22.Bölüm

217 20 4
                                    

YOONGI'den
Hoseok'a sarıldıktan sonra onu yatağa yatırıp yiyecek bi şeyer getirdim. Çok az yemek yiyordu, gittikçe zayıflıyor, günden güne bedeni de ruhu gibi çöküyordu. Bu durum ne kadar canımı yaksa da asla yıkılmamalıydım, onu iyileştirmeliydim. Söz vermiştim, onu asla bırakmayacağıma, o yıkılsa bile ben yıkılmayıp onu toparlamalıydım. Dayanmalıyım, onun için..her şey onun için...

Öğleye kadar uyumuştu Hoseok, garip. İlacını vermemiştim oysaki. İyileşmeye mi başlıyordu? Umarım öyledir, umarım yakında eskisi gibi olacağız, umarım. Hâlâ uyumakta olan Hoseok'u kapıya yaslanarak seyretmeye başladım. O kadar masum, o kadar güzeldi ki..ona bakarken dalmış ve uyandığını bile fark etmemiştim. Hoseok bana baktı ve gülümsedi. Ardından ayağa kalktı ve bana doğru sarsak adımlar atmaya başladı. Normalde olduğundan çok daha fazla yaklaşmıştı. Gülümsedi gözlerimin içine bakarak, sonra dudaklarıma kaydı kahve bakışları. Çok sürmeden uzaklaşır sanmıştım ama tam tersi olmuştu. Şaşkına dönmüştüm, bi anda dudaklarıma yapışmıştı. Önce karşılık vermeden bekledim, korkabilirdi. Fakat tavırları korkuyormuş gibi değil, aksine ısrarcıydı. Kendimi daha fazla tutamayıp karşılık vermeye başlamıştım. Hoseok beklemediğim bi şekilde odanın kapısını kapatıp beni kapıya yaslamıştı ve oldukça sert davranıyordu. Bunları benim yapıyor olmam gerekirdi. Hobi utangaç davranırdı. Sanırım iyileşiyordu...

Bir kaç saat sonra...

Hoseok'un psikoloğu Jimin gelmişti. Kadınlardan korktuğu için Jimin'i aramıştım. İyi biriydi, uzun zamandır arkadaşız. Hoseok Jimin'le önceden tanıştığı için sorun olmamıştı. İyi anlaşıyorlardı, bu iyileşmesine yardımcı olacaktır. Yarım saatlik bi seanstan sonra Jimin ve Hoseok sonunda odadan çıkabilmişlerdi. Salonda onları bekliyordum.

"-Gelişme var!"

Diye çığlık atmıştı Jimin. Hızlıca yanıma gelip oturmuştu. Hoseok ise yine beni şaşırtarak kucağıma oturup dudaklarıma kısa bir öpücük kondurmuştu. O sırada Jimin konuşmaya başlamıştı.

"-Ciddi anlamda büyük bi gelişme bu Yoongi! Hoseok sen yanında oldukça kolayca atlatacak eminimki. Bu gelişmeyi sana borçluyuz biliyorsundur umarım."

Sözleri beni şaşırmıştı, ben bu kadar büyük bir gelişmeye sebep olacak ne yapmış olabilirim ki? Şaşkınlığını gizlemeye çalışarak konuştum.

"-İyileşiyor olması çok güzel ama ben nasıl bu kadar büyük bir gelişmeye sebep oldum?"

Bunu sormadan edememiştim. Ne yaptıysam bundan sonra da aynısını uygulamalıydım. Hoseok olabildiğince çabuk iyileşmeliydi. Ona..ona bi sürprizim var. İyileşir iyileşmez bunu ona göstereceğim. Çok mutlu olacağına eminim, zamanı da gelmişti zaten.

Jimin uzun uzun ne yapmam gerektiğini anlatmıştı. Hoseok bunları duymamıştı çünkü odasına dinlenmek için gitmişti. Jimin'de fazla kalmamış biraz oturduktan sonra gitmişti. Yine tek başıma, bütün duygularımla yapayalnız kalmıştım...

22.Bölüm sonu

Yazan: Yoonji
Düzenleyen: Seoho


YOU'RE MY BOYFRIEND | SOPEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin