Unfaithful Lover (JenLisa)

Chapter 11

5 years later

"Dada, can you buy me this?" My 5yr old boy requested. Nasa supermarket kami ngayon. Sobrang rare lang na mga pagkakataon na magrequest siya sa akin pagdating sa toys niya. Sa murang edad niya, I taught him to be responsible at paghandle sa mga wants and needs niya. I can say na nagmana siya saakin pagdating sa mga decisions. Hindi siya nagde-demand ng mga bagay na alam niyang hindi praktikal at di kailangan. Pero pag may nakita siyang bagay na sobrang interesado siya, dun lang siya humihingi ng pabor sa akin... katulad ngayon.

"You really want this, baby?" tanong na kaagad naman niyang sinuklian ng tango at matamis na ngiti.

"Yes dada. Just this once, please?" he pouted. I kissed him on his lips, that caused him to giggle coz he knows na pumapayag na ko.

"Alright kiddo." he hopped on his way to the cart to put his toy. I just let him.

Habang naglalakad kami, nadaanan namin ang toy doll section. Di ko maiwasan na mapatitig sa mga ito habang binabagtas ng isipan ko ang mga possible moments namin ng anak ko kay Lisa. I stopped and touch the doll na sigurado akong magugustuhan ng anak ko kung andito lang sana siya sa tabi ko. Yes, ang anak ko kay Lisa ay babae.

Pagkatapos kong malaman na may anak ako kay Lisa, di ako tumigil hanapin ang mag ina ko. I spent years looking for them, but luck is not on my side. Kaya ibinuhos ko kay Jiro ang longing ko sa anak ko at kay Lisa. I was imagining na yakap ko ang anak kong babae, at kasa-kasama ko parin sila.

Same routine parin ako sa gabi na nakakatulog dahil sa pag-iyak, nagiging kalmado lamang ako pag katabi ko at kayakap si Jiro sa gabi.

Naalala ko pa nung nalaman ko ang gender ng anak namin ni Lisa. Di ko alam ang mararamdmaan ko sa sobrang tuwa. Finally,natupad na ang wish ni Lisa nung nagsasama pa kami. She wants baby girl, and I keep on insisting na much better na baby boy ang panganay namin.

Pero nung time na nalaman ko kung ano gender ng anak namin, I really dont care kung lalaki or babae man, ang importante, we had our baby. But sadly, they're not here with me.

Flashback

2yrs ago

I was on a gasoline station's coffee shop. I was just waiting for the shop to finish on fixing my car. Nagmamadali pa naman ako, kanina pa ko hinihintay ni Jiro, I'm sure he's already sulking.

As I was still waiting, namasid ko ang pamilyar na babaeng kapapasok lang ng shop. It was Chaeyoung. Di ko namalayan na kanina pa pala ko nakatitig sa kanya. Siguro naramdaman niyang may nakatingin sa kanya kaya saktong nagtama ang tingin namin.

Di ko alam kung iiwas ako ng tingin or ngingitian ko siya, but I decided to do the latter and dahan dahan umiwas ng tingin.

"Is this seat taken?" napaangat ako ng tingin at tumango sa kanya. She made her self comfortable and parehas lang kaming tahimik habang nakamasid sa labas.

" How are you?" Di ko inaasahan na siya ang unang kakausap sakin despite ng mga ginawa kong masama kay Lisa.

"I'm doing good, i think?" she chuckled softly.

"You think? Mukang di ka pa sigurado ah." I looked at her saglit then umiwas din kaagad ng tingin.

"I'm trying to be okay. I have to be okay, para kay Lisa. Para kay Jiro."

"So, Jiro is his name. How is he?" I tipped a smile, reminiscing my life with my son mula pagkabata hanggang sa paglaki niya.

"He's doing fine. Clingy boy I can say. Dada's boy daw siya, but not to the point na nai-spoiled ko siya. I want him to be responsible kahit bata pa siya. He's excellent in school. Kahit papaano, through him, naiibsan ang pagka-miss ko sa mag ina ko."