Señorita (AlNaz)

14.Bölüm(Mantık)

doruk içeriden sinirle çıkıp eldivenlerini fırlattığında son hastayıda kaybetmenin verdiği pisikolojik çöküşle olduğu yere çöküp küçük çaplı bi ağlama kırizine girmişti...
nazlı doruğun bu hakine dayanamayıp yanına yaklaşmış ve elini uzatark yerden kaldırmıştı...

nazlı : bize tıp fakültesinin ilk senesinde ne öğretmişlerdi ?

doruk : özlü sözler yapma bana. bir sürü şey öğrendik işte...

nazlı : (göz devirerek) Ne olursa olsun. Pes etmek yok! sadece fakültede deil. hayattada öyle...

doruk : Ne olusa olsun pes etmek yok...

nazlı : aynen öyle. hiç enfekte hasta kalmadımı şimdi ?

doruk : hayır... öldü hepsi. galiba başka kimseyede bulaşmadı...

nazlı : allah affetsin ama utanmasam sevinicem...

doruk : yinede belli olmaz çıkamayız.

nazlı : olsun. ali de uyansın bi nekadar test varsa sokucam hepsine... çıkıcaz burdan :)

doruk : umarı- (bileğinden dirseğine kadar uzanmış bi kızarıklık fark eder)

nazlı : niye sustun?

doruk : hassiktir!

nazlı : ne?

doruk : GERİ GİT UZAKLAŞ!!!

nazlı : No- Noluyo!!!

YENİ BÖLÜM
120 vote
🎬

Beni takip ederek spolier ve duyurulardan haberdar olabilirsiniz...

(Yeni sezona hoş geldiniz)

Doruk kendini izlasyon odasına atıp kapıları kitledikten sonra neye uğradığını şaşıran nazlı olucakları idrak ettiğinde içinde bi yanıklık hissetti.
Ailesi bildiği hastanenin bir parçası bazen dost bazen bi abi. onunsa sonu diğerleri gibimi olucaktı ?
Nasıl olabilir diye geçirdi içinden...

nazlı : Şa- Şakanın sırası deil doruk !!! Çık şurdan!

doruk : (Ellerini başına dayar) Ben- ben çok gencim... HAYIR!!! Git ferman hocaya haber ver, bulmuşlardır artık bi yolunu... kurtarırlar beni. dimi ?

nazlı : (ağlamamaya çalışır) Ta- Tamam. bekle burda...

başından aşağı kaynar su dökülmüşe dönen nazlı koşarak kendini acilin cam kapısının ardında bekleyen ekibin yanına atar...
iki ellini cama çarparak dikkatleri kendine topladığında söze girer...

nazlı : ho- hocam doruk vi- virüs kaptı!
Ali Yiğitde baygın. Napıcam Ben ! (ağlayarak) ölmesin doruk! ölmemeli ölmesin!!!

ferman başını döndürüp adile baktığında adil hemen telefonuna sarılıp sağlık bakanlığı ile birebir görüşme yapmak için uğraşırken belizde ona katılmıştı...

ferman : (gözleri kızarmıştır) nazlı...

açelya : (burnunu çeker) biz bulsak
bişey. pes edemeyiz doruk senin arkadaşın farkındamısın!

ferman : bak sen bu gün gerçekten fazla olmaya başladın açelya ! Napabilirim ?
kolaysa sen bul!!!

nazlı : (arkasını dönüp geri izalasyon odasının yolunu tutar, adeta çökmüştür) Size soranda kabahat zaten...