BAL

10

"Nehir! Uyan tatlım!"

Telefon kulağımda kalmış, öylece uyumuştum. Diğer günlerin aksine bugün daha bir huzurluydum. Emre ben uyuyana kadar bana ninni söylemişti. Uyuduktan sonra?

"Siktir! Ya horladıysam?"

Yatakta zar zor telefonu bulup ekranı açtım. Arama geçmişime baktım. 4 saat. Tam 4 saat aramada kalmış. Bir de mesajım vardı.

"Günaydın güzellik."

Korka korka mesajına cevap verdim.

"Günaydın. 4 saat boyunca ne yaptın?"

"Nefesini dinledim. Yanımda olsan nasıl bir his olurdu diye deneme yaptım. Mışıl mışıl uyudun."

Yatağın içinde salak gibi sırıtıyordum.

"Öyle mi dersin? Horlamadım değil mi?"

"Bir an odana ayı yavrusu girdi sandım."

Biliyordum. Çünkü ben rezil olmak için varolmuştum.

"Çok özür dilerim. Normalde öyle şeyler yapmam aslında.."

"Şaka yapıyorum. O kadar sakindin ki. Yanında olup saçlarını okşamak istedim."

"Ben de isterdim."

"Neyi?"

"Okşamanı."

Sonra mesajımı tekrar okudum. Ne diyorsun sen Nehir? Konuşmayı nereye çekiyorsun?!

"Sexting mi istiyorsun?"

NE? Vücudum bir anda alev topu oldu. Yanıyordum. Ama utancımdan!

"Ya hayır sen beni yanlış anladın gerçekten. Saçlarımı okşamanı isterdim. Çok özür dilerim öyle bir amacım yok."

"Hahahahaha. Kahkaha attım. Şaka yapıyorum bücür. Niyetinin o olmadığını biliyorum. Sadece seni utandırmak istedim."

Emre bücür diyince aklıma Kerem geldi. Partide kavalyem olacağını söylüyordu. Mesaj attım.

"Kavalyem, uçak biletin hazır mı? Eğer benimle partiye geleceksen şimdiden burada olman gerekirdi."

"Orada olmadığımı kim söyledi? Hazırlanmaya başladın mı?"

"Hayır henüz değil. Gerçek kavalyemle konuşuyorum. Emre beni partiye davet etti."

"Gerçekten mi? Üzüldüm. Bu çocuk önüme taş koyuyor."

"Bi şey olmaz. Sana da kız buluruz."

Telefonu kilitleyip uzanmaya devam ettim. Yine tavanla bakışıyorduk. Emre'yle bu kadar bakışsak şimdiye kadar evlenmiştik. Ama tavanda ne bir ses vardı, ne hareketlilik.

"Beni sevmiyor musun? Yıllardır bakışıyoruz. Kız mısın yoksa?"

Gelmeyecek olan cevabı bekledim.

"Sanırım sevmiyorsun. Ama bakışların çok anlamlı. Kalbimin ritmini bozuyor."

"Kiminle konuşuyorsun kızım?" Annem yanıma gelmişti. Şizofren olduğumu düşünecekti.

"Tavanla. Benimle hiç konuşmuyor anne."

Annem yüzüme anlamsız bakışlarla baktı. Evet. Gerçekten şizofren olduğumu düşünüyordu.

"Hazırlanmayacak mısın? Partiye kiminle gideceksin? Zehra da gelecek değil mi? O kiminle gidecek? Peki Emre?"

"Hazırlanmak için daha çok erken anne. Partiye Emre'yle gideceğim. Evet, Zehra da gelecek."