Lale Hissi

15.

Yavrularım nasılsınız?

Yeni bölümümüze hoş geldiniz. Oy ve yorumları lütfen unutmayın.

İyi okumalar 🧡🌷

-------

"İzel, Yiğidim kim?"

Tepemden gelen sesle minik bir küfür mırıldandım.

Sıçtı Cafer bez getir.

Kafamı yavaşça sıradan kaldırırken vereceğim cevabı düşünüyordum. Kim diyebilirdim.

Abim? Kankam?
Evet Selim benim için bir günlüğüne Yiğidim olabilirdi. Aslında olamazdı da olurdu.

"Sana da merhaba Batuhan." dedim bıkkınlıkla. Gediz'e yaptığını unutmamıştım. Ve unutmayacaktım.

Sırıttı ve önümdeki sıraya ters bir şekilde oturdu. Kolları benim sırama geliyordu.

"Merhaba. Naber?"

Bu çocuğu dövsem kaç gün uzaklaştırma alırdım acaba. Hayır, yapacağımdan değil. Sadece merak.

"Ne istiyorsun Batuhan."

Sıramın üzerindeki telefonumun ekranını kapatım. Bu konuda sorguya çekilmek istemiyordum.

"Aa aşk olsun, ben sadece işim düşünce mi geliyorum senin yanına." dedi. Sırıtmaya devam ediyordu. Bana ordan bir fırın küreği lütfen. Geniş olursa daha iyi olur. Teşekkürler.

"Yok Batu aşk olmasın, zarar. Ve evet, sinir etmek için geldiğin zamanları saymazsak tabii."
Çenemi ellerimin üzerine koymuş ve gözlerimi kısmıştım. Aslında yakışıklı biliyor musun?
Sus.

"Ama sonuçta geliyorum, değil mi?"
Dedi gülümsemeye devam ediyordu.

Gözlerimi kıstım bir an yüzüne yaklaşıp 'defol git Batu.' demek istedim ama saçma bir fikir olduğu açıktı.
Evet çok saçmaydı.

"Okul maçları ne zamandı." dedi bana soruyor gibi değil kendine soruyor gibiydi. Gözlerini hafif kısmış ve duvara bakıyordu.
Hatırlamak için benim yanıma mı gelmişti gerçekten.

"Ortada daha takım yok." dediğimde bakışları bana çevrildi. "Antrenman varmış bugün. Kız ve erkek takımı birleşecekmiş." dedi. Onu onaylamak adına başımı salladım.
Ayrı takım yapmaya neden gerek duyulmuştu anlamıyordum. Böyle cinsiyetçi ve saçma bir yaklaşım görmemiştim. Ağızlarına kürekle vurasım gelmişti bu olay ilk çıktığında. Zaten bu yıl ortaya çıkıp yine bu yıl bozulmuştu. İyi de olmuştu. Oh olsundu.

"Maçları da ikinci döneme bırakırlar sanırım." dedim. Bunu söyledikten sonra dudağımı büzdüm.
Ne zaman yapacaklarına dair hiçbir fikrim yoktu.
"İyi iyi." Dedi. Yine kendine söylüyordu.

"Almam gereken bir intikam var." dediğinde yüzünde sinsi bir gülümseme belirdi.
Geçen seneki maçtan bahsediyordu. Aslında bunu durup dururken kendine hatırlatıyor ve hırsını tazeliyordu.
Batuhan'ın düşmanı olmak istemezdim.

Yan sınıfın kapısı şiddetle kapandığında ikimizinde bakışları oraya döndü.
Gediz.
Neden sinirlenmişti acaba.

"Ne bunun bu atarı." diye mırıldandı Batuhan. Cevap vermeden dudağımı bilmiyorum anlamında büzdüm.
"Paşamız yine neye sinirlendi acaba, gideyim de sinirine sinir katayım." dedi ve ayağa kalkmak için hareketlendi.
Ağzına sıçtığımının Batuhan'ının Yiğidimi sinirlendirmesine izin veremezdim kusura bakmasındı.
Kolundan tuttum ve sertçe çektim. Tam kalkamadığı için dengesini kaybetti ve tekrar sıraya oturdu.