Enemies ~ Larry Stylinson fanfiction

11. Stores

Louis pov

De wekker gaat af, ik sla hem uit agressie kapot en zucht. Ik sta op en raap de stukjes wekker bij elkaar, ik zal vanmiddag naar de stad moeten voor een nieuwe wekker.

Ik maak me klaar voor school en spring op mijn fiets. Onderweg kom ik Niall tegen en hij begroet me vrolijk. 'Hey Louis!' Zegt hij zwaaiend. 'Wat ben jij vrolijk' zucht ik. 'Jij niet dan?' Vraagt hij verbaasd. 'Waarom zou ik vrolijk moeten zijn?' Vraag ik. 'Goede vraag' antwoord hij en ik moet lachen.

'Hee Leeyum' begroet ik Liam in het lokaal. 'Hi' antwoord hij en ik ga naast hem zitten. Niall kijkt me verdrietig aan en ik grinnik. Hij moet lachen en gaat achter ons zitten.

Als laatste les hebben we economie. Ik hoop heel erg dat mevrouw de Leeuw weg is en we een nieuwe docent hebben. We lopen de klas binnen en gaan op onze plaatsen zitten, er is nog geen docent.

Na 10 minuten wachten is er nog steeds niemand, en iedereen begint hyper te worden omdat we als er over 5 minuten nog niemand is naar huis mogen.

Maar op dat moment stapt de directeur het lokaal binnen. 'Goedendag jongens en meisjes' zegt hij vriendelijk. Ik hoor nog wat gefluister maar daarna is het stil. 'Sorry voor het wachten, ik moest even een gesprek af maken' vervolgd hij.

'Waar is de docent?' Vraagt Marie nieuwsgierig. 'Daar ben ik voor gekomen' zegt de directeur met een knipoog waardoor ik even grinnik. 'Er is helaas een incident geweest met mevrouw de Leeuw, en ik heb haar moeten ontslaan. Wij proberen zo snel mogelijk een nieuwe leraar voor jullie te vinden' zegt hij dan.

Ik glimlach en kijk om naar Harry, die zijn duim naar me opsteekt en naar me glimlacht. Ik moet zachtjes lachen en meen Harry te zien blozen, maar ik beeld het me denk ik in.

'Mogen we nu dan gaan?' Vraagt Erik ongeduldig. De directeur grinnikt even en knikt. De hele klas begint te juichen. 'Ga maar genieten van jullie weekend jongens!' Zegt de directeur en hij verdwijnt lachend weer uit het lokaal.

'Zin om met mij mee naar huis te gaan?' Vraagt Niall als we door de gang lopen. Ik schud mijn hoofd 'sorry, ik moet nog naar de stad om een nieuwe wekker te kopen'. 'Hoe is je wekker kapot? Te hard op geslagen?' Grapt Liam. Ik knik lachend mijn hoofd 'dat is precies wat er is gebeurd'. Niall en Liam moeten ook lachen en Liam gaat met Niall mee naar huis.

Ik stap grinnikend op mijn fiets en rijd naar de stad. Ik ben erg hongerig dus haal eerst een broodje en wat te drinken bij een supermarkt en eet die als lunch op, aangezien we eerder weg mochten van school had ik nog niet middag gegeten.

Ik parkeer mijn fiets voor de mediamarkt en loop naar binnen op zoek naar de afdeling van de wekkers. Ik kijk zoekend rond, maar kan het niet zo gauw vinden dus besluit het aan een medewerker te vragen.

Ik loop naar een jongen toe die met zijn rug naar me toe staat 'meneer?' Vraag ik beleefd. De jongen draait zich om en ik zie dat het Harry Styles is. ( nee ma ff srs die zag niemand aankomen) 'Louis?' Vraagt hij verbaasd. Ik moet lachen bij de gedacht dat ik hem zojuist 'meneer' heb genoemd.

'Wat?' Vraagt Harry grinnikend. 'Niks' zeg ik en ik wuif het weg. 'Waar kan ik je mee helpen?' Vraagt hij dan grinnikend. 'Nou uh ik heb mijn wekker vanochtend kapot geslagen en heb een nieuwe nodig, maar ik kan ze niet vinden' zeg ik heel serieus. Harry moet lachen.

Ik rol speels met mijn ogen en Harry gebaard dat ik met hem mee moet lopen. 'Hier' zegt hij als we bij een hoek komen waar de wekkers staan. 'Bedankt' zeg ik beleefd. 'Welke zou jij pakken?' Vraag ik dan aan Harry die nog steeds achter me staat.

'Ik kan nu kiezen voor een antwoord die een medewerker zou geven of voor een antwoord die ene vriend zou geven' antwoord Harry mysterieus. Ik kijk hem droog aan en we schieten in de lach.

'Doe maar die van een vriend' antwoord ik. 'Zijn we vrienden dan?' Vraagt hij een beetje nerveus. Waarom zou hij nerveus zijn. 'We waren vijanden' antwoord ik vaag. Harry rolt met zijn ogen en kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op 'I guess'. Harry grinnikt opgelucht en wijst me een wekker aan die hij zou kopen.

'Bedankt' zeg ik en ik loop naar de kassa, Harry achterlatend. Ik betaal en denk na over ons gesprek van daarnet. Harry en ik zijn nu dus ineens vrienden? Ik bedoel, hij doet nu wel aardig en zo, maar drie weken geleden scheldden we elkaar nog uit. Wat boeit het ook, mensen kunnen veranderen.