- Beni ne?
+Seni seviyorum tamam mı? Bunu zaten sen de biliyorsun.Ben hala neden ayrıldığımızı anlayamadım!
-Çünkü öyle gerekli.
+Ben seni o banktan kaldırmak istiyorum ama senin yaptığına bak.
-Ben o banktan kalkamam.
+O zaman ben de yanına otururum. Eğer yanın boşsa.
-Eğer ben ben bu banktan kalkarsam başkası oturur.Eğer sen yanıma oturursan o bankın bir anlamı kalmaz.
+Ya neden ya neden? Çıldıracağım.
-Ben hepinize zarar veriyorum anlasana!
+Hepimiz kim ya?! Senin zarar verdiğin falan yok.Seni biri tehdit falanmı etti?
-Beren Allah aşkına zorlama.
+Nedenini söylemeden durm...
-Tamam İrem.İrem istedi!
+Na nasıl!?
-Kaçırıldığı gün bana saydırdı haklı olarak.Arkadaşlığımızım daha birinci haftasında kız amcam tarafından kaçırıldı.Daha ne olsun?
+Bu bizim ilişkimizi engelleyemez.
-Etkiler.
+Peki.Ben ne yapacağımı biliyorum.
-Ne yapacaksın?
Beren öfkeyle kapıyı çarptı.İremi söylememeliydim.Ama artık gerçekten sıkılmıştım.O da haklıydı tabi.Birdenbire ayrılma kararını bünyesi alamamıştı.
BEREN
Beren eve girer girmez cebinden telefonunu çıkarttı.Sinirle İrem'i aradı. İrem cevap verince gür bir sesle "Nerdesin" dedi.İrem de "Evdeyim." diye cevap verdi.Beren "Tamam bekle geliyorum. " diyip telefonu kapadı.Evden çıkarken ablasının bir arabayla geldiğini gördü.Araba evden biraz uzakta durmuştu.Duru inip araba da gittiğinde Beren hemen Durunun yanına koştu "Kimdi o? ".Duru ittirerek "Sanane.Sana hesap vermek zorunda değilim." dedi.Beren "Şanslısın şuan acelem var ama gelince konuşucaz." diyip gelen bir taksiyi durdurdu.Duru kendi kendine söylendi "Aa salağa bak.Sen kimsin bana hesap soruyon."
EMRE
Eve girdiğimde beklemediğim biri de ordaydı :Eren.O da tam çıkmak üzereymiş.Bana selam verip çıktı.Asıl şaşırdığım şey ise evde sadece annemin olmasıydı.Şaşkın bakışlarla anneme nolduğunu sordum.Eren birkaç malzeme almaya gelmiş.Aslında ona üzülmüyor değildim.Sonuçta ne anne ne de babası yok.Annesi 2 yıl önce ölmüş.Ben onu pek de görmemiştim doğrusu.Bana intihar ettiğini söylediler.Ama ben buna hala inanmıyorum.Aslında ben babamla amcamın ve Kadir Beyin arasındaki bu çatışmanın başka bir nedeni olduğunu düşünüyorum. Anlattıkları araba hikayesi bana hiç gerçekçi gelmiyor.Başka bir nedeni olmalıydı.
Bunu öğrenmek için annemin ağzından laf almaya çalıştım :
-Anne sana bir şey sormak istiyorum.
+Evet sor.
-Şu Kadir Beyin ve amcamım babamla gerçek sorunu ne anlat lütfen
+Anlattık ya oğlum.
-Anne ben o masala önceden inanıyordum.Artık büyüdüm.Amcamın gözündeki o gerçek öfkeyi gördüm.Lütfen her şeyi anlat. Anlat ki düşmanıma neden düşmanım bileyim?
+Bilsen safların karışır.
-Ne demek şimdi bu?
+Emre karıştırma lütfen bırak kalsın böyle.
-Anne artık olayın başka olduğunu kendin söyledin.Ben bıraksam nolur? Amcamın öfkesi diner mi? Lütfen.
+Tamam tamam.Haklısın.Ama bildiğini baban bilmeyecek.
07.08.2012
"Karataş Şirketinin 38. Yıl Dönümünüm gecesi.Her şeyin başlangıcı olan o gece.Sakin başlayan gece patlamayla son buldu.Kadir Bey karısıyla kadehlerini tokuştururken, depoda Egeyle Tolga tartışıyordu.Tartışmanın konusu miras meselesiydi.Egelerin şuan bulunduğu ev bu geceden 3 ay önce ölen babalarının eviydi.Babalarından kalan tek miras.Ama bu evi paylaşamadılar.Babaları olan Ahmet Bey, Tolgayı hiç hazetmezdi.Çünkü istemediği bir kadınla evlenmişti.Evlendiği kadının adı Çiğdem di.Çiğdem karşı şirketin kızıydı.Ayrıca Tolgalara zamanında çok kötülükler yapmıştı.Ahmetin ölümü de Çiğdem ve Tolga yüzündendi.Ahmet Bey kalp hastasıydı ve Çiğdem'in bu mirasta gözü vardı.Bir gün Ahmet Beyin tası tarağında bir şey kalmadı ve o sıra kalp krizi geçirdi.Çiğdem bu fırsatı kaçırmamak istedi.Bunun için Ahmet hastanedeyken ağlarken serumu çıkardı ve şu sözleri söyledi "Üzgünüm baba.Ama sen elinde sonunda öleceksin.Sadece biraz daha erken oldu.Bu mirasa ihtiyacım var. Ben yıllardır bunun hayalini kurdum. Sen 10 yıldır beni istemedin.Artık istenmeme sırası sende.".Kimseye görünmeden odadan çıktı.Doktorkar geciktiği için ellerinden hiçbir şey gelmedi.Bu durum yüzünden çöken Ege buny kimin yaptığını günlerce araştırdı ve sonunda buldu.Çiğdem kimseye söylememesi için yalvardı.Egenin zaten böyle bir niyeti yoktu. Çünkü onu kendi elleriyle öldürmek istiyordu.
Egeyle Tolga depoda tartışırken olay iyice büyüyüp kavgaya dönüştü.Tolga sonunda cebindeki silahı çıkardı.Ateş etti ama trafonun kablolarına gelmişti.Kablo yavaş yavaş yanarken hemen binayı boşaltmaya çalıştılar. Tolga Çiğdemi ararken Ege çıktı diye yalan söylemişti.Ayriyetten Kadir Bey'in karısı da o sırada banyoda sıkışmıştı.Kadie Bey'i zorla çıkarttılar. İçerisi alev içindeydi.Kadir Bey girmek istedi ama yapamadı.Tolga da Kadir de perişan oldular. Ve bu durumdan suçku olarak Egeyi buldular.O gün bugündür Ege den nefret ediyorlar.Kadir Bey, neden mi Tolga'yı suçlamıyor.Çünkü o da madur..."
Şaşkınlıktan birkaç dakika öylece kaldım.Asıl şimdi olaylar çok değişmişti. Ben bunca yıl her şeyi yanlış anlamışım, yanlış davranmışım.Annem ve babama bana bunu anlatmadıkları için tabikş sinirliydim.Ama şuan ses etmemek için direndim.Hele zamanı gelince babama karşı çıkacaktım.Bir anda her şey tersine dönmüştü.Şuan onları daha haklı buluyordum.Çünkü Tolga Amcam'ın Çiğdem Yengenin elinde dedemin kanının olduğunu bilmediği halde onu kaybetmesi sonucundan bu nefret bile azdı.Hemen yerimden kalktım.Annem "Nereye? " diye sorunca "Erenin yanına. Onla konuşmam lazım." dedim.Ceketimi giymeye çalışırken annem zorla çıkarttı "Hayır.Henüz değil babanla konuş önce.". Aniden anneme yüzüne döndüm "Daha ne konuşacaz ya?Yeni yalanlar mı bulcaksınız? O çocuk sizin yüzünüzden yalnız şu an.Tabikide amcamı tamamen haklı bulmuyorum ama sizden daha haklı.Onu geçtim Erenin hiçbir günahı yok.".Annem kolumu tutup "Emre babanı bekle dedim." dedi.Daha da ileri gitmemeye karar verip koltuğa oturdum.Ama sonra aniden Beren gelmişti.Onu tamamen unutmuştum. Umarım İrem'e gitmemiştir.
BEREN
Beren taksiden iner inmez kapıyı çaldı.İrem çıkmayınca daha da hızlı çaldı.Sonunda İrem gözyaşlarıyla açtı.Beren nolduğunu merak etse de umursamadan konuya girdi :
- Sen nasıl Emre'nin benden ayrılmasını istersin ? Bunu bana nasıl yapabildin ?
+Beren üzgünüm şuan konuşcak durumda değilim.
-Nolursa olsun benle konuşmak zorundasın. Neden yaptın İrem ?
+ Çünkü öyle gerekli.
- Ya bu cümleyi duymaktan gına geldi! Yeter artık neden öyle gerekti doğru düzgün açıkla.
+Çocukla beraber olduğumuz sadece 1 hafta içinde başımıza gelmeyen kalmadı.Daha fazla beraber olamayız onla.Her yönüyle zarar veriyor.Seni bundan korumak istedim.Seni düşündüm anladın mı bu.
-Buna sen karar veremezsin.Beni düşünseydin bırakırdın.
+Sadece benim kararım değil, Emre de böyle istedi.
- Beni fikrimi sormayı düşünseydiniz keşke.
+Onun yüzünden tümörün büyüdü daha ne olsun.
- Onun yüzünden değil.
+İyi peki git barış. İkimiz arasında bir seçim yap.
- Tabiki de onu seçiyorum. Senin yüzünden ayrı kalamam.Çünkü ikimizde birbirimizi seviyoruz.
+Bravo.Harika bir seçim.Gidebilirsin.Ha bu arada belki seni ilgilendirmez ama Miray 'ın ameliyatı başarısız geçmiş.Sakat kalmış.
-Ne!
+Evet.Hadi git Emre'nin yanına.
İrem,Beren'i kapıdan çıkardıktan sonra ağlamaya başladı.Ağlarken kapıya dayanıp kendini yere bıraktı. Artık kimsesi yoktu.Annesi ve babası bir süre daha orada kalacaktı.Birine ihtiyacı vardı.Omzuna yaslancak birine.Aslında onun gibi biri vardı.Onun da artık kimsesi yoktu.Eren.Onun yanına giderse yine her şey mahvolurdu.Ama bunu artık umursamıyordu.Ve yine de şansını denemek istedi.
EMRE
Sonunda babam gelmişti. Kapıyı kapatır kapatmaz yanına gitti "Baba her şeyi öğrendim artık. Amcamın neden bize düşman olduğunu, yengemin ve Kadir Bey'in eşinin neden öldüğünü öğrendim.Neden böyle bir şey yaptın ? ". Babam anneme bakarken "Cevap ver! " diye bağırdım.Halsiz bir şekilde "Karışma sen! " dedi. "Baba biz haksız taraftayız.Evet yengemin yaptığı kesinlikle iğrenç bir şey ama sen onu başka bir iğrençlikle kapatmışsın." dedim kaşlarım çatarken."Ben o yangını bilerek çıkarmadım. Ama Çiğdem içerdeyken içeri girmeye hiç niyetim yoktu." dedi."Baba bırak ya. Ben Eren'i alıp geliyorum.Çocuk orda ne halde belli değil." dedim.Anneme döndüğümde hiç istemediği belliydi."Kusura bakma anne. " diyip çıktım.
Çıktığımda Beren eve giriyordu."Nerden " diye bağırdım ama beni takmadan eve girdi.
İREM
İrem, Eren'in yanına gitmişti.Eren ilk başta şok olmuştu ama sonra içeri aldı.Birbirleriyle konuştular,dertlerini döktüler,birbirlerini teselli ettiler.İkisi de birbirlerini daha iyi tanıdı,daha iyi anladı.İrem "Teşekkür ederim senden başka kimsem yok artık.Bir tek sen destek çıkıyorsun." diyip omzuna yaslandı.Eren de ona sarıldı "Seni kaçırdığım günkü davranışlarım yüzünden özür dilerim. ". " Önemli değil.O gün kü sen değildin ben şimdi gerçek yüzünü gördüm." dedi İrem de.Birbirlerinin yüzüne baktılar. Dudaklarını birbirlerini yaklaştırırken aniden zil çaldı.Kapıyı açmaya İrem gitti.Açtığında ise Emre oradaydı...
