5. Bölüm (Yeni çift🙊)

254 12 24
                                    

Yağız telefonla konuştuktan beş dakika sonra bir taksi geldi. Gelen taksiye binip uzaklaştı. O kadar heyecanlıydı ki beni farketmemişti bile. Sanki bir buluşmaya gidecekmişte geç kalmış gibiydi. Moralim düşmüştü biraz. Telefonum çaldı.
-Eve gel hemen.
-Geliyorum.
Zaten bahçedeydim. Eve girdim. Annemi hızlı hızlı hazırlanırken gördüm. Şaşırmıştım.
-N'oluyor?
-Hazırlan, gidiyoruz.
-NEREYE? Bunu yüksek sesle söylemiştim. Nereye gidiyorduk ya? Daha yeni alışmıştım buralara. Hem Eslem,Deniz, ve Yağız'a da çok alışmıştım. Onları bırakıp gidemezdim.
-Havaalanına. Çağan geliyor. Uçak inmek üzereymiş.Çabuk ol!
Derin bir oh çektim. Ödüm kopmuştu buradan gideceğiz diye. Bir dakika! Ne? Çağan mı geliyor? En sevdiğim dayımın en sevdiğim oğlu. Bahçede bozulan moralim yerine gelmişti.Bize sürpriz yapmak istemiş galiba.

                       UÇAKTA
Uzun bir yolculuğun ardından mutlu bir şekilde inecektim demeyi çok isterdim fakat diyemiyorum. Yanımdaki oğlan yol boyunca uyumuştu. Horlayarak... Sinir krizi geçirmeme ramak kalmıştı. Bir insan nasıl böyle horlayabilirdi ki. Uçağın inmesine yakın dayanamayıp uyandırdım.
-Beyefendi?? -Beyefendi?
Uyanmıyordu. Dürtmek mecburiyetinde kaldım. Ama elimin ayarı biraz kaçmış olacak ki adamı sıçrattım.
-Sizi uyandırdım kusura bakmayın ama çok horluyordunuz. Dayanamadım.
Uykudan yeni uyandığı için boş boş bana bakıyordu.
-Horlama mı? Ben mi? Ben horlamam ki. Yanlış duymuşsunuzdur.
-Canım bunun yanlış anlaması mı olur. Baya baya horluyordunuz. İnkar etmeyin lütfen.
-Siz benimle konuşmak için yer arıyorsunuz galiba? dedi sırıtarak.
O kadar sinirlenmiştim ki cevap dahi vermedim. Oflayarak önüme döndüm.
-Verecek cevabınız yok galiba?
-Hayır, sadece ilgilenmek istemedim. Tanımadığım birisiyle kavga etmek istemedim sadece.
Yine aynı sırıtmayla 'Tanışalım o zaman.' dedi.
-Ben Çağan Efe Ak. Siz?
-Bende Tuananaz Tiryaki. Memnun oldum.
-Bende memnun oldum Tuana. Artık siz demeye gerek yok bence.

Burada bölüyorum özür dilerim ama bir haber vereceğim. Çağan'ı kimse ile shiplemiyorum ama bu hikayede Çağtu yapmak istedim. Aynı zamanda yeni bir kitap yazacağım ve ordada LeyÇa olacak. LeyÇa'cı okurlarım varsa eğer yeni yazacağım kitabımı okursa sevinirim💘

-Öyle olsun bakalım Çağan.

Ülküden:
Hazırlandım ve havaalanına doğru yola çıktık. Çok heyecanlıydım. En son iki ay önce görüşmüştük Çağan ile ama yinede özlemiştim. Uçak inmeden varmıştık. Yerimde duramıyordum. Hafif hafif zıplarken annem omzuna baskı yaparak durdurdu beni. Arkadan bir ses gelince irkildik.
-Özlemediniz mi kız beni?
-Çağaan halacığım, diyerek annem sımsıkı sarıldı.
Bende sarıldım. Çağan da ikimize birden sarıldı.
-Amacınız beni boğarak öldürmek mi az sakin olun, dedi Çağan bizden kurtulmaya çalışırken.
-Hem karizmamı bozacaksınız kızlar görmesin aman.
-Karizmanı yesinler, geç hadi arabaya. Ülkü sende bavulları koymama yardım et.
Annem bavulun birini alıp bagaja koydu. Bende elime aldım. Koymadan önce arkamı döndüm ve... Elimdeki bavul yere düştü. Gerçek miydi bu gördüğüm? Halisünasyon olması için dua ettim ama gerçekti. Bir kız koşarak Yağız'ın boynuna sarılmıştı. Yağız da karşılık verip sımsıkı sarılmıştı. Aramızdaki mesafe çok fazla değildi. Normal sesle belki hayır ama biraz bağırsak birbirimizi duyardık. Bu yüzden kızın 'SENİ ÇOK ÖZLEDİM' diye bağırmasını duymuştum. Kalbim kırılmıştı biraz. Sevgilisi olduğunu bilmiyordum. Kendimi hemen toparladım. Sana ne Ülkü? Üç haftadır tanıyorsun sadece çocuğu. Üç haftalık arkadaşına kim açar ki özelini? Bu saçma düşüncem yüzünden kendime kızdım. Yerdeki bavulu kaldırdım.Çifte bir kere daha bakıp arabaya bindim. Eve vardığımızda olanları tamamen unutmuştum. Çoktan akşam olmuştu. Hepimiz çok yorgunduk. Gökçen ve Aysima çoktan uyumuştu. Babamda sabah gelecekti. Ev boştu yani. Çağan'a odasını gösterdim ve herkes odasına çekildi.
Yağız'dan:
Annem hastalanmıştı. Babamda ancak yarın gelebilecekti. Tuana'yı taksiyle havaalanından ben aldım. Tuana süt kardeşimdi. Annesi Tuana dört yaşına gelene kadar hep hastaydı. Tuana'ya bakacak durumda değildi. Yani değilmiş. Tuana ile yaşıtız. Annem bizi ikiz gibi büyüttü.
-Hop ne yapıyorsun sen? Koca bavulu sen mi taşıyacaksın erkek kardeşin dururken?
-Bana bak Yağız. Bir daha cinsiyetçilik yaparsan dalarım sana.
-Tamam tamam gel hadi üşüme akşam oldu.
Küçük bir kahkaha atıp elimi omzuna atıp eve girdik.
Eve girerken Ülkü'nün odasına göz attım. Perde kapalıydı.
Ülkü'den:
Perdeyi hızlıca çektim. Yağız'ı ilk defa böyle gülerken görmüştüm. Çok garip gelmişti. Keşke bana da böyle gülse demedim değil.
Yağız'dan:
Sabah alarm ile uyandım.
 

Bugün Ülkü ile son okula gidişimizdi. Düşününce içim burkulmuştu. Ülkü'ye yakınlaşmak için yeni bahaneler bulmam lazımdı. Tuana ile telefonda bu konuları konuşmuştuk. Odaya girdi. Yatakta boş boş oturup düşündüğümü görünce Ülkü'yü düşündüğümü anladı. Boşuna ikiz gibiyiz demiyorum, anlatmadan anlamıştı kimi düşündüğümü.
-Hayırdır,Ülkü ile ilgili bir şeyler olmuş görünüşe göre?
-Babamlar burada olmadığı için okula hep beraber giderdik. Ama babamlar bugün gelecek. Artık beraber gidemeyeceğiz. Okulda da görüyorum zaten ama güne onu görmeden başlamak biraz üzücü.
-Madem onu daha fazla görmek istiyorsun. Randevuya çıkarsana? Ülkü'yü tanımıyorum ama hangi kız hayır der ki? Eminim kabul eder.
-Kabul eder mi diyorsun? İyi de nereye gideceğiz ki?
-Ona da ikiniz karar verirsiniz canım. Ben karışmam oralara.
-Canımsın sen!
Birbirimize sarıldık. Tuana odadan çıkınca bende okul için hazırlandım. Seke seke aşağı indim. Kahvaltımı yaptım ve mutlu bir şekilde arabanın yanına geldim.
   Kafamı Ülkü'nün bahçesine çevirdim. Ne? Ülkü bir oğlana sımsıkı sarılmıştı. Şaka mıydı bu? Birbirlerine bakarken gözlerinin içi gülüyordu.
Yıkıldım resmen...
.
.
.
BU BÖLÜMÜ DE BİRAZ UZUN YAZAYIM DEDİM UMARIM BEGENMISSINIZDIR. Yorum ve beğeni çok az lütfen oylayıp yorum yapar mısınız 🙏 

Bu arada ÇağTu shipimiz de geldii😋😋

Yeni yazacağım kitapta da EsDef ve LeyÇa olacakk tekrar hatırlatayım dedim ❣

Meftun~ÜlYağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin