School Nerd | jenkook

3

Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen.🤧🤧

Ders bitmişti ve kimya hocasının odasının önünde onun gelmesini bekliyordum. "Geldin mi Jennie?" Koridorun başında göründüğünde kafamı olumlu anlamda salladım. Yok gelmedim, ben aslında yokum. Gerginlikten kendi içimden şaka yaptığımı fark ettiğimde yüzümü buruşturdum. Hoca, kapısını anahtarıyla açtı ve içeri geçip beni davet etti. "Gel bakalım." İçeriye doğru adım atıyordum ki koridorun başından gelen adım seslerini duyunca kafamı oraya doğru çevirdim. "Hocam!" 

Koridorun başındaki Jungkook'u görünce gözlerim şaşkınlıkla açıldı, gerçekten herkesin gitmesini beklemiş ve beni mi takip etmişti. Derin bir nefes verdim ve hocanın bakışlarına baktım, oldukça kayıtsız görünüyordu. Jungkook birkaç adımda yanımızda bittiğinde elindeki kimya kitaplarına baktım. "Ah, hocam." dedi mahcup bir şekilde. "Size sormak istediğim sorular vardı da hepsini bugüne biriktirmiştim." Jungkook bana baktı, ve elini ensesine götürdü. "Doğru ya, sizin işiniz vardı. O zaman sizi burada bekleyeceğim." Eğilerek selam verdiğinde kucağındaki kitaplara baktım. Bu kadar kimya test kitabını yanında mı getiriyordu her gün? Hoca gülümseyerek kafasını salladı. "Pekala, o zaman. Dışarıda beklemene de gerek yok, içeri gelebilirsin. Jennie'nin ailesine haber verdikten sonra senin sorularınla ilgileneceğim."

Hoca içeri geçtiğinde ve girmemiz için kapıyı açık bıraktığında dirseğimle Jungkook'un kolunu dürttüm. "Ne halt ediyorsun sen burada? Altı üstü konuşacaktık, bunu neden yapıyorsun anlamıyorum." Omzumla onu ittirerek ilk önce ben odaya girdiğimde hocanın masasının karşısındaki sandalyeye oturdum. Jungkook da yanıma oturdu. Hoca gülümseyerek bana baktı, "Anneni geçen sefer aradığımda evde kızdı mı bakalım?" Tatlı sesiyle konuşuyordu, ve utanarak kafamı olumlu anlamda salladım. "Anlıyorum," diye mırıldandı. Jungkook'a baktı kısa bir anlığına, "Neden geç kaldığını açıklayacak mısın, geçerli bir sebep sunarsan anneni aramamayı düşüneceğim." Sertçe yutkundum, Jungkook'un yanımda durmasından son derece rahatsızdım. "Ah,"dedim ne diyeceğimi bilemeden. "Ben sadece ders zilini duymamışım." Kim Hoca, gözlerimin içine baktı ve sıcakkanlı bir şekilde gülümsedi. "Peki," dedi sandalyesinde dönüp eline telefonu alırken. "Yalan söylediğin için anneni aramam gerekiyor sanırım."

Derin bir nefes verdim, annem keşke sadece beni azarlayıp nutuk çekseydi diye düşündüm. "Çatıdaydım." dedim anında. Hoca telefonu sessizce masaya bırakırken çantamın altında kalmış ellerimi yumruk haline getirmiş avuçlarımı sıkıyordum. Kim Hoca, sandalyesinde geri çekildi ve ellerini birleştirdi. "Pekala, oraya çıkmanın yasak olduğunu biliyorsun. Çıkma sebebin neydi?" Derin bir nefes verdim ama elimden geldiği kadar sessiz vermiştim. "Bunları arkadaşımın yanında değil de özel olarak konuşsak?" dedim cesaretimi topladığımda. Kim Hoca gülümsedi. "Ama arkadaşının sorması gereken soruları var, o yüzden devam et lütfen." Yüzünde tatlı bir gülümseme olması rağmen ürpermiştim. Sertçe yutkundum. "Hava orada güzel," diye mırıldandım. "Ve orası sessiz." 

"Hımm," diye mırıldandı Hoca, ailemi arayacağından ötürü çok endişeli görünmemeye çalışıyordum, hocalar eğer umursamaz olursak daha az arıyorlardı bir zaman sonra. Hatta bıkmışlardı bir çoğu. "Peki." Farkında olmadan rahatladığımı belli ettim ama kendimi hemen toparlayıp kaşlarım çatık bir şekilde oturdum. "Çıkabilirsin Kim Jennie. Daha sonra tekrar konuşuruz." Ayağa kalktım ve eğilip selam verdim. Jungkook'un yüzüne bakmadan odadan ayrıldım. 

Okulun çıkışında onu beklemeye karar verdiğimde okulda neredeyse kimse kalmamıştı. Okulun basamaklarından indiğimde okulun önünde kırmızı arabasına yaslanmış, ellerini cebine koymuş Kim Taehyung'ı gördüm. Onu beni fark ettiğinden önce fark etmiştim, beni bekliyor olmalıydı. Gözlüklerini gözünden çıkarıp saçlarına doğru yukarı ittirdiğinde göz göze geldik. İçimden bir küfür savurdum, bu çocuktan kurtulmak niye bu kadar zordu?