AYÇA | Texting ✓

2.9

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkısı: Nükhet Duru & Sıla- Yaralım

🌻💞

Ayça'dan

Ayça bayıldıktan 3 saat sonra

Sessizlik.

Sessizlik.

Sessizlik.

"Kelebek?"

Ve adapte olduğum sessizlik bozuldu.

"Efendim?" diyerek Asaf'a döndüm.

"Nasılsın?"

"Bok gibi."

Bir süre sessiz kaldık. Sonra tekrar sessizliği bozdu.

"Sevgilim var demiştin. Damat'la ne zaman tanışacağım?"

"Tanışamayacaksın."

Kaşlarını çattı. "Neden?"

Derin bir nefes aldım. "Çünkü ayrıldık."

Bu sefer bir şey demedi. Yine sessizlik oldu.

Bu sefer ki sessizlik bütün akşamı sarıp sarmaladı çünkü daha fazla konuşmadık.

Ne o, ne ben.

💫

Güneş ışığıyla gözlerimi araladım.

Zaten gece boyu adam akıllı uyuyamamıştım.

Bir süre daha uyumak için arkamı döndüm ve uyumaya çalıştım.

💫

"Kelebek?"

Gözlerimi sarsılmamla açtım.

"Kelebek? Kelebek uyan!"

Karşımda bana korkmuş bakışlar atan Asaf'a salak salak baktım.

Yemin ederim, fazla uyumak iyi değildi.

Baş ağrısı desen var, alkol almış gibi çakır keyif olma desen var, göz şişmesi desen var.

Herneyse.

"Gece pek uyuyamadım, sabahta hafif hafif dalmıştım."

"Gece erken yattık zaten, saat öğlen 3 oldu. O kadar uyuyunca bir şey oldu zannettim.

Başımla onu onayladım ve yatağımdan kalktım.

💫

"Kelebek?"

İzlediğim diziyi durdurdum, başımı kaldırıp Asaf'a baktım.

"Yemek sipariş etmiştim. Gel bir şeyler yiyelim."

Başımla onayladım ve peşine mutfağa gittim.

Yemek yedikten sonra tam masadan kalkacaktım ki, konuşmaya başladı.

"Kelebek seninle bir şey konuşmak istiyorum."

"Tabii," dedim ve Asaf'a baktım.

"Bu şehir... Bu ev... Bu şehir de çok olay yaşadık. Bu ev bile benim yıllar önce, evlatlık alındığımda geldiğim evdi."

Derin bir nefes verdim. Ne konuşacağını anlamıştım.

Ankara'ya gitmek isteyecekti. Haklıydı. İşi, evi her şeyi ordaydı.

"Sence de bu evden, bu şehirden kurtulma vakti gelmedi mi, Kelebek?"

Başımla onayladım. O vakit geldi de geçiyordu.

"Ben de o yüzden diyorum ki. Hani benim işlerim hep Ankara'da ya. Ankara'ya mı taşınsak? Ben seni, dün 17 yaşımdan beri ilk defa gördüm. Kardeşimi de kaybetmek istemiyorum Kelebek."

Derin bir nefes aldı.

"Ama... Ama eğer gelmek istemezsen senin tercihin, karışamam Kelebek." dedi ve sustu.

Bir kaç dakika sessizce durduk. Konuşmaya başladım.

"Ne zaman gideceğiz?"

"Ne zaman istersen Kelebek."

"4- 5 saate gidelim."

"Uçak biletlerini ayarlıyorum."

Onu başımla onayladım ve mutfak sandalyesinden kalktım.

Odama yürüdüm, önce valizimi hazırladım.

Valizimi hazırladıktan sonra üzerimi değiştirdim. Gitmem gereken birileri vardı.

🌻💞

Sonra ki bölüm Final. Bu hepimizi üzer.. 🤧

Şimdilik hoşçakalın çiçeklerim. 🌻