Señorita (AlNaz)

24.Bölüm(Bir Umut)

Açelya sabah unuttu şeyin şu an tekrar gündeme gelmesi ile birlikte Şok'a Nazlı'nın elindeki tableti aldü. Az önce duyduğu cümlenin doğruluğunu teyit edercesine tek tek değerleri kontrol ettiğinde yüzünde oluşan gülümsemeye engel olamadı.

açelya : UYUMLU!

nazlı : (Gülerek ellerini yüzüne kapatır) Şükürler olsun allahım! (Elinde duran poşeti fark etti) Gebelik testi!

açelya : (gözlerindeki mutluluk göz yaşlarını silerek) Yap hadi...

Nazlı mutluluktan seke seke tuvalete koşup işini bitirdiğinde önyüzünü yere çevirdiği testle birlikte geri çıktı. Beş dakika sonra herşey belli olacaktı. Testi masaya ters bişekilde bırakıp koltukla heycandan tırnaklarını kemiren açinin yanına oturdu.

nazlı : Beş dakika deil bi ömür sanki!

açelya : (oturduğu yerde dizlerini sallayarak) Son bir dakka...

Izdırap gibi geçen dakikaların ardından açelya daha fazla dayanamayarak yerinden bir hışım kalkıp masada duran testi sadece kendi görebileceği bir şekilde Ön yüzünü çevirip baktı...

YENİ BÖLÜM
🎬

Beni takip ederek spoiler ve
duyurulardan haberdar olabilirsiniz...

VOTE SINIRI 115
🖤

"Mutsuz sanıyorlar Olric. Oysa biz mutsuz değiliz. Onlar boş yere bu kadar mutlu."

Oğuz Atay

açelya : (oturduğu yerde dizlerini sallayarak) Son bir dakka...

Izdırap gibi geçen dakikaların ardından açelya daha fazla dayanamayarak yerinden bir hışım kalkıp masada duran testi sadece kendi görebileceği bir şekilde Ön yüzünü çevirip baktı...

açelya : (Şaşkın bir şekilde) Tek çizgi...

nazlı : N- Nasıl!

Açinin testin negatif sonuçlanmasıyla ister istemez suratı düştü. Gözleri hafifçe yanında duran nazlıya kaydığında son derece şok olmuş bir şekilde suratına baktığını fark etti.
Nazlı adeta açelyanın elindeki testi söküp alarak inceledi. Aynı açi gibi tek çizgi görmüştü. İkiside kendini bir bebek fikrine okadar alıştırmıştıki, Şuan yaşadıkları hayal kırıklığı tarif edilemezdi. Nazlı gözlerinin dolduğunu hissetmişti. kalbine mecazen saplanan bir hançerin açtığı yarayı tutmak istercesine göğüsüne götürdü elini. Gözlerinin kapanmasıyla büzülen dudaklarının üstünden kayıp yere düşen bir kaç damla göz yaşını silme tenezzüründe bile bulunmadı. Daha düne kadar bir bebek istediğinden bir haberken şuan olmayan bebeğinin olmayışıyla kahroluyordu. Gebelik testini yaparken fetüsün varlığından nerdeyse emindi. Gözlerini açtığında kalbinde olan elini bedeninde sürükleyerek karnına indirdi. Baş parmağıyla usul usul okşadı. Ardından tek elinde tuttuğu testi iki elleriyle sararak arkasındaki koltuğa oturdu. Boş boş parkenin desenlerini izlemeye başladiğında açelya endişeyle yanına çöktü...

nazlı : (Elinin tersiyle gözlerini silerek)
B- Bebek yok...

açelya : (Üzgünce) N- Nazlı ben özür dilerim. Heveslendirdim seni. Bir an bütün belirtiler gebeliği işaret etmişti. Ama yanılmışım...

nazlı : İlk söylediğınde deli gibi korktum. Bir ihtimal olmasına rağmen o an korkudan bacaklarımın tutmadığını hissettim. Ama sonra sen öyle güzel anlattınki. Ali'ninde umudu olur dedim. Bir Umut...
Bir bebek. Bizim bebeğimiz! Hiç bişey yokken gelin güvey oldum kendi kendime...
Ya bilmiyorum. Belkide Ali'ye b- bir şey f- falan olur- olursa ondan bir hatıra kalır bana diye. Yada Ali bebeği duyunca tedaviye olumlu yaklaşır. Moralini yükser tutar diyedir. Şuan neden bukadar üzüldüğümü anlamıyorum. Ama sanki yirmi yıldır bakıp büyüttüğüm çocuğum ölmüş gibi canım acıyo. Fazla kaptırmışım kendimi...