"Yetiyor Eda. Her seferinde onca şeyin üstünden aşkımız için, aşkımız sayesinde gelmedik mi?"
"Bir yere kadar gelebildik Serkan"
"İstersek devamına da gelebiliriz ama"
"Bilmiyorum. Artık eskisi kadar böyle şeylerle savaşacak gücüm yok. Ayrıca sorumluluklarım var"
"Herkes çalışıyor Eda. Herkesin var, benim de."
"Ondan mı bahsediyorum? Benim bir kızım var"
"Tamam beraber büyütürüz kızını"
"Serkan... Anlamıyorsun."
"Neyi Eda?"
"Olmaz diyorum beceremiyoruz"
"İstersek beceririz."
"Hem senin hayatında kimse yok mu?"
"Senden başka kimse yok."
"Ayrıldık biz Serkan. Hatırlatırım 6 yıl önce ben de yokum."
"Hayır varsın. Sen her zaman vardın var olucaksın."
"Beni çok kırdın. Yedim hepsini bir şekilde ama..."
"Aması yok Eda. Olmasın!"
"Serkan boş yere çeneni yoruyorsun."
Arkamı dönüp odadan çıkacakken Serkan belimden tuttu ve kendisine döndürdü.
"Seni istiyorum Eda."
*FlashBack*
"Bir kadın seni istiyorum demek bu kadar zor değil Serkan Bolat"
*FlashBack*
"Sana derken zor değil... Eda Yıldız"
"Demek diyebiliyormuşsun."
"İstediğime, istediğim de"
"Zor Serkan zor. Çok zor artık"
"Değil Eda. Değil! Kimden o çocuk. Söyle"
"Söyledim"
"Benden değil."
"Hayır"
"Ayrıca çocuğa niye beni öyle tanıttın? Yıldız ödüllü yarışma ne Eda?"
"Sanane"
"Eda."
"Odamda gördü"
"Kaldırmadın yani?" diyip pis pis sırıttı.
"Gittiğim için. Vaktim olmadı dönünce söker çöpe atarım Serkan Bolat."
"Yapma Eda. Seninle her anım en sıradan anım bile dünyalara bedel! Sakın yapma. Kıyma, geçme bizi."
"Ben bizden geçelii"
"Geçtiğini sanıyorsun. Hem sen geçsen ne sayar aşk geçmedi. Bunun karşısında ne kadar duracaksın ki?"
"Geçti Serkan, her şey geçti."
Serkan beni masayla arasına sıkıştırdı ve dudaklarımı süzdükten sonra dudaklarımızı birleştirdi. Onu ne kadar da özlemiştim. Neredeyse nefessiz kalana kadar öpüştükten sonra.
"Aşk bizden geçmemiş Eda sen de geçmemişsin"
"N'apıyorsun ya"
"Aşık olduğum kadını özledim."
"Ve öptün?"
"Fena mı"
"Yo yani"
Pis pis sırıttı.
"Eda."
"Ne"
"Benimle yeniden dener misin"
"Hay-"
"Ne?"
"Hfkmepdös evet!"
"Ödümü kopardın."
Serkan yine belimden tutup kendine çekti.
"Yeter"
"Yetmez"
"Sakin, şirketteyiz"
"Eda 6 yıldır yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyorum."
"Artık biliyorsun"
"Hmm peki söyle bakalım"
"Ney- Aa Gece?"
"Anne"
"Ne zamandır beri burdasın?"
"Bu adam seni sıkıştırıp öpüp bir şeyler teklif ettiğinden beri. Niye öptün annemi! Ahlaksız teklif mi ettin anneme?"
"Ahlaksız teklif? Hmm bir yerlerden tanıdık geliyor bana."
Serkan'ı dürttüğümde pis pis sırıttı ve Gece'ye doğru eğilip.
"Annenize aşık oldum küçük hanım"
"Ne! Anne sen aşık mısın? Ayrıca tek görüşmede nasıl!"
"Tek bir defa mı görüştüğümüzü söyledi annen sana"
"Evet yıldız ödüllü yarışmada"
"Öyle mi Eda"
"Hıhı"
"Adın ne bakalım senin?"
"Gece. Alisa Gece"
"Annen sana çok güzel bir isim vermiş."
Diyip bana baktı. Sonra Gece'ye dönüp.
"Annen bana aşık Gece'cim. Annenle bir değil binlerce kere görüştük."
"Anne?"
Çok sıkışmıştım Serkan'ı Gece'den, Gece'yi Serkan'dan 6 yıl boyunca saklamak.
To be continued...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece.
Fanfiction"Dibe battığım da bulduğum nefes, adapte olması zor ama kocaman yaşama sebebim... Seni seviyorum güzelim, beni seçtiğin için çok şanslıyım anneciğim."
