Benimle evlenir misin.

793 57 3
                                    

Eve vardığımızda ustalar da henüz çıkıyordu.

"Babaa odama bakalım hadi"

"Tamam güzelim hadi bakalım, bitmiştir."

Serkan ve Gece yukarı çıkıp odaya baktı.

"Eşyaların da gelir birazdan"

"Tamam"

"Hatta galiba geldi."

Kapıyı açmaya yöneldim. Sonrasın da eşyaları yerleştirmeye başladık.Gece'nin eşyalarını odaya yerleştirip düzenlememiz yaklaşık 4 ya da 5 saat sürmüştü sonunda Gece yorulup uykuya dalmıştı biz de kahve alıp balkona çıkmıştık. Telefonum çaldı arayan Ceren'di.

"Efendim Ceren"

"Ayy benim bir şey söylemem lazım"

"Ahahah noldu bu ne heyecan"

"EVLENİYORUMM"

"NEE, CİDDİ MİSİN çok sevindimm"

"Yarın buluşup konuşmamız lazım! Dur ben Melo'yu da arayayım"

"Tamam aşkım, görüşürüz"

"Kimmiş Eda"

"Ceren."

"Ne diyor?"

"Ferit'le evleniyorlarmışş"

"Yaa ne zaman"

"Bilmiyorum, yarın buluşacağız sorarım"

"Çok sevindim onların adına"

"Ben de!"

"E biz de"

"Ne biz de"

"Gel yıldızlara bakalım"

"Olur"

Bi süre yıldızlara baktıktan sonra Serkan bir şey alıp geleceğini söyledi ve yanımdan ayrıldı. Yaklaşık 2 dakika sonra ışıklar gitti.

"Serkan Serkaan, Serkann"

"Noldu güzelim"

"Işıklar gitti"

"Olsun boşver, gel biz balkona dönelim"

Balkona dönüp koltuğa uzunaıp üstümüze battaniyeyi çektik ve Serkan koluunu omzuma attı.

"Hava çok güzel değil mi"

"Serkan, nereye gittin az önce"

"Bir şey aldım ya yok bir şey"

"Ne aldın"

"Görürsün

"Eda Yıldız"

"Efendim Serkan Bolat"

"Hayatımızda küçük bir değişiklik yapalım mı"

"Ne gibi"

"Diyorum ki soy adınız..."

"Adım ne alaka"

"Soy adınız... Değişsek mi?"

"Nasıl yani"

"Seni çok seviyorum Eda! Öyle böyle değil. Deliler gibi herkes duysun istiyorum, herkese söylemek. Ruhum, nefesim, mucizemsin Eda Yıldız... Bana sonsuza kadar ışık olur musun, benimle evlenir misin"

"Evet!"

O an ne yaşadığımı, mutluluğumu anlatamıyordum. Serkan'ın adeta gözlerinin içi parlıyordu. Yıllar önce çok isteyip, deneyip ulaşamadığımız, yıllardır hasret olduğumuz deliler gibi istediğimiz o hayata erişiyor muyduk yoksa sonunda? Aile oluyorduk... Olmuştuk! Aşık olduğum adam, ben ve kızımız. Hayatın, dünyanın verebileceği en güzel hediyeydi bana. Serkan'la öpüşüp uzunca sarıldıktan sonra gökyüzünü izlemeye devam ettik. Bir süre sonra Serkan dudağımı, dudağımın kenarını ve boynumu öpmeye başladı.

"Pışt rahat dursana bir kere"

"Yo zaten rahatım ben"

"Uslu dur yani"

"Mizacıma ters. Benimle alakalı değil, yaratılış meselesi"

"Allah Allah"

Bunu dememle Serkan'la dudaklarımız ve tenimiz buluşmuştu.


To be continued...

Gece.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin