"İzleri görüyor musun Clementine? Onlar benim bütün gerçeğim."
*
Orijinal kurgu ve ana karakterleriJ.K Rowling'e ait olan Harry Potter 'ın hayran kurgusudur.
"Audeline,aracımı sorguluyorum, Senin fikrin fikrimi değiştirdi." Alexandra Savior- Audeline
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Clementine ve Remus neredeyse iki haftadır hiç konuşmamışlardı. Kız ne zaman onunla konuşmak istese o kaçmıştı. Yetiştirmeleri gereken bir ödev olduğu için iki haftada sadece iki kez buluşmuş ve toplamda on cümleden fazla konuşmamışlardı.
Remus ciddi anlamda acı çekiyordu. Kızla konuşmak ya da kıza bakmak istemiyordu. Eğer bakarsa göz göze gelirlerdi ve Remus bir kere daha dağılırdı.
Bu öğleden sonra dersleri yoktu. James ve Lily birlikte vakit geçireceklerdi. Sirius derste uyuduğu için Karanlık sanatlara karşı savunmadan cezaya kalmıştı. Peter ise diğer arkadaşlarıyla takılacaktı. Remus, Peter'e katılmak yerine yalnız başına kalmaya karar verdi. Kitaplarını koltuğunun altına sıkıştırdı. Kütüphaneye gidiyordu. En azından gitmeyi planlıyordu tabi eğer Clementine onu rahat bıraksaydı.
"Remus! Beni bekle!" Kız koşarak onun yanına geldi. Nefes nefese kalmıştı.
Yüzünü ellerinin arasına aldı. "Ben aptalım. Sen sadece arkadaş canlısıydın ve ben bunu yanlış anlayacak kadar aptaldım."
Remus bunu hiç kimseye söylememişti çünkü olayın büyümesini istemiyordu ama bir süreliğine Clementine'in ondan hoşlandığını düşünmüştü. Evet birlikte olmaları dünyanın en büyük trajedisi olurdu ama yine de bu ihtimali düşünmüştü.
"Remus, neden bahsettiğini anlayamıyorum." Clementine'in saçları yüzüne düşmüştü. Neler döndüğünü anlamayan hali ve güzel bakan gözleriyle yine ve yine olağanüstüydü.
"Ben." Remus kendini frenledi. Bunu söylememeliydi,söylerse her şey mahvolurdu. Kısa bir süre içinde bulundukları durumu değerlendirdi. Zaten her şey mahvolmuştu. "Burnuk kafalının teki olduğum için bütün işaretleri yanlış anladım. Sonra da seninle konuşmak istemedim çünkü-"
Çünkü ne? Ne diyebilirdi ki? Çünkü sana çok aşığım mı?Bütün bir yıl boyunca Sirius'un köpek mamaları arasındaki fark hakkında yazdığı yazıyı Sirius'un abartılı tonlamalı sesinden dinlemeyi tercih ederdi.
"Konuşmayı burada keselim olur mu? Yarın ödevin teslim tarihi. Yarından sonra bir daha asla konuşmak zorunda değiliz."
"Hayır." Dedi Clementine. Remus ile konuşmayı kesmek istemiyordu. Her şeyi daha da zorlaştırdığını biliyordu ama başka çaresi yoktu. Joshua,ailesi,çevresi, herkes açısından her şey birbirine girecekti. Bunun bir felaket olduğunu biliyordu ama Clementine kendi gibi hissetmek istiyordu. Kendi istediği gibi hareket etmek, istediğini yapmak istiyordu. Tekrardan "Hayır." Dedi kararlı bir sesle. "Konuşmamak istemiyorum. Özür dilerim ama bu önerini kabul edemem Remus."
Remus'un kafası karışmıştı. "Neden?" Dedi.
Clementine bütün dikkatini Remus'un gözlerine vermişti. "Çünkü senden hoşlanıyorum." Sanki birisi Sersemlet yapmış ya da zamanı durdurmuştu.
Clementine onunla dalga geçiyor olmalıydı. Evet,evet, Remus'un ona ne kadar aşık olduğunu öğrenmiş bu yüzden de onunla dalga geçmiş olmalıydı. Ama Clementine,Remus'u haklı çıkaracak bir şey söylemedi. Seninle oynadım ya da dalga geçtim demedi.
Aksine, dediği şeyi tekrarladı.
"Senden hoşlanıyorum. Fazlasıyla."
*
DOSTLARIM ÇOK ÖZÜR DİLERİM. BEN DÜZENLEMEYİ BİTİRDİM VE BÜTÜN BÖLÜMLER YAYINDA ZANNEDİYORDUM. ÇOK ÖZÜR DİLERİM.
