İstasyon İnsanları

İstasyon İnsanı

Meraba evet ölmedim 🤍

Medayı çevireyim size,,, foreshadowing neymiş canım
- Seni asla incitmem ben, biliyorsun.
- Gerçekten beni hiç incitmediğini mi düşünüyorsun?

Credit: @/arunneronthird -Twitter/Instagram

"Kirishima, sana bir şey söylemeliyim."

Eijirou yavaşça bir sağa bir sola sallanmaya devam ederken Katsuki'nin göğsüne yasladığı kafasını kaldırıp endişeyle ona baktı. Katsuki'nin sesinin fazla ciddi çıkması onu biraz korkutmuştu.

"Bir sorun mu var?" dedi endişeyle. Gitarın ve baterinin daha yüksek sesle çalmaya başlamasıyla spot ışıkları hızlanmış, eşlik etmeye başlayan kalabalık coşmuştu.

İstasyon insanları
Burdalar tesadüfen

Kaygı ve merak dolu gözler Katsuki'ye döndüğünde durum gerçeklik kazandı. Hafif gitar melodisi gittikçe uzaklaşıyor, arkadaki ağaçların, denizin ve diğer insanların görüntüsü bulanıklaşıyordu. Odaklansa grubun bateristinin yaptığı milyonlarca hatayı fark edip sinir olabilirdi, ama gözleri Eijirou'ya kenetliyken dikkatini müziğe veremiyordu.

"Şey, uh. Ochako bunun bir randevu olduğunu söylemişti de-" diye yalpalanarak başladı cümlesine, o an ne diyeceğine karar verememişti. Eijirou hakkında hissettiği her şeyi kelimelerin limitine indirgeyememişti. "sence de öyle mi?"

"Oh." Eijirou eğlenmiş bir ifadeyle Katsuki'ye bakabilmek için kendini yaslandığı bedenden birazcık ittirdi. Bu soruyu beklememiş gibi dursa da durumun hoşuna gittiği barizdi.

Aynı rüyayı görüp
Ayrı yerlere giden

"Turuncu gömleğimi giydim ve şu an ev sevdiğim şarkıda seninle dans ediyorum, sence?"

Katsuki salak salak gülümsemesine engel olamadı. Ochako'nun haklı çıkmasına sevinmeli miydi yoksa üzünmeli miydi emin değildi. Aslına bakarsanız, yoo, bal gibi de emindi. Ama işte keşke iddiaya girmeseydi.

İstasyon insanları
Burdalar tesadüfen

"Siktir, Ochako'ya on lira borcum var şimdi."

Eijirou, Katsuki'nin onun belindeki parmaklarıyla titreşimleri hissedebileceği şekilde kıkırdadı. Sadece kıkırdadığında bile onu tutuyor olmak bu kadar iyi hissettiriyorduysa Eijirou'ya sarılırken kahkaha attırmanın nasıl hissettireceğini hayal etmeye çalıştı, fakat başaramadı. Evlerinin mutfağında gülüşerek kahvaltı hazırlarken de Eijirou'nun kıkırtıları aynı böyle hissettirir miydi diye merak etti. Hâlâ şarkının ritmiyle hafif hafif sallanmaya devam ediyorlardı.

"Randevu olduğunu düşünmememi mi tercih ederdin?" dedi Eijirou, şakasına alınmış bir tonla. "On liraya da değerim bence ya."

"Hayır hayır, o kısmı harika. Ama ben parktakinin de bir randevu olduğunu düşünmeni umuyordum, çünkü-" dedikten sonra Katsuki daha önceki yaşam tarzına ters düşen ani bir cesarete kapıldı. Öncesinin hayır getirdiği yoktu sonuçta. Eijirou'yu eski pozisyonuna, yani kollarının arasında daha yakına çekti.

Aynı rüyayı görüp
Ayrı yerlere giden

Derin bir nefes aldı, Eijirou'nun cümlesinin devamını bekleyen meraklı gözlerine baktı ve kendini uzun zamandır istediği bir şeyi söylemeye hazırladı. Ardından, "çünkü şey, hani daha ilk randevuda sana aşık olduğumu ve seni öpmek istediğimi söylemek biraz garip kaçabilir yani." diyerek çıkardı ağzından baklayı.