"İzleri görüyor musun Clementine? Onlar benim bütün gerçeğim."
*
Orijinal kurgu ve ana karakterleriJ.K Rowling'e ait olan Harry Potter 'ın hayran kurgusudur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Eğer güneş batmaya başlarsa ve gökyüzü soğursa, Sonra bulutlar ağırlaşır ve düşmeye başlarsa, Gerçekten benim diyeceğim birine ihtiyacım var."
BANNERS-Someone To You
*
Hogwarts'da kahvaltı vaktiydi. Herkes binalarının masalarına oturmuş yemeklerini yiyordu. Çoğu masa sessizlik içerisindeyken çapulcuların masasına yine gürültü hakimdi.
"Resmen inanamıyorum." Dedi Sirius dramatik bir şekilde. " Remmy ve Clementine?"
James çatalını Sirius'a doğrulttu. " İş Remmy'e kalsaydı daha çok beklerdik."
"Marmelat'da baya iyiymiş." Dedi Peter. Onun bu umursamaz haline bir şey demediler. Sonuçta o Peter'di, ara sıra böyle yaptığı oluyordu.
"Uzun zamandır Remmy'i bu kadar mutlu görmemiştim."
Remus katı kurallarını bir kenara bırakmıştı, en azından bırakmaya çalışıyordu. Başından beri Clementine'den uzak durması gerektiğini kendine hatırlatıyordu,şimdi ise endişelenen iç sesini duymamaya karar vermişti. Clementine'e aşıktı ve o da kendinden hoşlanıyordu. Denemekten zarar gelmezdi. Clementine ile birlikte kahvaltıya indiklerinde de, birlikte mutlu bir şekilde kahvaltı ederlerken de düşündüğü tek şey buydu;denemekten zarar gelmezdi.
" Senin için mutlu olmaları güzel bir şey. Uzun zamandır seni mutlu görmüyor olmalılar."
Haklıydı. Clementine'den kaçma düşüncesiyle kafayı o kadar bozmuştu ki her şeyin tepetaklak olmasına izin vermişti. En azından şimdi bazı şeyler düzeliyordu.
"Mutlu olmak çok güzel. Özellikle de seninle birlikteyken."
Clementine güldü. O da mutluydu. Remus'un birlikteyken kendi hayatına dair çoğu şeyi unutuyordu.
Nasıl bir aileden geldiğini bilmiyormuş, unutmuş gibi davranıyordu.
Remus'a bir sanş vererek büyük bir bencillik yapıyordu.
Bu olay duyulursa ailesi ayaklanır, büyük olay olurdu.
Olma ihtimali olan şeylerin Remus'u yaralayacağını da biliyordu. Geri çekilmeyi çok denemişti. Sanki onu hiç tanımıyor gibi yapmak istemiş, onu gördüğü yerde başını çevirmeye çalışmıştı. Öyle kolay değildi.
