You'll never know how strong you are until being strong is the only choice you have.
-----
Few months later
Nandito kami ngayon ni Francis sa sementeryo kung saan nilibing sila Mama at Papa.
"Francis?"
"Hmm? Sharmaine."
"Salamat ahh. Lagi kang nandyan sa tabi ko sa tuwing makungkot at masaya ako. Nagpapasalamat ako sayo ng sobra"
Umiiyak nanaman ako. Pero hindi na ganun masyado ilang buwan na din kasi ang nakalipas ng mamatay sila Mama.
Tapos na din yung School year, magpapasukan nanaman. 3rd year College nako. hayst? ang bilis ng panahon.
Umalis na kami sa sementeryo. Niyaya ako ni Francis sa tambayan nya, may sasabihin daw syang mahalaga.
Francis' POV
Nanganak na si Chloe, babae yung anak namen. Ngayon ko na ipagtatapat ang lahat kay Sharmaine.
Nandito na kami ngayon sa tambayan ko..
"Ahm. Sharmaine"
"Hmm?? Francis. Ano na yung sasabihin mo?" :)
"Hmm. Natutuwa ako at masaya ka na ulet. Hindi ka na masyadong nalulungkot gaya ng dati"
"Hmm. Pero namimiss ko na sila Mama..."
"Ah Sharmaine, may ipagtatapat ako sayo"
Natuwa sya sa sinabi ko.
"Ano yun?" :)
"Sharmaine, naka buntis ako ng taong hindi ko Mahal. Kakapanganak lang nya"
Halatang gulat na gulat sya
"What???!!! Kelan mo pa ko niloloko?!"
"Sharmaine hindi kita niloloko. Nung nakaraang buwan ko lang nalaman. Hindi ko sinabi sayo kasi namatay Magulang mo dagdag problema mo pa. Sharmaine anong gagawin ko. Ikaw ang Mahal ko. Lasing ako nung may nangyare samin kaya di ko sinasadya"
Huminga sya ng malalim.
"Panagutan mo. Matututunan mo din syang mahalin."
Paalis na sya pero pinigilan ko sya
"Pero Sharmaine, teka. Ikaw nga yung Mahal ko. Please Sharmaine"
"Francis. Hindi ka ba naaawa sa bata? Anong klaseng Ama ka? hahayaan mong lumaki yung Anak mo ng walang Tatay?! hindi buo yung pamilya?"
"Sharmaine. Help me please. I don't know what to do"
"Panagutan mo. Pakasalan mo yung Babae"
"Sharmaine, di ko kaya"
"Kayanin mo. Para sakin kung Mahal mo talaga ako. Gagawin mo yung tama"
"Sharmaine, ikaw yung Mahal ko."
"Hindi na tayo pwede Francis. Gusto mo bang maging tayo tapos may anak ka na sa ibang babae? tapos iiwan mo sila dahil sakin? sa tingin mo ba kaya ko yun? Tayo masaya tapos sila hindi masaya dahil hindi buo ang pamilya at walang Ama?"
"Sharmaine"
"Francis Please. Gawin mo yung dapat"
Tapos nun umalis na si Sharmaine.
Makaraan ang ilang linggo. Hindi pa nagpapakita si Sharmaine sakin.
Simula nung nakita ko yung Anak ko, narealize ko yung mga sinabi ni Sharmaine.
Gagawin ko na yung tama. Pakakasalan ko na si Chloe, alam na din ni Mommy yung about dito, syempre galit na galit. Hmm. Sorry Mommy.
Matututunan ko ding mahalin ulit si Chloe..
Pwede na kami magpakasal kailangan lang ng Parent's consent. 19 palang kasi kami.
Julia's POV
"Sharmaine ok ka lang?"
"Julia, tumawag yung Mama ni Angelo. Si Tita, dun na nya ko pinapatira sa Amerika."
"Edi good. Sasama naman ako sayo diba? kaya wag ka na malungkot"
"Eh si Francis"
"Ah kaya pala malungkot maiiwan nya si Francis"
"Hindi Julia. Si Francis naka buntis"
"Huwaaat?????"
"Hmm. Di naman nya nalaman agad e. Late na sinabi sa kanya"
"My gash. Sharmaine okay ka lang??"
"Magiging okay din ako Julia"
"Ano sabi mo sakanya?"
"Hmm? hindi ako nagalit. Sinabi ko nalang na gawin nya yung tama. Pakasalan nya ung babae"
"Hmm. Tama yang ginawa mo Sharmaine, bilib din ako sayo e. Oh pano? kelan tayo lilipat sa Amerika? Dun naba tayo magtatapos ng pag aaral?"
"Oo dun na tayo mag aaral"
"Hmm. Okay"
"Hindi nako makakapunta sa kasal nila Francis. Aalis na din kasi tayo e. Inaayos nalang nila Tita ung papers"
"Aw, invited ka ba?"
"Ewan ko. Haha"
"Ayan tawanan mo muna ang problema" :)
"Hehe bestfriend talaga kita" :)
"Iove you bespren!"
"Hahaha! loveyou too!"
Masaya ako kasi kasama ko parin si Sharmaine. May bahay naman kasi kami dun tsaka sabay kami lumaki nito kaya walang problema.
"Pero Julia, mamimiss ko si Francis, sa lahat ng ginawa nya naramdaman kong Mahal nya ko sobra. Hindi pa naman nya ko kilala nung time na naka buntis sya tsaka hindi naman sinabi sa kanya agad"
"Ang hirap ng pinagdadaanan nyo"
"Oo Julia, parang gusto ko nalang matulog ng walang gisingan"
"Oyy! grabe ka ha! wag ka nga magsasalita ng ganyan!"
"Hahah! Sa dami ng iniisip ko hindi ko na alam"
"Huh? medyo magulo."
"Haha!"
"Huh? Hala! baliw na ata bespren ko"
"Luh? grabe!"
"Just kidding"
"IKR"
"Basta Sharmaine, kapit ka lang kay God ha? hindi ka nya pababayaan"
"Yes naman. May tiwala ako kay God"
"Good!"
"Mamimiss ko si Francis.."
"Awt"
"Tapos namimiss ko mga magulang ko"
"Nalulungkot ako dahil wala na sila Tita" :'(
"Halata naman sa iyak mo nung libing nila"
"Mas lalo ka na"
"Tara, patanggal tayo ng stress. Magpa Spa kaya tayo?"
"Sure!"
-end of this chapter
