acaba anneme anlatsam mı diye düşündüm. Ama bir türlü karar veremedim. Ya anlattıklarıma inanmazsa, ya aklımı kaçırdığımı düşünürse. Ama içim sıkılıyordu sanki boğazımı biri sıkıyor da nefese alamıyordum. Akşam olunca annem, babam ve ben sofraya oturduk. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu ben de zaten hiçbir şey olmamış gibi davranmalarını beklemiyordum. Fakat konuyu bir açsalar herşeyi bir çırpıda anlatacaktım.

Annem "Ne istediniz zavallı kadından." diyerek babama baktı. Babam beni gözüyle işaret ederek hiçbir şey söylemedi.

-Anne bugün ne oldu biliyor musun?

-Ne oldu kızım.

-Ben Suna teyzenin başına gelenleri gördüm. Hem de herşeyi.

Annem bir anda buz kesti.

-Ne diyorsun sen Ela.

-Gördüm diyorum.

-Böyle birşey mümkün olamaz. Hem olay öğle saatlerinde yaşandı. Sen okuldaydın. Ne saçmalıyorsun sen.

-Anne gördüm diyorum fakat ordaydım demiyorum. Serviste okula giderken bir an dalmışım. Bütün bu olanlar bir film gibi gözümün önündeydi.

Annem hem saçmaladığımı söylüyor hem de böyle birşey olabilir mi ifadesiyle babama bakıyordu.

-Bak Ela sağda solda konuşup hem bizim hem de kendi başını belaya sokma kızım. Dedi babam. Annem;

-Evet Ela saçmalıklarınla canımızı sıkma. Seni de tanık olarak yazarlar sonrasını düşünmek bile istemiyorum. Bu gözü dönmüş katil ya da katiller ya senin ya da bizim peşimize düşsünler, ister mısın?

Sustum evet sustum... Ta ki yaz tatili için anneannemin yanına gidene kadar. Yazın oralar öyle güzel olurki. Gündüz kum ve güneş akşam serin, cıvıl cıvıl insanlar. Akşam olunca bir de mahalleye dondurmacı gelirdi. Anneannemle birer dondurma alıp bahçedeki sofraya oturduk. Dedem televizyonda haberleri izliyordu. Biz anneannemle sohbet ederken gözüm birden televizyona kaydı. Spiker birşeyler söylüyor sağ üst köşede Suna teyzenin resmi görünüyordu.

-Dede sesini açar mısın?" diye seslendim. Ben seslendim diyorum fakat sesim öyle yüksek çıkmış ki adamcağız oturduğu yerden sıçradı.

-Evet sayın seyirciler Suna Çiçek duruşmasında dava, delil yetersizliğinden kapandı. Ve bir kadın daha kadın cinayetleri listesine adını yazdırdı. Bu ne ilk ne de son olacak

Nasıl ya nasıl olur. O adam nasıl elini kolunu sallayarak dışarıda dolaşır. Onu ele verecek hiçbirşey yoktu. Parmak izi bırakmamıştı. O kadar zekiydi ki eldiven kullanmıştı. Peki başka bir delil? Birşeyler yapmalıydım böylece susup oturmak zaten beni yeterince yormuştu. O gün bir an önce sabah olmasını diledim. Sabah karakola gidip herşeyi anlatacaktım. Belki bana deli diyeceklerdi fakat bu vicdan azabından kurtulacaktım.

Sabah eve hemen hemen 200m uzaklıktaki karakola gittim. Olan biteni en ince detayına kadar anlattım. Komiserin suratındaki o inanmayan ifade her ne kadar canımı sıksa da...
Komiser bana dönüp;

-Peki hanımefendi katilin eşgalini verebilir misiniz?

-Hayır

-Herşeyi gördüğünüzü söylüyorsunuz. Fakat eşgalini veremiyorsunuz öyle mi?

-Evet herşeyi gördüm biliyorum inanması güç fakat yalan söylemiyorum olay yerindeydim ve o adamın neyi nasıl yaptığını onun bedeninden gördüm. Bu yüzden yüzünü tarif edemiyorum.

-Tamam evinize dönebilirsiniz.

-Peki bulabilecek misiniz?

-Gelişme olursa size haber veririz. diyip resmen beni başından savdı.

Eve dönerken mahalledeki fırına uğrayıp iki ekmek aldım. Anneannem;

-Neredesin sen Ela, dedi.

-Biraz sahilde yürüdüm. dedim.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Bölüm Sonu