bAŞKa (B×B)

10. bAŞKa

O gecenin üzerinden bir hafta geçti. Mert' i aramadım. İstedim ki o bana gelsin ama ne aradı ne geldi. Bir hafta benim için azap gibiydi. Gül sen ara dese de beklemeyi tercih ettim. Mert hazır olunca bana bir fırsat tanıyacaktır diye bekledim. Aşık olmak böyle bi şey demek ki. Kendinden önce sevdiğini düşünmek. Sabretmek. İyi de çok uzun sürmedi mi aptallık mı ediyorum ya benden bekliyorsa adım atmayı ya bu arada başkasına aşık olduysa. Ben de ona bi görüşte aşık olmadım mı, ya başkasını bulduyasa. Yeter artık onu bulmam lazım.
Hastaneden çıktım. Cuma günü öğleden sonra dersi olduğunu Doruk' tan öğrenince okuluna gitmeye karar verdim. Okula girdiğimde ders saatiydi.Nöbetçi öğrenci ziyaretçi  odasında bekleyebileceğimi söyledi ama dayanamadım öğretmenler odasına gittim, yasak değil ya. Hem birazcık şok yaratsam fena olmaz, bi haftadır beni bekleyiyor neticede. Odaya girdiğimde dersi boş olan birkaç öğretmen sohbet ediyordu. İçeri girdiğimde beni tanıyanlar oldu. Hemen çembere alındım, çay ikram edildi. Zilin çalmasına üç dakika kalmış. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Benimle sohbet etmeye çalışan kişilere kısa cevaplar veriyordum. Zil çaldığında müsaade isteyip koridora çıktım. Gelişini izlemek istiyordum. Koridorun sonundaki sınıftan çıktı beni görmemişti henüz, öğrenciler yürümesine izin vermemiş birkaç tanesinin sorusuna ayaküstü cevaplıyordu, yanına yaklaşan esmer uzun boylu gözlüklü bi adam( öğretmen) bal gözlümün yanına gitti elini omzuna attı, bi şeyler söyledi.Mert kitaptan kafasını kaldırınca önce adama baktı ardında ileride onu bekleyen beni gördü. Çocukaları yanından yolladı, gevşek adamsa hala omzundan tutuyordu, nazik bi şekilde adamın elinden kurtuldu, birlikte yanıma geldiler. Göz göze geldiğimizde yüzümde güller açmaya başladı ama adama uyuz oldum. Dik dik bana bakıyordu, aramızdaki rekabeti ikimizde bakışlarımızdan biliyorduk.

" Hoş geldin Kerem, bu ne sürpriz böyle." dedi, yanındaki gözlüklüyle tanıştırdı. Alper' miş adı elini sıkıca sıktım, Mert benim dercesine. Yanımızda durmadı gitti nihayet.

" Seni almaya geldim Mert"

" Dersim şimdi bitti, çıkabiliriz." dedi

" Evet biliyorum Doruk' tan çıkış saatini öğrenmiştim." bi şey söylemedi. Koridorda onu beklerken öğretmenler odasına girdi, kitaplarını bırakmak ve çantasını almak için.onu etrafımı saran öğrencilerle muhabbet ettim, ne de olsa ufak çapta tanındım okulda. Mert yanıma geldiğinde birlikte aşağı indik.

" Okulda çok popülersin Doktor Kerem Bey, bi haftadır numaranı almak isteyenlerle uğraşıyordum " dedi imalı gülümseyerek.

"İyi yapmışsın numaramı vermemekle, benim gönlüm sende." kulağına fısıldadım ikinci cümlemi. Okuldan çıktık. Aracıma bindik. Mert aracını okulda bıraktı böylelikle.

" Nereye gidiyoruz?" bu sefer yüzü ciddiydi.Beni reddecek sanırım, içime korku düştü.

" Bana gidelim rahat rahat konuşuruz." dedim kabul etti. Yol boyu sustu, ben de konuşamadım.

Eve girdiğimizde ne içersin diye soracaktım ki beni kendine çekti dudağımdan öptü. Birkaç saniyelik bakışmadan sonra ben de onu öptüm, ürkütmeden nazikçe öptüm, gözlerimiz açıktı.

"Mert ben sana aşık oldum, benimle oynama sakın" dedim.

" Oynamıyorum Kerem, bi şeyden emin olmam lazımdı. Ama karnım aç beni doyurursan anlatırım:)" yüzündeki çapkın gülümsemeyle o an canımı verebilirdim, hiç beklemiyordum bunu gerçekten.

" Önce daha çok emin olmanı sağlamalıyız." dedim. Belinden tutup yapıştım dudaklarına bu sefer gözleri kapalıydı. Birkaç küçük öpücükten sonra ıslak öpüşler yerini aldı.Elleri yüzümü saçımı kavradı. Onu geri geri yğrüterek duvara yapıştırdığımda

" Dur dur sakin olalım tamam bu kadar yeter." dudağıma son kez küçük bi öpücük kondurdu, gülümsedi.

" Ne biçim ev sahibisin açım diyorum sana." ellerimden kurtuldu, ipler onun elindeydi.
Ah eritti beni iki dakikada. Elimi dudağıma götürdüm, tadı çok güzeldi.

Onunla olmak, öpmek, kokusunu duymak, gözlerine bakmak bambAŞKa