Woke Up As The Royal Princess | Slow Update

The Royal Chapter 22

Namari's POV

Grabe kung meron lang tape kanina baka pang ilang beses ko na pinaulit-ulit. Jusko di ako makaget over sa kilig~~ . Nagtataka talaga ako sa inaakto ni Keelangot na yun. Pero nakakakilig talaga at hindi ako maka move on!

Kumikimbot kimbot akong naglakad at patungo na sana sa pinto ng may kumatok mula doon.

Tok tok tok

"Your Highness, His Highness wants you downstairs in an instant"

"Ok!" Binuksan ko ang pinto at bumungad ang isang Casualty, pamilyar siya, parang nakita ko na ito sa loob ng palasyo sa Europa ngunit hindi ko alam ang pangalan nito.

He bowed tsaka gumilid sa hamba ng pintoan.

"Let's go?" Nawiwili kong saad. Tumango lang ito at minuwestra ang kamay nagsasabing mauna akong maglakad.

Ngingiti ngiti kung pinagmasdan ang madadaanan naming mga kagamitan sa loob ng pasilyo. Halata namam sigurong good mood ako ngayon no? Grabe ang lawak dito! Mga mamahalin din ang gamit kagaya ng sa palasyo namin!.

Napatingala ako ng madaanan namin ang isang Painting na hindi ko alam kung ano. I feel a little bet sad. Para kaseng ang gumawa nito ay nalulungkot sa panahong ginuhit yung painting

"This painting was made by Her Highness" napakurap ako at bumaling sa nagsasalita sa aking gilid.

" Uy! I didn't notice you." He smiled

"Cause you're preoccupied on that painting, am i right Your Highness?"

" Ahh oo. Is it true that uhm. My Mom ah, made it?" Tanong ko uli.

Ang painting is all red, black and white lang. May ina na parang nagluluksa habang may hinahawakang damit? Hindi ko alam kase kulay itim ito. Medyo shattered ang pagpaint at kung sinong tumitingin ay madadama ang lungkot na hatid nito.

"Yes Your Highness. Her Highness made this painting in times of her suffering from your sudden lost. She had multiple breakdown and almost gone insane. Im sorry for the word. Ehem! The painting shows how she suffered, she made inspiration towards your cloth. And seeing your clothes can make her emotion outburst. Since then His Highness decided to take away all your clothes and we burned them. Not all,really. Her Highness lock herself inside her room making this Painting. Everyone who sees it can feel her pain thats why it was taken and place here, where not so sometimes The Highnesses visits. " may bahid na lungkot sa matang inilarawan niya ang pinagdaanan ng aking ina't ama sa panahong nawalay ako sa kanila. Ang haba ng paliwanag.

Sniff

Saka ko lang napansin na umiiyak na pala ako. Pinunasan ko ito ngunit ang sakit na nadarama ko sa mga magulang ay hindi nawala. It still lingers in me. Masakit isipin na nasasaktan sila. Kaya pala pagkatingin ko sa painting ang bigat ng pakiramdam.

"I-im s-sorry." Maliit akong tumawa para mawala ang bigat ng atmosphere.

"T-tara na, baba na tayo. Baka bumuga na naman ng apoy ang Dragon pag pinahintay natin" i smiled and so does he. Nagpatuloy na kami sa pag lakad at bumaba ng hagdan. Nasa 2nd floor pala kami kanina.

Nasa ground floor kami at masasabe kung napakaganda talaga ng Mansyon. Kagaya ng sa palasyo may Chandelier din. Mga wooden chairs pero halatang mas mahal pa sa kidney mo. Mga tanim na hindi mo aakalaing nageexist pala. Shakss!

Nakalimotan kong itanong sa kanya ang kanina pa gumugulo sa utak ko kaso nga nakalimutan ko dahil sa slight drama namin kanina.

"Uhm. C-can i ask something?"