School Nerd | jenkook

17

Selam

***

"Jennie."

Asfalt altımızda kayıp giderken nefret ediyordum, nasıl bu hale geldiğini bilmiyor ve bundan nefret ediyordum. 

Ben ve Taehyung okulun altın çiftiydik, asla ayrılamazdık. Aramıza küçük ayrılıklar girerdi, o yüzden bu da onlardan biriydi Taehyung için. Bunu fark ediyordum, daha önce de bir sevgilim olmuştu Taehyung ile ilk ara verişimizde. Taehyung beklemişti beni, peşimde koşmuş ve beklemişti. Ama sonra kötü şeyler olmuştu. O zamanlar sevgili olduğum çocuk benden aniden ayrılmıştı ve yine yalnız kalmıştım.

Taehyung'a dönmüştüm. Ama şimdi farklıydı, Taehyung beni zehirliyordu adeta. Yapabileceği şeylerin sınırı yoktu.

Masum tavırları vahşileşiyordu, eski sevgilimin yüzü kanreva içinde facetime beni aradığında- ki beni terk eden de oydu. Bunu daha iyi anlamıştım. Taehyung onu dövmüştü, ailesiyle tehdit etmiş ve canını yakmıştı.

Bunu ona söylememiştim, seviyordur belki o yüzdendir diye düşünmüştüm. Ama karşımdaki çocuk bir canavara dönüşüyordu, belki çoktan dönüşmüştü ve ben hazin son gelene kadar buradaydım.

"Jennie?"

Taehyung güçlüydü, her türlü. Kafasına koyduğunu yapardı. 

"Efendim." Dedim düşüncelerinden sıyrılarak. Bakışlarım tamamen ona dönmüştü.

"İyi misin? Duymuyorsun."

İyi miyim? 

Değilim. "İyiyim. Bir sorun mu var?"

"Durgun gibisin. Sağa çekeyim, hava almak ister misin?"

"Evet."

Araba sağa yanaşıp durdu ve kendimi hemen arabadan attım. Taehyung da inmişti. Benim olduğum tarafa yürüdü.

Çok yakışıklı görünüyordu. "Jennie." Dedi nazikçe gülümseyerek. Arabada romantik bir şarkı çalıyordu, ve açık camlardan ses oldukça netti. Reverans yaparak elini uzattı. "Dans etmek ister misiniz madam?"

Hafifçe gülümseyerek elimi avucuna yerleştirdim ve elbisemin bçr eteğini tutarak dizlerimi kırdım ve eğildim. "Elbette."

Ardından birbirimize yaklaştık. Temiz hava ciğerlerime dolarken, Taehyung sanki her anı nasıl yaşamamız gerektiğini biliyor gibiydi. 

Ellerimiz birleşirken bir elini belime koydu ve yaklaştık, mesafeler yitti. Ritimle dans etmeye başladık.

Sakşnleşmiş gibiydim ama kafam doluydu. 

Her zaman ani kararlar verirdim, bu seferde böyle olmamış mıydı, Taehyung ile tekrar küsmüş barışmak istememiştim. Bir şekilde ona kendimi açıklayamamış ya da uğraşmak istememiş ve sevgilimin olduğunu söylemiştim.

Ve şu hale bakın, far ışıkları arasında yolun kenarında dans ediyorduk. 

Sebepsiz, her zaman böyleydik. Sebepsizce kalbim acıdı.

Jungkook, düzgün biriydi, ama anlaşmaya uyuyordu, iyi niyetini süiatimal etmiyordum yani. Kendisi istemişti.

Ayrıca beni her seferinde şaşırtıyordu. Dövmesi vardı, içki içiyordu, istediği zaman stilini değiştiriyor kendine playboy imajı çizebiiyordu.

Şaşırtıyordu beni sadece. Kafasındakileri okuyamıyor, tavırlarına alınamıyordum. Okunması zordu.

Ama Taehyung, onu en başından beri okuyabilmiştim. O beni tanımadan onu oldukça iyi tanımıştım. Koskoca bit on yıl, ömrümün yarısından fazlasında vardı Taehyung.