"İzleri görüyor musun Clementine? Onlar benim bütün gerçeğim."
*
Orijinal kurgu ve ana karakterleriJ.K Rowling'e ait olan Harry Potter 'ın hayran kurgusudur.
"Kendin için ağla adamım, asla kalbindeki şey olmayacaksın, Ağla küçük Aslan adam,başlangıçta olduğun kadar cesur değilsin, Kendini değerlendir, ve tırmıkla kalan tüm cesaretini al,kafamda kurduğun tüm problemler için harcanan. Fakat bu senin suçun değildi." Mumford&Sons- Little Lion Man
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Yine yağmurlu bir gündü. Clementine ve arkadaşları çimlerin üzerine oturmuşlardı. Öğleden sonra dersleri olmadığı için Hogwarts'ın avlusunda vakit geçirmeyi seçmişlerdi. Bitirmeleri gereken kitapları okuyorlardı. Clementine, Profesör Sprout'un verdiği Bütün İncelikleriyle Bitki Bakımı kitabını kapattıktan sonra çimlere uzandı. "Bugünlük bu kadar daha fazla okuyamayacağım."
"Ben de." Dedi Lily. Bitkiler hiçbir zaman ilgisini çekmemişti. Hızlıca toparlandılar. Clementine onlara yetişmek adına kitaplarını dikkatsiz ve hızlıca çantasına yerleştirdi. Cübbesini ise giymek yerine omuzlarının üstüne attı.
"Hava bugün baya güzel." Clementine, Lily'i başıyla onayladı. Hepsi birlikte yürürken diğer arkadaşları gitmeleri gerektiğini söyleyerek yanlarından ayrıldı. Sadece ikisi kalmıştı. Lily,kızıl saçlarını gözünün önünden çektikten sonra imayla kıza baktı. "Ne?"
"Anlatacak bir şeyin yok mu?"
"Galiba yok."
"Hadi ama Clems! İnkar edemezsin."
Clementine kaşlarını çattı. Kızıl cadının neden bahsettiği hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.
"Remus ve Sen? Bir kaç seferdir sizi birlikte görüyorum. Ne oluyor tam olarak ?"
Remus, bir kaç gün öncesine kadar kendinden nefret ettiğini düşündüğü çocuk. Aralarında bir şey yoktu. Remus'un tavırlarına bakılırsa olması da imkansızdı. "Hiçbir şey olmuyor." Dedi Clementine. "Sadece proje arkadaşıyız. Bunu sen de biliyorsun Lily."
Remus ve Lily yakın arkadaşlardı. Bir anlık endişeye kapıldı. Lily aynı soruyu Remus'a da sormuş muydu? Sormamış olmasını diledi.
"Sadece proje arkadaşısınız." Lily elini çenesine koyarak sıvazladı. "Anladım hmm. Demek bu yüzden yarın Hogsmeade'e gidiyorsunuz. Anladım anladım."
"Sen bunu nereden biliyorsun?"
Lily bir kaç saniye söylemeye tereddüt etti. "Bizimkilerle sohbet ederken duydum daha doğrusu Remus söyledi."
Lily, Remus'a da sormuştu ve Remus Hogsmeade'e davet edildiğini bile söylemiş miydi yani? Remus Lupin'in kafasının içinde neler döndüğünü anlamak çok zordu.Umursamıyor gibi görünüyordu, öyleyse neden anlatmıştı? Yoksa kızla dalga mı geçiyordu?
Bunların hepsini Lily'e sorup sormamak arasında gidip gelirken dikkati birinin ona seslenmesiyle dağıldı.
"Clementine! Yani Elmer!" Dedi oldukça şapşal bir ses tonuna sahip bir erkek sesi. Sesin sahibine doğru dönmesine gerek olmadan sesin sahibinin kim olduğunu anlamıştı. Remus, Remus Lupin ona sesleniyordu.Üçüncü seslenmesinden sonra hafifçe kafasını çevirdiğinde gördü onu. Saçları zamanki gibi dağınıktı. Cübbesi, kravatı, gömleği her şeyi de tıpkı saçları gibiydi. Enkazdan çıkmış gibi görünüyordu. Remus Lupin'in normal hali buydu. Çapulcular arasında en aklı başında olan oymuş gibi göründüğü için kendisinin de süper düzenli ve uslu biri olduğu zannediliyordu fakat öyle değildi. Clementine onu, bunu anlayacak kadar gözlemlemişti .
"Remus?" Remus hızlı adımlarla Lily ve Clementine'in yanına geldi.
"Selam."
"Hey Remus." Dedi Lily gülerek. "Seni buraya bu şekilde getiren ne?"
Genç oğlan elinde tuttuğu parşömen kağıdını Clementine'e uzattı. "Galiba bu senin." Parşömeni aldığında bunun Remus'dan yaptıkları ödev için aldığı notlar olduğunu fark etti. Okuduğu kitabın arasına sıkıştırmıştı.
"Teşekkür ederim." Dedi nazikçe.
Remus elini ensesine attı. "Kaybetseydin yazık olurdu. Baya bir uğraşmışsın."
"Teşekkür ederim." Dedi tekrardan.
Remus yönünü Lily'e çevirdi. "James seni arıyordu, gitsen iyi olabilir." Clementine oğlanın bu davranışına şaşırsa da Lily'i bir şey demeden gitti.
İkisi bir süre birbirlerine bakmayı sürdürdüler. Sessizliği Clementine bozdu. " Sanırım ben de gitmeliyim."
"Bir sonraki derslerde ve yarın görüşürüz."
"Görüşürüz." Genç oğlana doğru el salladı ve gitti.
Görüşürüz diye içinden tekrar etti Clementine. Görüşmeliyiz.
