Gece.

Her şeyi ardımda bırakıp New York'a taşınalı 6 yıl... Tam 6 yıl olmuştu bugün. 6 yıl önce 7 Haziran 2021. Şimdi 7 Haziran 2027.
"Anneee... Anneee!"
"Efendim güzelim"
"Türkiye'ye ne zaman gidiyoruz"
"Ne bu heyecan annecim ahaha, sakin bavulun hazırsa eğer bu kahvaltıyı ediyoruz ve çıkıyoruz"
"Hazırladım ama üstünden geçelim mi beraber n'olur n'olmaz"
"Sen ye yemeğini ben bakayım tamam mı zaten ben sabah erken kalkıp atıştırtım aç değildim"
"Yolculukta yanımıza nutellalı ekmek alabilir miyiz? Bir tane?"
"Pek yemeni istemiyorum ama bir taneden bir şey olmaz biraz şımarabiliriz"
"Yeeey"
6 Yıldır oraya gitmiyordum ama halamları ve kızlara karşı deli özlem çekiyordum sorun onlar değildi açıkca ancak orada Serkan'ı görme korkusu, ayaklarımın ve kalbimin ona gitmesi beni korkutuyordu her şeyden ziyade her şey üstüme üstüme geliyordu orada balkona çıkıyordum Serkan, evde her hangi bir yerde duruyorum Serkan zaten kafamda hep Serkan. Gece'nin hiç halamı ve kızları görmemesi içimi yakıyordu. Babası... Babası apayrı, kendime karşı bir nebze sevgim kalmayacak kadar azalmıştı sevgim. Serkan'ı ondan, onu Serkan'dan koparmak yıllar önce yaptığım bir hataydı ama bedelini her gün vicdan azabı çekerek ödüyordum.
"Tamam bebeğim her şeyini gayet güzel hazırlamışsın"
"Anne bir şey sorabilir miyim"
5 Yaşına yaklaşmış olsa da o çipil çipil masum bakışları asla suratından eksik olmuyordu küçücüktü hala... Mucizemdi, nefesim ve ruhumdu... Güzel kızım! Babasının gözlerine bakıyor gibi hissettiriyordu ama huzur doluydu.
"Sor güzelim"
"Artık orada mı yaşayacağız?"
Boyuna yakın olmak için eğildiğim Gece'yi dizlerime otutturdum ve;
"Orayı çok özledim orada yaşamak istiyorum, hem de çok annecim. Oraya bir gidelim düşüneceğiz belli olunca söylerim"
"Beraber karar vereceğiz ama değil mi? Hep benim kararımı alıyordun."
"Evet güzelim eğer yaşayabilmemiz için bir sıkıntı yoksa fikrini alacağım ve ona göre hareket edeceğim."
Ah küçük dünyamda ki kocaman neşem.
"Ya kalırsak oyuncaklarım ve elbiselerim ne olacak?"
"Yenilerini alırız, olmaz mı? Zaten buradan olanları da getiririz sana"
"Tamamm"
"Kahvaltınızı ettiniz mi küçük hanım"
"Iıı"
"Ahh Gece bu peynirden bir lokma olsa da ye lütfen çok sağlıklıymış bebeğim"
"Ama bir tane!"
"Tamamm"
Gece'nin lokmasını yediğini görüp mutlu olduktan sonra ona en sevdiği çizgi filmi açıp masayı toparladım.
"Annecim kapayalım artık televizyonu çıkmamız gerekkk"
Gece televizyonu kapadı montunu aldı ve yanıma koştu.
"Tamam anneciğimm"
Çıkarken yan komşularımızla karşılaştık Uraz benim yan komşum hem de burada bana en büyük desteği olan daha doğrusu tek ve en büyük desteği sağlayan aynı zaman da Gece'yi doğurtan arkadaşım. Eşi tarafından terk edildiğinden o da kızıyla beraber yaşıyor kızı Lalin'de Gece'yle çok iyi anlaşıyordu.
"Eda gidiyor musunuz?"
"Evet"
"Hazır olman güzel!"
"Sanırım"
"Başarılar!"
"Başarılar!"
Gece'nin elini tutup bavullarla indik ve aşağıda bizi bekleyen taksiye atladık.
"Anne"
"Söyle aşkım"
"Bir şey sormak istiyorum ama"
"Sor, annen merak ettiklerini yanıtlamak için burada."
O çipil çipil gözlerini açtığından beri çok araştıyor, merak ediyor, deniyor Gece.
"Hadi güzelim n'oldu meraklandırmasana beni, çekinme."
"Lalin'in babası var benimkine ne oldu?"
Bu soruyu duymaktan çok korkuyordum yavaş yavaş büyüyor daha çok sorguluyor ve aklı da eriyordu o küçücük yaşına rağmen fazla akıllı bir çocuktu Gece, çok çalışkandı, araştırırdı.
"Güzelim bunu baş başa sakince oturup konuşalım. Olur mu ?"
Bir gün ona tabii ki anlatacaktım ve babasıyla tanıştıracaktım ama birden sorunca olduğum koltuğa çakılmıştım. Havalimanına varıp Gece'yle beklemeye başladık o sırada havalimanında satılan bebeklere göz koymuştu ve milkshakelere.
"Anne"
"Evet?"
"Milkshake ve şu bebeklerden alabilir miyiz"
"Daha zamanımız var yani tabii ki Gece hanım hizmetinizdeyiz"
"Yeeeey!!"
Gece'ye istediklerini alıp bekleme yerine döndükten bir süre sonra anonsla beraber bavulu sol elime alıp kızımı da sağ elimle tuttum acıya doğru daha yere basan adımlarla ilerliyordum. Uçağa doğru yöneldik kontroller, pasaportlar ve uçağa giden tünel, uçak ve puff.
"Görüşürüz New York!"
"Görüşürüüzz"
İlerleyen saatle beraber Gece'nin uykuya dalmasıyla saçını okşayıp uykuya teslim oldum.

To be continued.