Prensin Efendisi - Merthur ( Uzaylı Prensler Serisi 4 )

2. Bölüm

" Telepatların yalnızca yüzde birinin herhangi bir tür telekinezi yapabileceğini biliyor musun? " dedi Efendi Ferev ona bakmadan.

" Ve? " diye devam etmesini bekledi Arti, Efendi Ferev' in bununla ne demek istediğinden emin olmayarak.

" Telekinezi yapabilen az sayıdaki telepattan sadece çok ufak bir kısmı nesneyi birkaç dakikadan fazla etkileyebilir. Ama sınıf arkadaşına yaptığın gibi baskıyı sürdürmek..." Usta Ferev başını salladı. " Senin gibi 5. Sınıf bir telepat için bile duyulmamış bir şey. "

////****////

Ferev gülümsedi. " Biz yedi yaşındayken 3. Sınıf'tı. Biz on bir yaşına geldiğimizde 4. Sınıf olmuştu. Biz on altı yaşımıza geldiğimizde 5. sınıfa yükselmişti. Son duyduğumda 6. sınıftı. "

Arti şaşkınlıkla ona baktı. " Ama bu mümkün değil! "

" Görünüşe göre öyle. Emrys telepatik gücünü artırmanın bir yolunu bulmuş. Her zaman imkansız olduğu düşünülen şeyi başarmış ve tabii ki bunu nasıl yaptığını paylaşmıyor. Çoğu insanın ona karşı temkinli olması anlaşılabilir bir durum. Bunu yapabiliyorsa, gerçekten neler yapabileceğini kim bilebilir? "

/////****/////

Emrys başını çevirdi ve ona baktı. " Pekala. Çocuğu bir yıllığına deneme çıraklığına götüreceğim. Beni etkilerse, onu çırağım olarak alacağım. "

Arti tam bir aşağılanma ile kızardı. Deneme çıraklığı aşağılayıcı kabul edilirdi. İnanılmaz derecede nadirdi. Genellikle Usta ya bir çırak alır ya da almazdı, deneme süresi gerekmiyordu. Arti bu hıyardan daha fazla nefret edebileceğini sanmazdı ama Emrys hızla yanıldığını kanıtlıyordu.

Büyük usta Kato sonunda, " Karar verildi. " dedi.

******************************

" Beni çırağın olarak istemiyorsan, reddedebilirdin. " dedi Arti, Emrys'e yetişerek.

Emrys yürümeye devam etti. Ona bakmadı bile. Arti öfkelenerek dişlerini gıcırdattı. Emrys dümdüz ileriye bakarak, " Yıllar oldu." dedi. " Hala zihinsel kalkanlarını nasıl kullanacağını öğrenmedin mi? "

Arti yüzüne yayılan sıcak bir utançla ona baktı. " Öğrendim. " dedi çenesini kaldırarak.

" Öyle mi? Duygularını o kadar güçlü bir şekilde yansıtıyorsun ki, kalkanlarımı bile test ediyorlar ve kalkanlarım mükemmel."

" Elbette öyledirler. " diye mırıldandı Arti gözlerini devirerek.

Bir süre sessizce yürüdüler. T-odasına girdiklerinde, Emrys bilgisayara gidecekleri yeri söyledi ve sonunda, " Seni çırağım olarak istemediğimi söylediğimi hiç hatırlamıyorum. " dedi.

Arti kaşlarını çatarak çizmelerine baktı. " Bunu söylemene gerek yoktu. Eylemler sözlerden daha yüksek sesle konuşur. On bir yıldır beni görmezden geldin. "

Onlar t-bölmesinden ayrılırken Emrys 'den bir huzursuzluk dalgasının geldiğini hissetti. " Seninle ilgisi yok. Ben meşgul bir adamım. Çocuklara ayıracak vaktim yok. "

Arti kızardı. " Ben on sekiz yaşındayım. Bir çocuk değilim! " Emrys sonunda ona döndü ve bir bakış attı. Arti yüzü ısınarak bakışlarına karşılık vermeye çalıştı. Pekala, belki şu anda tam olarak olgun davranmıyordu ama yine de söyledikleri doğruydu.