chanmin
•
bir elini yanağıma koydu. bunu beklemiyordum. değişik bir adamdı. "başkalarına bu şekilde davranmıyor musun?"
başımı yavaşça iki yana salladım. ne diyeceği umrumda değildi. doğru buydu. "güzel, bu beni mutlu etti. ama seninle bu gece seviş...
selam, geciktim biraz ama ufak problemler yasadigim icin cok bakamadim. umarim begenirsiniz.
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(...)
"Cidden bunu mu atacaksın?" Gülerek başka bir kart attığında oflamıştım. Üstüne bende başka bir kart atmıştım.
Sıkıldığımız için bir şeyler yapmaya karar vermiştik. İçeride çocuklar boş vakitlerinde oynadığı için uno kartlarını almıştım. Şimdi de uno oynuyorduk.
Şaka gibiydi ama gerçekti.
"Hayır, gelmeyecek değil mi?" Korkuyla sorduğumda kahkaha atmış ve +4 atmıştı. Bende karşısına bir tane atmıştım. Fakat bekletmeden bir tane daha attı. Elimde başka kart kalmadığında şaşkınlıkla ona baktım. Hala kahkaha atıyordu. "12 kart çek."
Göz devirdim ve 12 kart aldım. Bir kart attığımda direk bitirmişti. Kartları yere attım ve surat asmaya başladım. Yaklaşıp yanağıma bir öpücük kondurdu. "Bu sefer sen kazanırsın belki."
"Böyle diye diye altı kez oynadık ve altısında da sen kazandın." Kartları toplamaya başlarken hala gülüyordu. Ellerimi tuttu ve beni kendine çekti. "Oyunda kaybettiysen aşkta kazanabilirsin."
Bakışlarım kısa bir an dudaklarına düştü. Sonra tekrar gözlerine çıktı. Çok seksi bir şekilde bakıyordu. Yutkundum ve dudaklarımı aralayacakken kapı tıklanmıştı. Bakışlarım hızla kapıya döndü. "Evet?"
Kapı aralandı ve içeri Chan'ın arkadaşı olan Changbin girdi. "Felix burada değil mi? Bana burada olacağını söylemişti."
Kaşlarım çatıldı ve geriye çekildim. Felix niye ona burada olacağını söylemişti ki? "Yok işte Felix burada. Özel alanımızı niye işgal ediyorsun? Belki müsait olmayacaktık."
Chan konuşurken ben susmuştum. Onun arkadaşıydı ama ilk konuşmamız pek sıcak geçmemişti. Üstelik Chan ile aramda yaşananlardan haberi var mıydı, bilmiyordum. Bu yüzden ona nasıl yaklaşacağımı da bilmiyordum. "Sanki seni tanımıyormuşum gibi Chan. Sadece konuştuğunuzu bilmiyor muyum sanki?"
Telaşla bakışlarım aralık duran kapıya yönelmişti. Şans eseri biri bile duyarsa ben biterdim. "Şunu ulu orta kapı açıkken söyleme ve içeri gir lütfen."
Ayağa kalkıp dışarı baktım ve kapıyı kapattım. Şaşkınlıkla bana bakıyordu. Üzerimde hala tişört olmadığı için sırtımı görmüş olmalıydı. "İşte, bunu böyle açıkça söylememenin sebebi."
"Bu adam cidden psikopat. Kurallar dediği şeyin altında size işkence ediyor." Eski yerime geçip oturdum. Yanımıza gelip karşımıza oturmuştu. "Neyse, şu an bunu bozamayız. Eğer bozulduğunu fark ederse önce bizimle ilişkisini kesecektir. O halde buraya bir daha gelemeyiz Chan."
