"Eda?"
"Benim babam var bir kere."
"Ee?"
"Annem sana nasıl aşık?"
"Baban kim Gece?"
"Tanışmadık."
"Yaa öyle mi? Ne tesadüf"
"Nasıl yani senin de kızın mı var?"
"Bilmiyorum annesi söylemiyor"
"Annesi kim?"
"Annesi isterse söyler."
"Anne babamı soruyor sana aşık olan adam."
"Güzelim babasını soruyor kızın olan kız."
"Siz beni sıkıştırmaya mı doğdunuz"
"Söyle Eda o zaman"
"Sonra"
"Tamam, ve anne özür dilerim üzdüm galiba seni?"
"Önemli değil bebeğim. Babanı merak etmen çok normal Serkan da gaz verince sordun."
"E hadi gidiyoruz"
"Nereye"
"Eve Eda eve"
"Olmaz işim var git sen ne yapayım"
"Hayır hanım efendi şöyle yapıyoruz sizin eşyalarınızı alıyoruz ve evimize gidiyoruz"
"Evimiz?"
"Evlenip çocuklarımızla beraber yaşayacaktık ya o ev. Evimiz"
"Evlenmedik. Çocuğumuz da yok."
"Sevgiliyken de yaşamıştık"
"Eee"
"Şimdi de öyleyiz Eda hadi"
"Olmaz. Sevmedim ben seni!"
"Ama ben de sıcak çikolata var. Puzzlelar var beraber yaparız"
"Yaa sıcak çikolata mı! Oluuur."
"Ne? Ne çabuk tav oldun kızım ya"
"Annesine benzemiş."
"Derken?"
"Sen de çok seversin sıcak çikolatayı. Hadi eşyalarınızı alalım eve gidelim yaparız"
"Ollleyy. Ama puzzle de yapacağız."
"Tamam. Tabii ki"
Gece neredeyse babasından nefret edicekti ama Serkan en ufak hamlesiyle gönlünü aldı ne kadar güzel olucaklarmış oysa ki. Koparmasaydım onları birbirlerinden.
"E hadi annesi"
"Off peki"
Serkan Gece'yi kucağına aldı ve benim de elimden tutup toplantı odasından dışarı çıktı. Ofis şok olmuş şekilde barıştılar mı bu çocuğun babası kim diye çalkalanırken. Serkan sert bir bakış atıp işlerine dönmelerini söyledi.
"Gelin bakalım. Senin arabanı sonra aldırtırız"
"Tamam"
"Serkan'ın arabasına bindikten sonra halama doğru sürdük ve eve geldik."
"E hadi ben eşyaları alayım."
"Yok güzelim. Sen yorulma söyle ben alırım"
"Gerek yoktu"
Olsun der gibi bir ifade takındı.
"Odam da"
"Tamamm"
Serkan eve girerken halam bahçeden çıktı. Kapının önünde bekleyen bizi de görmüş olacak ki;
"Eda!"
"Hala?"
"Gelsene yanıma"
Halamın yanına adımladım ve bahçeye oturduk.
"Dadamm. Oyy bu ne! Ne kadar tatlı! Arkadaşının çocuğu mu?"
"Anne susadıım"
"Anne mi?"
"Anne derken?"
"Tamam annecim sen Melo teyzenle geç içeri su versin o sana"
"Tamam"
Bavulları alan Serkan da yanımıza geldi.
"Noluyor burada Eda! Gittin 6 yıldır çıt çıkarmadın şimdi dönmüşsün bize gözükmeden etmeden gelmişsin bavullarını alıyorsun yanında Serkan var ve gayet sakinsin. Ayrıca sana anne diyen bir çocuk?"
"Hala gitmem gerekti gittim. Şimdi gelmem gerekti geldim sizi görmeden de gitmeyecektim tabii ki saçmalama Alisa'yı sizle tanıştırmak için çok heyecanlanıyordum ve bir an önce tanışmanızı istiyordum"
"Alisa?"
"Alisa Gece... Kızım hala kızımın adı."
"Evlendin mi sen"
"Yok artık"
"Ne yok artıkı Serkan ne evlenmesi durun bir. Evlenmedim."
"Kimden bu çocuk"
To be continued...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece.
Fanfiction"Dibe battığım da bulduğum nefes, adapte olması zor ama kocaman yaşama sebebim... Seni seviyorum güzelim, beni seçtiğin için çok şanslıyım anneciğim."
