jealous

20. T^T

02/06/2021
İyi okumalarr🏵🚼

⚠️bölüm sonu notunu okumayı unutmayyıın<33

Jisung sırtını sevgilisinin göğsüne yaslayıp elini ellerinin arasına aldı. Yemek yedikten sonra evi adam etmesi için bir ablayı çağırmışlardı. Kendileri de arabaya binip sakin bir yere gelmişti. Arka koltukta Jisung'un sırtı Minho'nun göğsüne gelecek şekilde oturuyorlardı. Jisung parmakları ile oynarken Minho kafasında nereden başlayacağını tartıyordu. Jisung rahatlatıcı bir ses tonuyla "En başından başlamaya ne dersin sevgilim?" dedi. Minho kafasını sallayıp kolunu sevgilisinin beline sıkıca doladı. Gözlerini kenetlenmiş ellerine çevirip sırıttı.

"Sana hiç aile ilişkilerimden bahsetmedim dimi Jisung? Sadece anne ve babamın ayrı olduğunu biliyorsun."

Jisung kafasını sallayıp sevgilisinin kucağında yan döndü. Bunları dinlerken göz teması kurmak istiyordu. Başını geriye doğru atıp "Babanın Lee holdingin sahibi olduğunu bile bilmiyordum." dedi. Minho yutkunup "Değil çünkü." dedi. Jisung anlamaz bakışlarla sevgilisine bakarken Minho konuşmaya devam etti.

"Sanılanın aksine şirketin başında babam değil dedem var. En baştan başlayacak olursam babam annem ile evlendikten bir yıl sonra çalışmayı bıraktı. Anneme hem fiziksel hem ruhsal şiddet uyguladı. Hep babasının parasını yedi. Anneme bir hiçmiş gibi davrandı. Babalık vasfı yoktu yani. Sabah erkenden çıkardı evden. Kahvelere ya da bir yerlere gider sürterdi. Akşam olunca eve gelip önüne koyulan yemeği sevmezdi. Kendini kraliyet ailesinden sanıyordu. Bana da iyi davranmazdı. Hep döverdi. Basit bir şey gibi gelebilir ama küçücüktüm Jisung. Sadece baba sevgisi istiyordum. Annemin acı çekmesini istemiyordum. Evimize o adam para bile getirmiyordu. Annem çok ağır şeylere maruz kalmıştı."

Jisung sevgilisinin acıyla parıldayan gözlerine şefkatle baktı. Yanağını öpüp devamını getirmesi için cesaretlendirdi. Minho kollarının arasındaki tek ailesine sıkıca sarılıp kaldığı yerden devam etti.

"Öyle bir ailede büyümek bana psikolojik sorunlardan başka bir şey vermedi. Sürekli ilaç içiyordum ve bundan nefret ettim. O yüzden ilaçlarımı aksattım. Daha kötü oldum. Sonra bir kardeşim oldu. Ama babamdan değil. Başka bir adamdan. Gerçi o yıllar bunu bilmiyorduk. Ama annem babamdan ayrı yatmaya başlayıp kardeşime benden daha fazla ilgi gösterince istemsizce kıskandım. Ben ilgiden mahrum kalmış bir çocuktum. Annem babamla sadece dışarıda kalmamak için evliliğini devam ettiriyordu. Kardeşim büyüyünce onu da alıp çekti gitti. Ben onu çok daraltıyormuşum. O yüzden beni yanına almadı. Zaten sonra üniversiteye başladım. Kendi evime çıktım dedemi ikna edip. Doktora gitmeyi bırakmıştım. Artık ilaç içmiyordum. Normalmişim gibi hissediyordum. Ama iyileşmemiştim. Sonra senle tanıştım."

Minho'nun gözleri mutlulukla parladı. Jisung hikayenin ucu kendisine dayanınca az da olsa heyecanlanmıştı.

"Jisungie'm, sen benim ailem oldun. Doktor değildin ama beni fark etmeden iyileştirdin. Yaralarımı sardın. Ben senin yanında hayat buldum. Üniversitenin son iki yılı benim için paha biçilemez oldu. Ama sonra dedem babama eğer beni kendi istediği kız ile evlendirmezse ikimize de para vermeyi keseceğini söyledi. Babam da tehlikeyi sezip beni sıkıştırdı. İstemedim. Varis olmayı da istemiyorum dedim. Sevgilim olduğundan şüphelendi. Kabul etmedim. Seni sordu. Ev arkadaşından fazlası değil dedim. Çünkü öğrenirse sana hayatı dar edeceğini biliyordum. Öyle de oldu. Bizi beş parasız bırakmaya uğraştı. Benim işim sağlamdı ama senin henüz bir işin yoktu. İlk başta şirketlere seni işe almamaları gerektiğini söylüyordu. Eh ne kadar büyüksen o kadar yukarıdasın. Şirketler de tehdit edildiği için el mahkum bir şey diyemiyorlardı. Ama sonra iş birlikçi oldukları şirketlere seni işe alıp mobbing yapmalarını söyledi. Seni aşağılayıp zorbalık yaparken üzerine bir de para vermeyeceklerdi. Chan ile bir şekilde bu şirketleri öğrenip gitmene engel oldum."