Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
"Benim yapabileceğim bir şey var mı?" diyerek laboratuvara girdi Steve. Klaus gözündeki kaynak gözlüğünü çıkartıp sarışın adama baktı ve sağ elini havaya kaldırdı. "Makineden durabildiğin kadar uzak dur Rogers. Bu yapabileceğin en iyi şey olur."
Steve bu bir haftada Klaus'un alaycıl tavırlarına alışmıştı. Hatta arada kendisi de Klaus ile alay ediyordu fakat hiçbir şekilde Klaus'a yetişemezdi. Klaus hiç acımadan laflarını söyler ve geriye çekilirdi, Steve ise çoğu zaman onu duymamazlıktan gelirdi. Artık bu şekilde yaşamaya alışması lazımdı.
"Ben yürüyüşe çıkacağım." dedi makine ile uğraşan adama bakarak. Klaus umursamaz bir şekilde omuzunu silktiğinde Steve kafasını iki yana sallayıp laboratuvardan çıktı.
Buranın tek güzelliği kimsenin olmamasıydı. Sadece doğa vardı ve bu Steve için huzur verici bir olaydı. Klaus'un alay dolu sözlerini dinlemek yerine kendisine ormana atıyor ve saatlerce dolaşıyordu bu güzel ağaçların arasında. Sadece eskisine göre biraz daha erken yoruluyordu fakat bunun bir ceza olduğunu bildiği için yakınmıyordu. Gücü bu zaman çizelgesinde azalmıştı, kabullendi.
Kulaklığı taktıktan sonra müziğini açıp çok iyi bildiği yollarda koşmaya başladı. Belirli ağaçlara isim vermişti Steve, bu sayede rahatlıkla geri dönebiliyordu. Örneğin; kısa ve koyu kahverengi olan ağaca Tony ismini vermişti. Onun ilerisindeki kökü toprağa çıkmış olan ağaca Thor ismini vermişti, sol taraftaki yeşilliğin arasındaki ağaca Bruce diyordu.
Klaus'a deli derken kendim de yavaş yavaş deliriyorum.
•
Klaus elindeki tornavidayı masanın üzerine koyduktan sonra uyuşan belini tutarak ayağa kalktı ve masanın üzerindeki viskisini de alıp terasa çıktı. Ormanın tüm güzelliği ayaklarının altındaydı ve buna spor yapan Steve Rogers da dâhil oluyordu.
Klaus viskisinden büyük bir yudum aldıktan sonra gözlerini kısarak ormanın içine doğru koşan adamı gözden kaybolana kadar izledi. En sonunda Steve gözükmediğinde Klaus içeriye girip makinenin yanına geldi.
"Bana zorluk çıkartma güzelim." eline daha yeni masaya bıraktığı tornavidasını alıp makinanın kapağını açmak için kullandı. "Bak, içindeki çekirdeği aldıktan sonra seninle işim bitecek. Kendini de beni de yorma."
Kapağı açmaya zorlamaya devam etti kumral adam. Bir haftadır bunu yapmak için uykusundan bile fire vermişti. Fakat bugün bu işi biterecekti. Gerçi asıl iş çekirdeği çıkarttıktan sonra başlayacaktı. Onu en başta nötrleştirmesi gerekecekti, daha sonra formüller ile uğraşıp çekirdek için yeni bir mekanizma yapacak ve zaman çizelgesini eski hâline getirecekti.
