Penceremin kenarına geçtim.ve yıldızları izlemeye başladım gözüm en parlak olan sonsuzluğa çarptı ve düşünmeye başladım...
Güzel bir rüyanın içindeyim hiç uyanmak istemiyorum içimde mutluluktan uçan kelebekler'de olsa bir yanım korku,endişe ile kaplı bu güzel rüya olurda kâbusa dönerse kelebekleri öldürürse ne olacaktı? Bir şey olurda bizi ayrı diyarlara atarsa?gönlümdeki kelebekler uçarsa ne olacak? Uzay giderse ben ne olucam? Bu mutluluğmu hafifletip korkuya çeviren sorularla doluydu aklım.bir insan sevincini bile korkarak yaşaya bilirmi? Evet yaşar,insan gerçekten seviyosa, değer veriyosa onu kaybetme korkusunu yaşar ve bu korku onu gördükçe,duydukça,hissettikçe artar ve seni çıkamiycagın bir sonsuzluğa götürür.
Ve annem odama girdi
-artık yatmalısın su saat epey geç oldu
+haklısın hemen yatıyorum anne
-seni seviyorum iyi geceler prensesim
+bende seni seviyorum iyi gecelerrr
Ve güzel bir uyku sonunda sabah oldu uyanır uyanmaz aklıma ilk gelen şey uzay olmuştu hala üstümdeki şaşkınlıgı atıp kabullenmeye çalışıyorum.tamam artık kalkmalıyım gidip kahvaltı etmeliyim
+herkeze günaydınnnn
-günaydın kızımm
-günaydın ablaa
-bakıyorumda bugün çok mutlu ve neşelisin bunu neye borçluyuz?
+ııımmm evet sadece enerjik bir gün
-hmm demek öyle peki dediğin gibi olsun.
-Bugün napmayı planlıyorsun bakalım?
+bugün kütüphaneye gitmeyi planlıyorum uzun zamandır baya bocaladım sevdigim bir kaç yazarın
yeni kitaplarının geldiğini duydum bu harika!
-süper o zman acele etmelisin
+evet öncelikle kahvaltımı bitirmem gerekiyor.
Kahvaltımı'da yapıp odama hazırlanmaya çıktım mavi bir kot beyaz bir buliz giydim ve uzun siyah ceketimi alıp çıktım yollar epey sessiz ve sakindi huzurlu ortamları severim biraz yürüdükten sonra kütüphaneye vardım ve en sevdigim yazar olan cemal sürreyya kitabını alıp köşeme yerleştim kitap o kadar güzeldiki o kadar anlamlıki okurken göz yaşlarımın yanaklarımı ıslatmasına engel olamıyordum. Ve bir sayfadaki o söz dikkatimi çekti;
"Bir gün ayrıldık ve sevilmekten eskimiş bir renk gibi hissettim kendimi"
"AYRILIK" kolay yazılan,kolay söylenen bir söz belkide ama yaşayan gerçek aşkın bitişini o kadar ağırdırki yükü,hüznü,pişmanlıgı,göz yaşı,iç çekişi bile sırtına bir çuval daha hüzün ekler.sayfaları okumaya devam ederken ensemdeki bir nefesin sözleri kitaptaki bağımı kopardı...
"Sen aklım ve kalbimin arasında kalan en güzel çaresizligimsin"
Yavaşca önüme doğru geçti ve bu uzaydı! O kelimeler tane tane onun ağzından ensema dökülmüştü bana baktı ve
-Cemal süreyya kitaplarını seven tek kişi değilsin su hanım
+uzay!?
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SCHMERZlICHÖN
ChickLit"bir bakışın var gitme diyor sanki birde sözlerin var kalbimi yerle bir eden gitsem gözlerin,kalsam sözlerin kovuyor beni kalbinden.söyle sevgilim napayım ben?" "Bakıyorum sana gitme der gibi anla çagresizligimden sözlerim hançerdir sırtını delen Al...
