Veda.

500 14 0
                                    

Bayan ezik. Yetimhanede herkes onu ezik olarak tanırdı. Onu görünce yüzüme küçümser bir ifade yerleştirip baştan aşşağı süzdüm. Bu sırada konuşmaya başladı. " Şey müdüre hanım seni terasta bekliyor." Deyip odadan kaçarcasına çıktı. Arkasından bende çıkıp terasın yolunu tuttum. Terasın kapısı cam olduğu için burdan gelen aileyi görebiliyordum. İyi birilerine benziyodular. Hemen kendimi kaptırmasam iyi olurdu. Fazla zaman kaybettiğimi anlayınca kapıyı açıp terasa çıktım. Esen rüzgarla saçlarım savruldu. Ayakkabılarımın sesinden olmalı ki herkes konuşmasını bölüp bana döndü. Yerime geçip oturduğumda göz ucuylada olsa yeni ailemi süzdüm. Müdüreye baktığımda ağzı kulaklarına varıyordu. Onun bu haline gülmeden edemedim. Yanımda oturan kıza baktığımda o da gülümsüyordu. Yaklaşık 10, 11 yaşlarında gibiydi. Diğer tarafıma baktığımda genç ve gayet güzel bir kadınla karşılaştım. Biraz farklı bakıyordu. Aldırış etmedim ve "Merhaba" dedim. Yanımda oturan küçük kız "Merhaba" dedi. Gülümsemesi yüzünden silinmemişti. Ona doğru dönüp "Adın ne senin?" Dedim. Biraz daha gülümsemesini yayıp "Deniz" dedi. Şimdiden ısınmıştım bu kıza. Elimi uzattım ve "Bende Ada" Dedim. Uzattığım elimi çok geçmeden sıktı. Müdüre hanım kısaca bizi tanıştırdı. Yanımda oturan kadının adı sude,adamın adı eren, kızın adı deniz olduğunu öğrendim. Biraz konuştuktan sonra terastan çıkıp müdürenin odasına gittik. Bazı işlemlerin halledilmesi gerekiyormuş. Bu sırada bende odama gidip kıyafetlerimi valize koyuyordum. Umarım bu sefer geri dönmem. İşimi bitirdikten sonra kapıyı kapatıp kilitledim. Kolidorda ilerlerken ileride cem ve berili konuşurken gördüğümde onlara doğru yürümeye başladım. Valizin sesinden olmalıki dikkatlerini bana çektiler. Beril elimdeki valizi görünce gülerek bana sarıldı. "Bu diğerleri gibi Olmayacak merak etme." Deyip beni rahatlatmaya çalışıyordu. Valizimi yere bırakıp bende ona sıkıca sarıldım. Çok sıkmış olmalıyım ki "Biraz daha sıkarsan patlayabilirim." Dedi. Kollarımı hemen çekip gülümsedim. Oda gülümsemişti. "Seni özleyeceğim." Deyip tekrar sarıldım. Ayrıldığımda bereni ağlarken gördüm. Parmaklarımla gözyaşlarını silip "Ağlama" dedim. Bu sırada lafa cem atladı ve "Ağlayan kızları hiç sevmem." Deyip güldü. Berende sonunda gülümseyebilmişti. Ceme sarılıp "Kardeşime iyi bak." Dedim. Oda "Emredersiniz hanımefendi." Deyip göz kırptı.

MÜZİĞİ ÖYLESİNE KOYDUM. ÇOK HOŞUMA GİTMİŞTİ.

KARANLIKTA BULDUM SENİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin